Shri Ganesha Puja. Cabella Ligure (Italy), 10 September 1995.

Ik weet niet wat te zeggen, met alle Ganapati’s die rond mij zitten en jullie, alle gana’s die voor mij zitten.

Het is bijzonder, erg bijzonder, want de meesten onder jullie komen van een cultuur die Shri Ganesha nooit enig respect heeft betoond. Ze beseften niet hoe belangrijk het was, dat we zonder de kwaliteiten van Shri Ganesha in ons leven niets kunnen bereiken. Het concept van het dagelijkse vermaak van het moment heeft hen vernietigd. En ook het verlangen om het Goddelijke te kennen, verdwijnt omdat je verloren geraakt in dit vermaak van het moment tot je destructief wordt, volledig vernietigd bent. Maar ik begrijp echt niet hoe je deze staat hebt bereikt waar je ziet dat zuiverheid zo belangrijk is in het leven, dat de kwaliteiten van Shri Ganesha, zijn waardesysteem en zijn onschuld, geabsorbeerd moeten worden. Het doet me veel genoegen dat zoiets nu in je leven is gebeurd en dat jullie allemaal Shri Ganesha zo vereren. Shri Ganesha is er al sinds onze kindertijd. Gisteren zag je de kinderen, hoe mooi ze waren en ons het meest hebben geamuseerd. Iedereen glimlachte en ik zei: “Niet lachen”, want als je lacht voelen zij zich een beetje beledigd en denken ze dat je hen uitlacht. Het plezier dat we hadden met het toneel van de kinderen, was groter dan wat men zou verwachten van volwassenen die dat soort toneel zouden brengen om ons te amuseren.

Het is misschien een soort van subtiele vreugde van Shri Ganesha die ons zo gelukkig maakt. We hebben allemaal Shri Ganesha die fijntjes in onszelf genesteld is en in jou is hij ontwaakt, zodanig ontwaakt dat je ook uit vrije wil niets wil doen dat tegen Shri Ganesha ingaat. Zijn manifestatie in jou is zo vanzelfsprekend. Kijk naar jullie gezichten, ze stralen zo mooi en zijn zo verschillend van andere mensen. Op een dag verliet ik Londen en een Indiase dame die me kwam opzoeken zei: “Ik was verrast uw volgelingen te zien. Hun gezichten straalden zo helder. Ik heb nooit zo’n volgelingen gezien.” Ik vroeg haar: “Wie bent u?” Ze zei: “Ik ben gehuwd in de familie van Guru Nanak en alle mensen in die familie zijn het tegenovergestelde van Guru Nanak.” Ik zei: “Dat komt omdat ze Shri Ganesha vereren.” Dus zei ze: “In onze familie vereert niemand Shri Ganesha.” Ik zei: “Dat kan niet! Hoe komt het?” “Ze geloven in nirakar, in de vormeloze God van chaitanya.” Ik zei: “Maar wie is de bron van die Chaitanya? Waarom zoeken ze niet uit wie de bron is?” Ze zeiden dus dat Nanak alleen tot op dit punt had gesproken. Hij sprak niet over de bron.

Ik zei: “Dat wordt best uitgezocht, want uit dit boek zijn misschien sommige dingen verwijderd.” En dan gaf iemand me een passage waar hij de onschuld beschreef, evenals Shri Ganesha. Hij beschreef dat de hele schepping door de Moeder werd uitgevoerd en niet door de Vader. Het is erg verrassend, want de nirakari’s, die mensen die niet in de verschillende gedaanten van God geloven, spreken altijd over de Vader en niet over de Moeder. Het is ook het geval met het Christendom, de Islam en de Joden. Allemaal spreken ze over de Vader, niet de Moeder en evenmin Shri Ganesha. Blijkbaar geloofden mensen in de oudheid in de kind-god, zelfs in China, in Griekenland en ook veel andere landen die verondersteld werden primitief te zijn. Maar ze geloofden allemaal in de kind-god. Als we nu omgaan met onze kinderen moeten we weten dat ze zijn als Shri Ganesh: ze zijn erg onschuldig, erg eenvoudig, behalve als ze in sommige gevallen aangetast zijn door bepaalde dingen en hun houvast verliezen. Maar de grootste bijdrage van Shri Ganesha aan Sahaja Yoga is dat hij je mijn vibraties doet voelen. Hij doet je de schoonheid van zuiverheid en eenvoud voelen.

Dat is alleen mogelijk als Shri Ganesha in je ontwaakt is. De Kundalini zal ook niet oprijzen zonder de toestemming van deze ‘voorzitter’. Hij is het die in de Muladhara zetelt. Maar je moet weten dat hij in elke chakra zetelt. Onschuld geneest alle ziekten: fysieke, mentale, emotionele en vooral spirituele. Maar de belangrijkste kwaliteit van Shri Ganesha is dat hij gelooft in het uitzenden van vibraties, dat hij gelooft in het projecteren van zijn vibraties naar iedereen. Dat is de kwaliteit waarvan ik voel dat jullie allemaal, als Sahaja yogi’s, haar kunnen gebruiken. Je kreeg je zelfrealisatie zonder enige inspanning zou ik zeggen. Het was sahaj. Het leven voor de zelfrealisatie was anders.

