Navaratri’nin 4. günü. (CHATURTHI), Pune (Hindistan), 14 Ekim 1988. Üçüncü gün bir bölümü okunan Devi Kavach bu gün tamamlanır. Bugün, biz bunu kısalttık, sadece bir ‘bandhan’ yapmak Kavach’a eşit oluyor. Aydınlanmış ruhlar eğer bandhan yaparlarsa bu aynı şeye gelir. Ne söylemişseniz burada gerçekleşti, dün ve bugün, söylenmiş olan her şey, tüm bu Raksha Kari’ler bir hareketle gerçekleşir. Ama şimdi, kaçımızın evden çıkarken, uyumadan önce veya önemli bir şey yapmadan önce bandhan verdiğimizi bilmeliyiz. Kaç kişi bandhan yapıyor. Çok az. Unutuyorsunuz. Çok önemli, bir seyahate çıkarken, bir yola giderken bandhan vermek çok daha iyidir, olay “biz hepimiz iyiyiz, Anne bizi gözetiyor” değil. Tüm bunları yapmadan önce bandhan yapmalısınız. Eğer bir kaza yaparsanız, bilin ki bir hata yaptınız ya da başka bir şey, aksi takdirde normalde başınıza bir kaza gelmemeli, bu demektir ki içinizde hala bazı şeyler eksik. YENİDEN KAVACH ÜZERİNE KONUŞMA, SHRI MATAJI ANLATIYOR. “Markandaya tarafından çok zaman önce vaat edilmiş olan şeye siz bugün ulaştınız. O bunu 14.000 yıl önce vaat etmişti; Mahamaya geleceği zaman, O bu işi yapacak, bu gerçekleşecek. Tüm bu vaatlerin bizim için gerçekleştiğinin farkına varmalıyız. Şimdi, bizim de vermemiz gereken bazı sözler var ve bir soru sormalıyız: “Yaşamımızda, yazgımızı gerçekleştirdik mi, gerçekleştirmedik mi?” Bu sormamız gereken bir sorudur, ve küçük şeyler etrafında dolanıp durmamalıyız. Kendinizle ilgili daha büyük bir vizyon düşünün. Bağımsızlık konumu, davranışlarla da, diyelim her tür sorunla dolu bir karışıklık yaşanmakta, ama siz tekerlek konumunda değilsiz, siz eksendesiniz. Kendinize bir bandhan vermek gibi. Onlar Sahaja Yogi olmadıkları için o yazıldığı zaman bundan çok Read More …
