AIIMS’teki Doktorlar Konferansı. Yeni Delhi (Hindistan).  2 Nisan 2002   Tüm gerçeği arayanların önünde eğilirim. Doktorların önünde konuştuğum için üniversite günlerim aklıma geliyor. Ben de Lahore’da sizler gibi tıp öğrencisiyken –ya şanssızlık ya da şans eseri bizim üniversitemiz tamamen kapandı – eğitimimi bırakmak zorunda kalmıştım. Batı kaynaklı tıp eğitimine inancım olmadığımdan değil ama bu eğitimi buna bağlamam için ve batı kaynaklı tıp eğitiminde neyin eksik olduğunu anlamam için iyi bir fırsattı.   Eksik nokta şu ki, tıp bilimi içinde insanlar, bütünle bağlantısı olmayan çok bireysel bir unsur olarak ele alınıyorlar. Hepimiz bütünle bağlantıdayız. Ama insanları bütünle bağlantılı olduklarına ve ayırılmış olmadıklarına nasıl inandıracaksınız? Biz bütünle bağlantılı olduğumuz için, bütün problemlerimiz bütünle bağlantılıdır. Siz, bir kişiyi sadece tek bir şeyin hastası ve diğerini  başka bir şeyin hastası sayamazsınız. Şu olabilir ki, tek problemi olan kişi aslında bir sürü başka probleme daha sahip olabilir, batı tıbbında saptayamadığımız bir sürü başka bağlantıya sahip olabilir. Örneğin, bir kişiyi tıbben çok hasta görmek mümkündür, belki de,  ama onun mental durumunun ne olduğunu bilmiyorsunuz. Aklen o ne yapıyor? Aklen sağlıklı mı ya da sadece fiziksel olarak mı sorun yaşıyor? Şimdi, kesinlikle çok şey hakkında biliyoruz, yani tıbben bunun için bir tanımlamamız var; bu psikosomatik bir problem ya da somatik bir problem diyoruz ama bu ikisi arasındaki bağlantı nedir, onu bilmiyoruz.   Hastalıklarımızın çoğunun psikosomatik kaynaklı olduğu sizi şaşırtacaktır, çoğunlukla tedavisi mümkün olmayan kanser gibi, kanser ve AIDS diyebiliriz, bunun gibi tedavisinin kesinlikle mümkün olmadığı ve çok zor olduğu düşünülen benzeri tüm hastalıklar; tüm bunlar bizim bağlantımızla gelir, çok da Read More …