Je kreeg je transformatie en je maakte de sprong naar het nieuwe tijdperk van de meta-wetenschap. Maar nu moeten we zien wat we doen met wat we ook hebben. Je weet natuurlijk dat je anderen zelfrealisatie moet geven, dat je mensen moet genezen, dat je van hen moet houden en meevoelend moet zijn, maar buiten dat moet je je beginnen beraden over jezelf. Dat gebeurt via de krachten van Shri Ganesha die in jezelf aanwezig zijn. Je moet erop toezien dat je jouw krachten en jouw energie naar anderen kunt uitzenden. Je kunt ze naar anderen projecteren. Als nu bijvoorbeeld iemand naar je toe komt en je ontmoet, weet je hoe je welbewust je energie kunt projecteren. Dit is een nieuwe soort van meditatie die je nu moet beoefenen: je energie uitsturen, je energie op anderen projecteren. Je moet niets zeggen, niet spreken, maar het gewoon doelbewust voelen, ik zeg het nogmaals, doelbewust. Het is niet sahaj, het is niet spontaan.

Dit moet je beoefenen, namelijk jouw energie van de onschuld van Shri Ganesha naar anderen uitzenden zodat hun onschuld ontwaakt wordt als ze je zien. Nu hadden we bijvoorbeeld in Londen problemen en Sahaja yogi’s vertelden me: “Moeder, er zijn nog altijd mannen die naar ons kijken.” En anderen zeiden: “Er kijken nog veel vrouwen naar ons.” Er was iets gemeenschappelijk gaande. Ik zei: “Je kunt je energie zodanig projecteren dat die projectie al dit soort van domme gedragingen van andere mensen doet ophouden en maakt dat ze je begrijpen, je respecteren en je waardigheid voelen.” Het is niet erg moeilijk. Maar het tegendeel gebeurt, omdat het de cultuur is mannen en vrouwen aan te trekken, zal ze afnemen. De energie zal afnemen. Als je je eigen waardigheid en sereniteit voelt en beseft dat jullie gerealiseerde mensen zijn, jullie zijn geen gewone mensen, dan ontwikkelt zich in jullie een koninklijke persoonlijkheid. Deze koninklijke persoonlijkheid kan een enorm effect hebben op de mensen errond, enorm. Het is een soort van doelbewuste projectie die je moet aanvatten. Ik ken dat deel ervan niet, hoe het te projecteren of hoe het doelbewust te doen. Bij mij is het gewoon spontaan, het gebeurt gewoon.

Maar zelf kun je er met wat oefening ook toe komen. Probeer zo’n mensen het hoofd te bieden, niet met minachting of verachting, maar gewoon met je koninklijke persoonlijkheid. Zie je, die persoonlijkheid is nu aanwezig, zit daar op zo een koninklijke manier en geeft ook vibraties aan anderen. De hele verschijning doet plots iets met mensen. Verwachten dat de wereld spontaan gaat veranderen is niet juist denk ik. Want, weet je, de wereld is zo chaotisch, zo vol chaos, zo vol ego, zo vol conditioneringen. Maar iets in je kan boven anderen uitstijgen door je zin voor waardigheid, je volledige ‘Spirit zijn’, waar je één bent met jezelf. Je moet niet grof zijn, niet egoïstisch zijn, geen dingen zeggen als je niets wilt zeggen. Gewoon die stille persoonlijkheid kan zo’n mooie vibraties, die je hebt, uitzenden. Er zijn veel vibraties binnen in jezelf opgeslagen.

En deze opslag is zichtbaar op jullie gezichten, waarvan ik zei dat ze schitterden. Maar je moet fier zijn over je onschuld, heel erg fier. Zelfs nu gebeurt het dat mensen zeggen dat je niet fatsoenlijk gekleed gaat of misschien dat je lelijk bent of allerlei dingen die ze van alle andere mensen verwachten. Het is raar dat in deze wereld alle mensen van anderen verwachten dat ze heel goed zijn. Iedereen zou een held moeten zijn of zoiets, maar ze denken nooit aan zichzelf! Nu zijn jullie dus helden geworden in de zin dat jullie spiritueel veel hoger staan dan zij allemaal. Als je dus met deze projectie begint, ik zeg weer ‘doelbewust’, dan zou je niet bang moeten zijn dat: “Ik ga mijn ego ontwikkelen.” Je zou niet bang moeten zijn dat: “Ik ga conditioneringen krijgen.” Maar gewoon op die manier, met het begrip dat deze krachten in je aanwezig zijn en zichzelf uitdrukken zoals een kind dat zou doen. Als er één kind aanwezig is, kan het wel honderd mensen amuseren. Wat is er aan dat kind zo lief? Het is de onschuld: hoe het praat, hoe het spreekt, hoe het zich gedraagt, hoe het zijn liefde uit.

