“Bir Sahaja Yogi üzerinde beş elementin ifadesi”. Delhi (Hindistan), 16 Aralık 1998. Onlara Hint bilgi tarzının Batı zihninden çok farklı olduğunu anlatıyordum. Batıda,  bir şey söylerseniz, onlar o zaman deneysel bir onay almak isterler. Kitaplarda söylenenlerin doğru olup olmadığını anlamak için bilim adamlarına veya bilgili başka insanlara gideceklerdir. İsa’yı bile yargılayacaklardır. Musa’yı bile yargılarlardı. Sanki kendileri en zeki ve en yetenekli insanlarmış gibi, herkesi yargılarlardı. Ve sanki kendileri bir şeyler söyleyen insanlarmış, kendi akıllarından falan bir şeyler söylüyormuşlar gibi, onlara karşı açıklamalar yapan kitap ardına kitap yazarlar. Bu asla normal kabul edilmez ve eğer bu kabul edilirse de, kesinlikle fanatik biri olurlar. Yani, şimdi Hint tarzı anlayışa göre, her şeyden önce eğer büyük bir Rishi (bilge/Aziz)veya büyük bir Muni (keşiş/çileci)veya büyük bir … buna bir aziz diyebilirsiniz, o bir şey söylediğinde, o bir şey söylediği zaman sizin bunu dinlemeniz gerekirdi çünkü siz aynı derecede onun dengi değilsiniz. O her ne diyorsa, bu onun kendi deneyimi, kendi bilgisidir ve sizin onu yargılamakla ya da bu doğru değil, şu doğru değil demekle bir işiniz yoktur. Siz bunu kabul edersiniz ve bir kere aydınlanma alınca da, bunun aydınlanmadan sonrasında olduğu açıkça yazılmıştır, siz büyümelisiniz. Mükemmel varlığa dönüşün ve sonra, onun söylediği şeyin ya da onların dediklerinin gerçek olduğunu, siz kendiniz görebilirsiniz. Yani yaklaşım farklıdır. Bir şekilde, eğer siz bilimle, şununla bununla ilerlemeye başlarsanız, hiçbir yere ulaşamazsınız ve dahası, büyümeniz engellenir. Yani yapmanız gereken şey, onların söylediklerine inanarak, bu bilgi sayesinde ilerlemektir. İsa her ne dediyse, inanmalısınız, Muhammed her ne dediyse, inanmalısınız, Guru Nanak Read More …