Gudi Padwa Puja, Palam Vihar, Gurgaon (India), 13 April 2002. (Hindi)

[Translation from Hindi to English]

Gudi Padwa Puja, Palam Vihar, Gurgaon, Indie, 13.04.2002 Święto Gudi Padwa, które dziś celebrujemy, obchodzone jest również w innych częściach Indii, nawet na południu.

Wszędzie obchodzony jest ten festiwal. Rok kalendarzowy „Samvat”, który się rozpoczął i rok kalendarzowy rozpoczęty przez [dynastię] Shalivahana, oba rozpoczynają się tego samego dnia. Ten dzień jest dzisiaj. W całym kraju obchodzony jest ten dzień (Nowy Rok). Wszystkie ważne daty w roku są ustalone na tej podstawie, zwłaszcza festiwale. My Hindusi, kierujemy się kalendarzem księżycowym, podczas gdy ludzie z Zachodu trzymają się kalendarza słonecznego. Dlatego daty ich festiwali nie zmieniają się. Tutaj (w Indiach) każdy festiwal oparty jest na fazach księżyca. I dlatego daty ciągle się zmieniają, a ten sam festiwal przypada w różnych latach w innych terminach. Powód, dla którego przywiązujemy wagę do księżyca i przestrzegamy wszystkich naszych dat zgodnie z jego fazą, jest to, że księżyc ma wpływ na ludzi.

Słońce nie. Wraz z księżycem wpływają na nas także inne planety. Dlatego kierujemy się kalendarzem księżycowym i odpowiednio ustalamy nasze festiwale. Istnieje jednak jeden festiwal, gdzie data jest zgodna z położeniem słońca. Kiedy słońce zaczyna się poruszać od półkuli południowej do półkuli północnej, data ta jest obchodzona jako święto (Sankranti). W naszym kraju astrologia opiera się również na położeniu księżyca. W astrologii brane jest także pod uwagę położenie księżyca. Pierwszy kalendarz, który tu powstał, nazywany jest Shalivahana Shaka i jest oparty na zmianach księżyca. Dlatego wszystkie święta opierają się na położeniu księżyca. Ci ludzie, którzy nie są świadomi naszego (indyjskiego) systemu dat nie będą w stanie zrozumieć, dlaczego nasze święta w różnych latach przypadają w innych terminach.

Cokolwiek to jest, musimy pomyśleć o tym, dlaczego przywiązujemy tak dużą wagę do księżyca. Powodem jest to, że powinniśmy zachować czujność odnośnie wpływu księżyca na nas. Największy wpływ, jaki ma na nas księżyc, jest taki, że nasza lewa strona jest na nim oparta. Niewiele osób o tym wie. Ta lewa strona ciała – co jest rozpoznane i całkowicie akceptowane w naszym kraju – wywiera na nas psychologiczny wpływ. Efekty po lewej stronie są psychologiczne a nie intelektualne, i nie mamy na to wpływu. Nie możemy kontrolować żadnych naszych problemów psychologicznych. Nie możemy kontrolować wpływu księżyca na nas. Dlatego obserwuje się pozycję księżyca i daty wg położenia księżyca są przestrzegane. Na przykład, jeśli noc jest bezksiężycowa (Amavasya) lub jest pełnia księżyca (Purnima), wtedy problemy osoby z padaczką lub jakimkolwiek innym problemem psychologicznym, nasilą się.

Można zaobserwować to bardzo wyraźnie, że na taką osobę wpływ miała pełnia lub brak księżyca. Przez to jesteśmy bardzo wrażliwi wobec położenia księżyca i daty miesiąca księżycowego. W naszym kraju wykonywane są szczegółowe obliczenia, aby wiedzieć o dokładnym czasie i miejscu zaćmienia i kiedy się ono skończy. Wszystko to pokazuje, że w naszym kraju wiele uwagi poświęca się pozycjom księżyca w kalendarzu księżycowym, i tak wiele o tym dyskutowano i pisano. Teraz, w tych współczesnych czasach, w których żyjemy, wyznaczanie dat i świąt opiera się na położeniu słońca. Ale to nie jest poprawne. Musimy zobaczyć pozycję księżyca, jaka jest jego pozycja dzisiaj, jaka będzie jutro, jak to wpłynie na nas dzisiaj. To bardzo głęboki temat, o którym wszyscy musimy wiedzieć i w naszym kraju powinno się o tym dyskutować. Więc ten dzień jest obchodzony, ponieważ jest dniem Nowego Roku, a także dlatego, że w tym dniu pojawia się księżyc w nowiu. Nazywa się to Gudi Padwa.

Tego dnia oni postawili mały dzbanek z małą flagą na patyku. Dzban reprezentuje Kundalini. Królowie [z dynastii] Shalivahana byli czcicielami Bogini i mówi się, że zazwyczaj dawali Bogini w prezencie szal. Na początku nazywano ich również Satvahanami, ponieważ rozpoznali siedem czakr [Satvahana oznacza siedem czakr]. Dlatego wcześniej nazywano ich Satvahana, ale później zmieniło się to na Shalivahana. Ale symbolem Shalivahana był kiedyś Gudi, co oznacza flagę, a nad nim dzban o określonym kształcie, który reprezentował Kundalini. Byli czcicielami Kundalini. Rozpoznawali i wielbili Kundalini. To jest powód, dla którego zrobili to w ten sposób i wszyscy, którzy to zaakceptowali, umieścili także „Gudi” w swoich domach. Można powiedzieć, że postawili flagę.