Het is zo eenvoudig, maar het heeft iets essentieels, deze onschuld van Shri Ganesha. Overal waar er iets met kinderen gebeurt is de hele wereld erbij betrokken, iedereen wil het probleem oplossen. Als ergens een kind in de problemen komt gaat wereldwijd de ronde dat er iets aan de hand is met een kind, en iedereen maakt zich zorgen. Als mensen een kind zien, veranderen hun gezichten; kijk naar hun gezichten en je ziet de uitdrukking automatisch veranderen. Want het kind straalt onschuld uit; onopzettelijk, en zonder een speciale methode te hanteren, gewoon spontaan. Maar dan groei je op; je groeit op samen met anderen die niet onschuldig zijn. Je moet wel. Je kunt niet vluchten van de samenleving. En krijgt commentaar van mensen die over van alles praten; in feite bekritiseren zij Shri Ganesha. En geleidelijk aan begint je onschuld te vervagen en voel je je soms zelfs minderwaardig aan al degenen die zich gedragen als grote strijders tegen de onschuld.

Toen ik bijvoorbeeld in Londen kwam zag ik dat ze allemaal om me lachten omdat ik kumkum droeg. Maar ik begreep dat ze gewoon niet wisten waarom ik het droeg. Ze zijn zo onwetend; heel onwetende mensen die niet weten dat in India alle getrouwde vrouwen dit moeten dragen. Zelfs moslims dragen het; en ze dragen ook de ‘mangalsutra’. Dus ik zei: “Zo staat er gewoon op mijn voorhoofd geschreven dat ik een getrouwde vrouw ben.” Om mensen te zeggen me niet lastig te vallen. “Mijn man staat achter me, hij zal het je uitleggen.” Er is zoveel onwetendheid in het Westen: ze denken nog steeds dat ze een hoger ras zijn, dat ze belangrijker zijn. Maar ze weten nog niet het minste over het leven. Wat onschuld betreft denk ik dat ze alle kennis erover lang geleden zijn verloren. En daarom is het vandaag een samenleving die helemaal geen grondvesten meer heeft. Elk individu is afgescheiden, ieder doet alles voor zich en niemand kent elkaar.

Zonder onschuld kun je geen relaties onderhouden met andere mensen. Want overal zal een vorm van lust of hebzucht achter zitten. Het is nu zo erg dat het echt vermoeiend is. Zo zei ik ooit een Sahaja yogi die ergens heen ging dat daar ook een familie woonde met een dochter, en of hij voor haar een cadeau wilde meebrengen – zo simpel als dat. En deze yogi was al wat ouder, geen jongen meer. Hij zei: “Moeder, ik ga er toch liever niet heen.” “Waarom niet?” “Ze zullen me verkeerd begrijpen.” “Wat zullen ze verkeerd begrijpen?” “Waarom ik het meisje een cadeau zal geven.” Ik zei: “Maar ík geef het haar. Wat kan dat kwaad?” “Nee. Zo gaat het psychologisch.” Hij was zelf een psycholoog. “Zo gaat het psychologisch. Dus ik kan haar geen cadeau geven.” Ik bedoel, ik stond versteld: Indiërs begrijpen dit soort angst niet.

Maar toen ontdekte ik dat ze in het geheel niet bij vrouwen willen zijn; ze willen niet alleen zijn met een vrouw. Ze zeiden: “Moeder, u kent deze vrouwen niet, ze zullen ons van verkrachting beschuldigen!” “Hoe dan?” “Echt waar!” Alles draait dus om het uitdagen van de onschuld. Daar kan ik over zeggen dat ze Freud tot god hebben verheven met zijn theorieën. Ik snap niet hoe ze deze theorieën kunnen accepteren, ik snap het gewoon niet. Ik denk dat ze gewoon geen idee hebben wat ze zijn. Iemand vroeg me over Freud: “Wat heeft hij dan gezegd? Waarom zijn mensen zo tegen hem? Waarom bent u er op tegen?” Ik zei: “Hij heeft gezegd dat er een perverse relatie is tussen moeder en zoon.” Hij sprong op: “Zei hij dat? Mijn God. Gelukkig is hij nooit naar India gekomen, anders hadden we hem in stukken gesneden en in de Indiase zee gegooid!” Ik zei: “Maar waarom de zuiverheid van de Indiase zee bederven?” Hij was zo geschokt en boos, hij zei: “Hoe konden ze zo’n onzin accepteren?

Waarom accepteerden ze zo’n onzin tegen de moeder? Hebben ze geen zuiverheid?” Ik zei: “Dat is het probleem met hen.” Nu is het probleem dat het brein zich te sterk heeft ontwikkeld, het ego ontwikkelde zich te sterk, waardoor zo’n dom idee – erger dan dom – werd geaccepteerd. En daarom vind ik het zo vermoeiend: altijd en overal kom je de seksindustrie tegen. Het gaat te ver. Ik begrijp niet hoe mensen dit blijven tolereren. Het is nog oké als hoogstens in sommige films voor volwassenen onzin voorkomt; maar in alles wat je kijkt komt er plots zo’n onzinnige scène, bedscènes; en mensen houden ervan. Ze betalen ervoor. Ze willen de kleinste details. Het is zoiets natuurlijks. Waarom zou je er constant over praten?

