Public Program. Madras (Hindistan), 7 Aralık 1991. Gerçeği arayanlara saygılarımı sunarım. Dün ilk başlangıçta, size gerçek ne ise odur demiştim. Eğer, bizler gerçeği bulamadıysak onun hakkında dürüst ve alçakgönüllü olmamız lazım, çünkü gerçek bizim iyiliğimiz için, şehrimizin iyiliği için, toplumumuzun, ülkemizin ve tüm kainatın iyiliği için. Hepinizin doğmuş olduğunuz bu zamanlar çok özel zamanlar, insanlar aydınlanmalarını alabiliyorlar. Bu İncil’de bahsedilmiş olan diriliş zamanıdır, bu zaman Muhammed Sahip tarafından anlatılmış Kıyam zamanıdır. Bu çok özel bir zaman, bildiğiniz gibi, Nala damayanthi akhyan – Nala Kali ile karşılaştı. O Kali’ye çok kızmıştı. Ve “Sen benim ailemi yok ettin, benim huzurumu yok ettin ve sen insanları bhram içine, ilüzyonlar içine sürükledin, onun için seni öldürmem en iyisi.” dedi Kali’ye meydan okudu ve ” Sonsuza kadar yok edilmiş olcaksın” dedi.  Sonra Kali, “Tamam, benim Mahatmyam’ın görevimin ne olduğunu anlatmama izin ver. Neden orada olmam gerektiğini sana izah edeyim. Eğer seni ikna edebilirsem, beni öldürmekten vazgeçersin eğer edemezsem beni öldürebilirsin.” dedi “Bugün gerçeği arayanlar, aydınlanmalarını, Atma sakshatkara, arayanların hepsi giri ve kandharasa gidenler, dağlara ve vadilere gidenler, tüm dünyada Tanrı’yı arayanlar; tüm bu insanlar Kali Yuga süresince sıradan ev halkı olarak doğacaklar. Şüphesiz, Bhram, ilüzyon olacak, insanlar sabhram içinde olacaklar. İlüzyon orada olacak ve hiç şüphesiz benim yarattığım karışıklık orada olacak. Fakat sadece karışıklıktan dolayı bu basit ev halkı olan insanlar gerçeği arayacaklar. Ve bu yüzden, bu zamanda onlar Atma sakshatkara, aydınlanmalarını alacaklar.” Bu zamanlar ile ilgili shastralarda birçok kehanet vardı, fakat özellikle “Nadigranth” içinde Bhrigumuni bu zamanları anlatmıştır. Bugünün zamanlaması ile hesabını yaparsanız, tam Read More …

Public Program. Madras (Hindistan). 6 Aralık 1991. Gerçeği arayan herkesi selamlarım. Eğer biz gerçeği arıyorsak, onun hakkında dürüst ve samimi olmalıyız, öyle ki kendimize karşı samimi olmalıyız, ve biz bu dünyadaki varlığımızın hakkını vermeliyiz. Birçok sadhaka var, sabahtan akşama kadar; bir çeşit ritüel, bir tür meditasyon, bir tür bhakti, bir tür okuma yapıyorlar. Fakat kişi anlamalı, ne başardık? Neredeyiz? Bir Anne olarak şunu söyleyebilirim, “Çocuğum arayışın içinde bir çok şey yaptın, fakat ne buldun? En yüksek gerçeğe ulaştın mı? Yazıtlarda tanımlanan şeyi elde ettin mi?” Bugün marathi dilinde söylenmiş şarkı için – Sanskrit dilinde de söylemelerini dilerdim,Sanskritçe de çok iyiler,Adi Shankaracharya ve diğerlerini de söylemeliler. Yarın yapacaklar. Bu şarkı Namadeva tarafından onikinci yüzyılda yazılmıştır; Bu şair daha sonraları Punjab’a gitmiştir, ki orada Nanak Sahib kendisine çok saygı göstermiş ve ondan Punjabi dilinde de yazmasını istemiştir. O Punjabi dilini öğrenmiş ve çok kalın bir kitap yazmıştır, ve “Yüce Sahip” içinde bu kitaptan birçok alıntı vardır. O sıradan bir terzi idi, çok sıradan bir terzi,ve başka köydeki bir azizi görmeye gitti,azizin adı Gora Kumbhar’dı. “Kumbhar” çömlekçi, çömlek yapan insan demektir; ve Gora Kumbhar meşguldü, çalışmak için çamuru hazırlıyordu. Namadeva sadece onun önünde durdu ve dedi ki, “Buraya Nirgun, şekilsiz olanı görmeye geldim, chaitanya’yı görmeye, fakat o burada Saguna, şekle bürünmüş.” Sadece aydınlanmış bir ruh, sadece bir aziz, diğer bir aziz için bunu söyler, çünkü en yüce gerçeği bilir. Fakat aydınlanmamış insanlar yaşamın ötesinde ne olduğunu anlayamazlar. Hristiyan dininde bile Thomas vardı, Hindistan’a aşağıya kadar geldi ve birçok bilimsel eser yazdı, bu eserler Read More …