89 Hindistan Turundaki ilk Puja, Alibag (Hindistan), 17 Aralık 1989. Hepiniz hoş geldiniz. Birazcık gecikti ama Beni ancak şimdi uçağın çok fazla geciktiği konusunda bilgilendirdiler ve bu yüzden de İngilizler, en başından beri katılmak istediklerini söyledilerse de, Ben pujayı şimdi yapmanın daha iyi olacağını düşündüm. Onlar her zaman çok daha fazla pujaya katılırlar, belki de sebep bu! Şimdi buraya vardık ve beraberce yapacağımız bu hac yolculuğuna başlayacağız. Seyahat çok süptil bir tabiatta ve eğer neden burada olduğumuzu anlarsanız, tüm yaradılışın hepinizi seyrettiğini anlayacaksınız ve bu, sizlerin yükselmeniz gerektiğini anlamanıza yardım etmek, derinliğinizi hissetmek, kendi özünüzden neşe duymaktır. Yolculuk çok rahat olmayabilir. Yollar hız kesicilerle ve her tür engelle fazlasıyla dolu. Bu,  yükselişimiz gibi bir seyahat, Benim hissettiğim şey hızımızın kesileceğidir. Batıda bizler çok hızlı olmalıyız, buna şüphe yok ve bu hızı azaltmak için, içimizdeki huzurumuzu hissedeceğimiz meditatif süreçleri kullanmalıyız. Düşünceler de akıllarımızı bombardıman altında tutuyor ve bizler başkalarına ve bu düşüncelere karşı çok hızlı reaksiyon gösteriyoruz. Yani kişi farkında olmalıdır. Kişi, içinizde ne olduğunu, düşüncelerin sizi bombardıman ettiğini, yükselmeye çalıştığınızı ve bu düşüncelerden kurtulmayı çok zor bulduğunuzu biliyor olmalıdır. Düşünme süreci, şartlanmanızı veya egonuzu başlatabilir  -sadece iki problem! Bu meydan okumaya muhatap olan sizsiniz. Köydeki her şeyi seyretmeye başlayan ama reaksiyon göstermeyen, bu basit insanları gördünüz. Eğer reaksiyon göstermezseniz, düşünceleriniz pes ederler. Bu yüzden ilk şey, reaksiyon göstermediğinizi, deneyimlediğinizi, sessizlikten, süptillikten, güzellikten, etrafınızda olanlar kadar kendi varlığınızın ihtişamından hoşlandığınızı,  kendiniz de seyretmelisiniz. Bu alışkanlığı kırmak için kendinizi zorlamamalısınız, sadece seyretmelisiniz. Hiç bir şey hakkında çok fazla konuşmaya da gerek yoktur Read More …