Ik begrijp het niet. Het brein heeft zich zo ontwikkeld dat het de grootste onzin wil accepteren: “En wat dan nog? Wat is daar mis mee?” “Dat je gek bent! Dat is er mis. Je zult in een gesticht eindigen.” Gekken praten zo ook: “Wat is daar mis mee?” Juist hetzelfde. En door dit te accepteren beseffen ze niet hoeveel mensen hun familieleven en de levens van hun kinderen hebben geruïneerd. In elk opzicht zien we dat de hele samenleving vol is van deze onzin, en dan vooral op televisie, in het bijzonder in Italië. Ik bedoel, sommige knoppen moet je niet indrukken; je moet er voorzichtig mee omspringen of je weet niet wat je meemaakt en begint over te geven. Indiërs moeten er meteen van overgeven. Maar mensen die de waarde van de onschuld nog niet kennen kunnen gemakkelijk in de ban raken van de onzin die ze zien.

Hoe dan ook, door de zegen van Shri Ganesha zijn jullie allemaal getransformeerd. Jullie staan op een ander niveau. Gisteren waren deze twee muzikanten erg verwonderd hoe jullie Shri Ganesha eerden. Ze konden niet geloven hoe jullie Shri Ganesha konden eren omdat jullie de naam Shri Ganesha nooit eerder hadden gehoord. Ik zei: “Zij zien wat Shri Ganesha met hen gedaan heeft, hoe hij hun aandacht zo mooi heeft gemaakt dat ze genieten van alle mooie dingen in de wereld, van alle onschuldige dingen in de wereld.” En ik kan je zeggen dat er veel mensen zijn zoals zij, die het moeilijk hebben. Niet dat de hele maatschappij die nonsens heeft aanvaard, er zijn er veel die het moeilijk hebben. Ik weet dat in Engeland een boek werd gepubliceerd met gezegden van kinderen over politici: het is erg lief, fijne dingen, heel fijn. En van dit boek werden er vijfduizend gedrukt, want als je er vijfduizend drukt, krijg je ze goedkoper of zoiets. In één dag waren alle boeken uitverkocht, in één dag. Dat toont aan dat er nog altijd zoveel mensen zijn die hun onschuld respecteren, onschuldig willen zijn en ervan genieten.

Maar dit soort maatschappij moet gecreëerd worden. Daarvoor moet je een bepaalde persoonlijkheid hebben. Je weet dat ik in Londen was en op een dag naar Griekenland afreisde. De vrouwen van de ministers kwamen naar me toe. Ik was verwonderd, normaal doen ze dat niet. Dus zeiden ze: “Zie je, onze echtgenoten vertelden ons, als je de sereniteit in persoon wilt zien, dan moet je mevrouw Shrivastava ontmoeten.” Ik stond versteld dat ze in Griekenland over sereniteit spreken! Dat iemand in deze moderne tijd over sereniteit spreekt! Ik kon het gewoon niet begrijpen maar ik voelde hun traditie in hun achterhoofd. Hoe dan ook konden die mannen dit eenvoudig iets in mij zien en ze vertelden het hun vrouwen. Ze genoten allemaal heel erg van mijn gezelschap.

Ik deed hen lachen, vertelde hen allerlei dingen en zo meer. Eén van hen draaide zich om en zei: “Mevrouw Shrivastava, u bent als een kind.” Ik zei: “Echt?” “Neen, we genoten zo van uw gezelschap” En toen ik ging waren ze in tranen. Wat ik dus wil zeggen is: welke onschuldige persoonlijkheid je ook hebt, je moet nu projecteren, naar anderen projecteren. Laten we zeggen dat iemand met jou raar probeert te doen, dan kun je met één blik die persoon doen begrijpen dat je het niet fijn vindt. Je zegt gewoon dat je het niet fijn vindt. Op een manier is dat een projectie. In je maatschappij, in je werkomgeving zal je ook mensen hebben die geen gevoel voor onschuld hebben. En het is weerzinwekkend bij hen te zijn. Maar aangezien je krachten hebt, moet je ze gebruiken, door ze te projecteren. Ik zie met Sahaja yogi’s dat ze zelfs geen mensen genezen.

Ze zeggen me: “Moeder, hij moet genezen worden. Dat moet gebeuren.” Maar jullie zijn met zovelen, waarom hebben jullie mij nodig? Jullie kunnen allemaal een patiënt genezen. Je kunt de patiënt helpen. Waarom kun je dat niet? Waarom moet ik het doen? Je hebt al die kwaliteiten in je omdat je ze eerder al potentieel in je had en nu zijn ze door de gratie van Shri Ganesha verlicht. Wat je nu moet doen is ze bevestigen. Daarbij moet je er natuurlijk aan denken je ego niet te gebruiken, je brein niet te gebruiken. Iemand kan dan zeggen: “Moeder hoe kun je indruk maken op anderen zonder het brein?