Oni (Shalivahana) chcieli tego dnia powitać Kundalini i dlatego Kundalini (w formie dzbanka) została specjalnie tego dnia wystawiona. Ale ludzie nie wiedzą, dlaczego robi się to w ten sposób. Po prostu to robią. Powinni przynajmniej zapytać, dlaczego tak się to robi? O co tu chodzi? Z powodu tego, że byli Satvahana i przyjęli siedem czakr, kiedyś czcili i chronili Kundalini, więc tak zaczęli Nowy Rok. Świętowali Nowy Rok, używając mały dzban a pod nim zawieszona była flaga o nazwie Gudi. Tutaj (w Delhi, w północnych Indiach) ludzie o tym nie wiedzą. Ale rok Samvat i rok Vikram, zaczęły się oba od tego dnia. Być może zaczęli to w innym roku, ale data rozpoczęcia obu ich była taka sama, czyli dzisiaj.

Obaj rozpoznali tę samą bezksiężycową noc. W ten sposób ta Gudi Padwa jest obserwowana przez obu. Nie w bezksiężycową noc, ale pierwszego dnia nowych dwóch tygodni (Prathama). Dlatego tej nocy nie ma księżyca na niebie, i jest zupełnie ciemno. Ale musimy wiedzieć, dlaczego jest obchodzony w naszym kraju i jaka jest jego ważność. Dopóki nie dowiemy się o naszym kraju, nie będziemy w stanie go szanować i kochać. Jest wiele bardzo głębokich i ważnych tematów o naszym kraju ale o nich nie wiemy. Po prostu mówimy, że to Kaliyuga. Słyszymy tylko kilka rzeczy i zaczynamy o tym mówić. Jest ważna historia o tej Kaliyudze, która miała miejsce w czasach króla Parikshita.

Nikt o tym nie wie i nikt o tym nie czyta. Ciągle czytamy bezużyteczne rzeczy. Co najwyżej czasami czytamy Ramayanę. Ale jakie przesłanie się za tym kryje? Jakie są pisma święte, nikt nie wie. Sahaja yogini muszą wiedzieć, jak rozwinęła się nasza cywilizacja i jak doszliśmy do obecnego stanu. Nie wiedząc o tym wszystkim, rozwijamy takie zrozumienie jak świat zachodni, który nie ma głębi i daje nam tylko ego. Lepiej jest zrozumieć, skąd wzięliśmy w sobie te wszystkie rzeczy i jakie jest ich znaczenie. Dlaczego obchodzimy te wszystkie święta? Tylko dlatego, że wszyscy to robią, więc my też robimy to samo.

Taka postawa nie jest w porządku. Musimy rozumieć, co robimy. Chcę, żeby wszyscy Sahaja yogini zrozumieli znaczenie tego wszystkiego. Gdybym miała czas, spisałbym to wszystko dla was. Ale nie mam czasu. Możecie poczytać i dowiedzieć się wszystkiego na ten temat. W Indiach jest tak wiele książek na ten temat w jęz. hindi. Nikt ich nie czyta. Wszystkie są dostępne tutaj, w Delhi.

Mogłam kuoić je tylko w Delhi. Zatem musimy wszystko o tym wiedzieć. W mitologii wspomina się o wielu pożytecznych rzeczach, które raz zrozumiane, powiedzą nam, co jest fundamentem Indii. Dlaczego my, Hindusi, jesteśmy uważani za najwyższe istoty ludzkie. Nie ze społecznego punktu widzenia ale kulturowo, my jesteśmy uważani za najwyższe [istoty ludzkie]. Po drugie, musimy też wiedzieć, jak powinniśmy zostać ugruntowani w naszej religii, Czym jest religia? Wszystkie te rzeczy są szczegółowo omówione we wszystkich tych książkach. Chcę, abyście wszyscy to przestudiowali, a to da wam nowy kierunek. Znajomość języków obcych lub wiedza z obcych krajów, są bardzo powierzchowne. Kupiłam wiele książek w Satya Sahitya [nazwa księgarni].

To dobry sklep i kupiłam tam wiele książek. To wiele nie kosztuje. One są bardzo tanie. Ale potrzebujecie czasu, żeby to wszystko przeczytać. Wciąż czytamy bezużyteczne rzeczy, oglądamy bezużyteczne filmy, czytamy bezużyteczne informacje. Nasze studiowanie powinno być dogłębne i obejmować tematy, którymi zajmujemy się od wieków. Dziś jest bardzo pomyślny dzień. Nie czułam się dobrze, ale pomyślałam przy tej pomyślnej okazji, muszę mieć puję. Wieczne błogosławieństwa dla was wszystkich.