Hoe kun je een verstandhouding hebben met anderen?” Het is heel eenvoudig. Word gedachteloos. Eens je gedachteloos bent, ben je in het gebied van het Goddelijke en dan neemt het Goddelijke over. En het zal zo’n mooie vibraties beginnen uitzenden dat je over jezelf versteld zult staan hoe de dingen uitwerken. We moeten niet zeggen dat het toeval is. Zo ging ik ergens naar toe en ze zeiden me: “U moet heel voorzichtig zijn!” Ik zei: “Waarom” “Omdat ‘s nachts die Naxalieten op pad zijn, ziet u, en ze zouden u kunnen doden.” Ik zei: “Het is in orde!” “Neen het is erg laat, u moet voorzichtig zijn!” De man die bij me was, was heel bezorgd. Hij zei: “Doet u uw sieraden uit, allemaal.” Hij legde ze onder de zetel. Zodra we op die plek kwamen waar een groot aantal Naxalieten stonden met hun lampen en hun stokken, zei ik aan de chauffeur: “Stop de auto even.” Hij zei: “Neen, dat doe ik niet!” “Neen, je stopt!” Ik keek naar hen en ik weet niet wat er gebeurde, ze gingen uit de weg. Ik zei: “Versnel nu.” Zie je, het is de kracht die je hebt. Tenzij je deze kracht van liefde en mededogen gebruikt, weet je niet wat je hebt en dat komt van jouw Shri Ganesha.

Je ziet hoe kinderen liefde begrijpen. Hoe ze reageren als je lief met ze bent. Soms misschien niet, maar ik heb gezien dat negenennegentig percent van de kinderen op liefde reageren. In onze school in Dharamsala waren twee kinderen die om te beginnen erg lastig waren en de ouders maakten zich zorgen om hen. Ze stuurden hen naar Dharamsala en ze waren erg veeleisend zoals moderne kinderen zijn. “Koop dit, koop dat, ga hier naartoe, we willen MacDonald’s!” Zo ging dat. Toen kwamen ze gedurende een jaar naar de school, ze kwamen terug en de ouders vroegen: “Wat wil je nu?” Ze zeiden: “We willen niets!” “Wil je niets? Wil je naar MacDonald’s?” Het waren Amerikanen. “Neen, we willen niet naar MacDonald’s. We willen hier zitten de dvd’s van Moeder bekijken.” Ze zeiden: “Wat is er plots met hen gebeurd?

Ze waren zo lastig. Waarom zijn ze zo veranderd? Wat is er met hen aan de hand?” Dus zeiden ze: “En wat met het eten?” “Wat je kookt is goed, het maakt niet uit.” Ze stonden versteld hoe deze kinderen veranderd waren! Maar toen zeiden ze: “We moeten naar buiten gaan. We moeten de rivier zien, de berg zien.” “Goed, dat doen we.” Toen ze thuis kwamen, geen eisen, niets. Ze wilden niet gaan winkelen, ze vroegen niet om Tshirts of dergelijke. Ze waren heel tevreden, waardig. Dus zeiden ze: “Wat is er met jullie aan de hand? Jullie willen niets?” “Neen, we willen iets maar we weten niet hoe het te zeggen.” “Wat is het?” “Jullie hebben het niet, je kunt het niet in de winkel krijgen.” “Wat is het dan?” Ze zeiden: “Kunnen jullie ons een hangertje van Shri Mataji bezorgen?” Zo lief vroegen ze dat. Dat is alles.

Dus zeiden ze: “Hebben jullie er geen?” “Neen, we hebben er geen. Bezorg ons gewoon een hangertje van Shri Mataji, dat is alles.” Ik bedoel, het is zo een diepe uitdrukking. Je wilt niets anders. Ik bedoel, ik ken de kinderen. Ik heb ze ontmoet, maar ik heb ze niet lang gezien, ik stond niet zo dicht bij hen, niets daarvan, maar zie hoeveel liefde ze hebben. En er werd me verteld dat in de school, in het begin, als iemand voor moeilijkheden zorgde, er gezegd werd: “Nu gaan we het aan Shri Mataji zeggen!” “Neen, neen, zeg het haar niet” “Waarom?” “Want dan zal zij niet meer van me houden!” Stel je voor. De waarde van mijn liefde wordt erg goed begrepen door deze heel kleine kinderen en ze hebben zoveel eerbied en verlangen er zo naar. Er komt geen materieel gewin bij kijken, niets. Dit alles toont echt wat Christus bedoelde toen hij zei: “Jullie moeten zijn als kleine kinderen om het koninkrijk van God te betreden.” Zonder dat kun je niks genieten. Zo was het programma gisteren echt … ik moet zeggen dat de Zwitsers heel hard gewerkt hebben.

Ze werken heel hard, dat wist ik, maar niet in die mate dat ze Indiase muziek zo goed zouden zingen met een groep en we genoten er allemaal erg van. Stel je voor, deze Zwitsers die overactief zijn, altijd aan het werk, ze hebben geen tijd om er aan te denken iets onschuldigs te creëren, zoiets liefs te creëren. De manier waarop ze dat deden toont echt dat ze van Shri Ganesha houden en de waarde begrijpen van de manifestatie van Shri Ganesha in henzelf. Ik was echt verrast hoe ze deze Indiase muziek konden leren en dat ze met zovelen samenzaten en dat lied zongen. Er waren ook enkele Indiërs aanwezig. Ik zei: “Kunnen jullie zo zingen?” “Neen.” Ik zei: “Kijk naar deze Zwitsers.” Dit is de kracht van Shri Ganesha’s liefde. Omdat ze de verjaardag van Shri Ganesha gingen vieren, werden ze innerlijk toegerust. Maar hadden ze het niet geprojecteerd, dan was het niets geworden. Wat hij je dus ook geeft, wat hij ook in jou creëert, deze prachtige onschuld, deze mooie geurigheid in je leven, telkens je ervan geniet moet je ook weten dat je het aan anderen moet geven. We moeten dit in anderen laten binnenstromen.

En het zal uitwerken. Ik weet dat het zal uitwerken. Het is zo enorm. Zijn krachten zijn zo groot. Gisteren zag je in het programma van de kinderen, dat niemand hem kon slaan, zelfs Shiva niet, niemand. En Shiva moest zijn hoofd afhakken omdat hij niet wist hoe hij hem anders moest overwinnen. Dat moeten we begrijpen, dat als we onschuldig zijn, niemand ons in de luren kan leggen, niemand ons moeilijkheden kan bezorgen, want in die onschuld word je iemand die zich geen zorgen maakt om wat hem overkomt. Je wordt iemand die alles tolereert en denkt dat … je denkt zelfs niet, je merkt dat het om domme mensen gaat, dat is alles. Er is een verhaal over een koning in China – want ik ga naar China. Er was een koning in China.

Het zijn heel wijze mensen, ik moet zeggen dat Chinezen uitzonderlijk wijs zijn. Hij wilde een hanengevecht winnen; een hanengevecht, stel je voor dat een koning daaraan denkt! Maar het is allemaal kinderspel. Dus hij bezocht een grote wijze en vroeg hem: “Hoe train je een haan om met andere hanen te vechten?” Hei zei: “Laat de haan bij mij.” Hij liet de haan achter en de wijze trainde hem zeer goed. Toen de koning na een maand terugkwam zei hij: “Kijk, neem deze haan, hij is van u.” Hij vroeg: “Deze? Deze doet helemaal niets, hij staat daar maar.” Hij zei: “Ja, ja. Inderdaad. Neem hem maar.” Dus hij nam de haan mee naar de wedstrijd. Alle hanen vielen samen de ene haan lastig, die er stond als dacht hij: “Domme mensen die me lastig vallen.” Hij raakte hen niet aan, hij reageerde niet, niets daarvan; hij bleef rechtop staan. En de andere hanen waren verbaasd: “Die haan protesteert niet, hij verdraagt alles en geeft niets om wat we doen.” En één voor één verlieten alle hanen het slagveld.

En de ene haan was de enige die er nog stond. De koning was stomverbaasd. Hij bracht de haan terug naar de wijze en zei: “Deze haan is nu zelf een wijze geworden, u houdt hem beter zelf bij.” Hij was zo wijs; iedereen probeerde hem lastig te vallen, maar het deed hem niets. Hij keek naar links, naar rechts, beide kanten, en dacht: “Wat is er toch met hen aan de hand? Waarom gedragen ze zich zo?” Nu moet ik je vertellen dat jouw eigen persoonlijkheid ook zo is ingericht; je hebt Hem zo geëerd dat Hij nu in jou leeft. En alle problemen die je ondervindt zullen zich met het grootste gemak oplossen als je bij je onschuld blijft. En dat zal toevalligheden creëren, zoals ze het noemen. Maar ik noem het geen toeval; het zijn de vibraties. Het zal je verbazen hoe alles zich oplost. Ze zeggen: “Moeder, dit is er gebeurd, dat is er gebeurd!” Laatst regende het bijvoorbeeld heel hard.

Het regende zo hard dat ze zeiden: “De modder komt tot aan onze knieën, Moeder, wat moeten we doen?” Ik zei: “Het is oké. Laat het maar aan Hem over.” De volgende dag was het heel warm. Stel je voor: hieronder droogde alles op, en vandaag zijn jullie hier voor de puja. Normaal is het onmogelijk dat het weer zo verandert; dat het één dag zo hard regent en de volgende dag alles volledig uitdroogt. Het is Zijn werk, omdat Hij zo machtig is. Jullie zijn hier gekomen om Hem te eren, dus moest er eerst schoongemaakt worden, wat Hij deed door het te laten regenen. Het regende enorm hard, en een deel van de regen dichtbij Palazzo Doria veranderde zelfs in ijs (hagel). Ik ken het Engelse woord daar niet voor. Het begon en het verspreidde zich overal rondom het huis. Er werden kleine ijsballetjes gevormd die neervielen.

En dat is toch ongelofelijk, dat het overal gewoon regende terwijl er alleen rondom ons huis hagel viel. Dit kunnen we een wonder noemen, wat we maar willen, maar het is Shri Ganesha’s subtiliteit waarmee hij dacht: “Nu gaat de regen naar mijn Moeders huis, dus laten we daar mooie ijsballetjes vormen.” En toen ik buiten kwam zag ik het, en ik was verrast hoe er overal rond mijn huis ijsballetjes lagen. Wat hij kan doen en waartoe hij in staat is, is absoluut ongelofelijk; hoe hij je begeleidt en je helpt, hoe hij je op het juiste pad brengt. Maar dat niet alleen: hij beschermt je ook. Hij is voortdurend bij je, want jullie zijn nu Zijn gana’s. Jullie zijn Zijn gana’s, daarom beschermt hij je, verzorgt hij je en geeft hij je alle mogelijke begeleiding. Hij brengt je op het juiste pad. Hij begeleidt je op de goede weg. Hij geeft je al wat dharmisch is om van te genieten. Je komt overal vrienden tegen.

Je denkt dat het toeval is, maar dat is het niet. En zo werkt Hij. Hij werkt met al Zijn mooie, zachte, liefdevolle aandacht op jou gericht, want jullie zijn Zijn gana’s. Maar de gana’s moeten werken! Nu ik dit zeg zijn er gana’s in ons lichaam aan het vechten tegen ziektes, tegen problemen in ons lichaam; het zijn de antilichamen, die de gana’s van Shri Ganesha zijn. Zo zijn ook jullie Zijn gana’s. Hij doet dit allemaal voor jou. Hij beschermt je, houdt van je en bezorgt je een mooie tijd. Maar wat doen we zelf? Het moet niet van één kant komen.

Als hij dit alles voor jou doet, wat doen wij dan voor Shri Ganesha? Wat kunnen wij doen als antilichamen? Je hoeft de vijand niet te bevechten met een zwaard of gelijk welk wapen. De vijand kun je overwinnen met twee simpele methodes: één ervan is: probeer het met liefde, jouw pure liefde voor hen. Probeer dat, je zult vele mensen doen smelten. En anders, als dat niet werkt, ga dan zitten mediteren en geef het bandhans. Er zijn verschillende manieren om bandhans te geven. Een bandhan werkt zo snel en zo mooi dat het je zal verbazen hoe het werkt. Want je bent zo machtig. Hoe jij een bandhan geeft, zo zal niemand anders het kunnen doen.

Alleen jullie, de Sahaja yogi’s, kunnen bandhans geven. Er zijn verschillende soorten bandhans, en ze werken allemaal goed. We moeten nu dus vertrouwen op onze eigen krachten, en we moeten weten dat we nu bevoegd zijn door Shri Ganesha om het werk van Sahaja Yoga te doen. Het werk van Sahaja Yoga doe je zonder te voelen dat je het doet; in feite doet Shri Ganesha het. En je zult verrast zijn: realisatie geven aan mensen is de grootste vreugde van Sahaja yogi’s. Je hoeft niet eens te denken dat je het hebt gedaan, dat is het beste; als je denkt dat je het hebt gedaan, dan zeg je: “Ik ben heel moe,” of “Ik heb dit gedaan!” Veel mensen komen me zeggen: “Moeder, wij hebben dit en dat gedaan!” Dat betekent dat ze de werkdruk voelen. Maar je zou geen druk moeten voelen. Zijn krachten zijn in jou, je kunt het zien. Geloof me! Geloof in jezelf.

Heb vertrouwen in jezelf en geloof in jezelf. En weet dat je een bron van onschuld bent, die niets is dan compassie en liefde. Als je dat vertrouwen hebt dan zul je absoluut een prachtige manier ontwikkelen om met anderen te praten en om een relatie met hen te onderhouden. Dit is werkelijk een gift van Shri Ganesha. Ik denk niet dat ik ooit tegen iemand heb geschreeuwd. Zelfs tegen mijn kinderen heb ik nooit geschreeuwd. Ik ben nooit kwaad of woedend geworden, omdat ik denk dat ik het wel zonder kan. Natuurlijk moest ik wel corrigeren, ik moest mensen terechtwijzen. Maar wat ik merkte is dat iedereen bang is van één ding: uitsluiting uit Sahaja Yoga; want Sahaja Yoga is zo’n vreugde en geeft zoveel energie en licht dat je een compleet vertrouwen krijgt in jezelf. Je te vragen Sahaja Yoga te verlaten is dus de grootste straf, omdat je mij niet wilt verlaten. Het is moeilijk.

Je kunt mij gewoon niet verlaten! Het is onmogelijk. En zo is het: je ontwikkelt ook die kwaliteiten waardoor je niet kunt vertrekken. Neem nu een kind dat verdwaald is; de ouders vertrekken en weten niet dat het kind is verdwaald. Als het nu om een jongen gaat die zich heel slecht gedraagt en van alles uitspookt, dan vinden ze het niet erg. Maar als kinderen nog klein en onschuldig zijn dan voelen ze heel sterke gehechtheid aan hen: “Het zijn onze kinderen, we moeten voor hen zorgen.” Deze onschuld trekt je dus aan, het maakt dat je je bekommert om jouw kinderen en om andere kinderen. Ik was ook heel blij dat jullie Guido een cadeau gaven, want hij heeft een heel moeilijke taak, moet ik zeggen. Dit gebaar toont aan dat jullie veel waarde hechten aan de verzorging van jullie kinderen. Maar jij bent ook een kind van je Moeder. Als gevolg daarvan hebben jullie al deze krachten ook in jezelf.

Maar je moet wel weten hoe je moet lachen. Je moet weten hoe je mensen voor je wint. Toch zijn er nog Sahaja yogi’s en Sahaja yogini’s die nogal stroef zijn. Ik zie dat ze een beetje van het stroeve type zijn en ze kunnen die stroefheid niet opgeven. Misschien vinden ze zichzelf het einde of zoiets. Ze zullen niet van Sahaja Yoga genieten. Natuurlijk begrijpen ze Sahaja Yoga op een mentaal niveau en zomeer, maar ze kunnen niet ten volle genieten van Sahaja Yoga en alle vrolijkheid en de vreugdevolle momenten die erbij horen. Vandaag zijn we er om Zijn geboorte te vieren, en dat Hij de eerste godheid was die werd geschapen op deze Aarde. Want Hij is ook voorspoed en Hij is ook heiligheid. Dus de Oermoeder wilde deze wereld niet scheppen zonder eerst de heiligheid te scheppen, de voorspoed, de zuiverheid.

En daarom werd Hij eerst geschapen op deze Aarde, uit vibraties; gewoon een bundel vibraties, om voor alle mensen te zorgen die hij door de eeuwen heen op het juiste pad zou begeleiden. Hij wordt ook verondersteld de controle te hebben over ons geweten; het geweten dat je soms verteert, dat zegt: “Dit is niet oké, dit had ik niet moeten doen, dat had ik niet moeten doen.” En daar zou je grote trots in moeten scheppen. Zo was er ooit een man, een Indiër – Indiërs kunnen soms uitzonderlijk onschuldig zijn, je zou het niet begrijpen – en ik vroeg hem: “Waarom heb je je land weggegeven?” Hij zei: “Moeder, ik dacht dat ik later, als mijn kinderen groot zijn, hebberig zou worden en het land niet aan mijn broer zou willen geven. Maar hij verdient het, want ik ben slimmer dan hem, ik ben hem de baas. Dus leek het me beter om het land nu aan mijn broer te geven.” Hij vertelde het me zo onschuldig: “Ik wil niet hebberig worden, zodat ik als mijn kinderen groot zijn alles aan hen wil geven, dus besloot ik om het land nu meteen aan mijn eigen broer te geven.” En ik vroeg: “Maar waarom aan je broer?” Hij zei: “Hij verdient het, hij heeft het nodig. Ik heb zoveel land niet nodig. Ik heb een heel goed leven. Daarom heb ik het hem gegeven.” “En is dat legaal?” “Legaal,” zei hij, “stond het niet op zijn naam, maar het leek me beter het hem nu te schenken. Misschien word ik later een slechte man.” Op zo’n manier werkt de onschuld. En ik heb jullie nog meer mooie verhalen te vertellen.

Er was ooit een Sahaja yogi – een jonge jongen, ongeveer zestien jaar – die naar me toe kwam en zei: “Mijn moeder heeft badha’s en mijn vader ook. Ik weet niet wat te doen. Als ik mijn vader en moeder nu verlaat, zullen de badha’s mij dan ook verlaten?” Ik zei: “Misschien, en misschien ook niet. Het hangt er vanaf.” “Waarom verlaten jongeren hun ouders dan als ze achttien worden? Het is toch een groot verlies.” Ik vroeg: “Waarom?” “Als ik begin te roken, wie houdt me dan tegen?” Zo onschuldig. “Als ik begin te roken dan kan alleen mijn vader me een klap in het gezicht geven, niemand anders. Alleen hij kan me behoeden voor roken.” Ik was verbaasd over zijn onschuld, hoe hij zei: “Ik wil dat mijn vader er is om me een klap te kunnen geven.” En toen zei hij: “En mijn moeder, zij corrigeert me altijd; als zij er niet meer is, als ik niet bij haar ben, wie corrigeert me dan? Wie zal me zeggen dat ik iets niet mag doen?” Ik heb het nooit begrepen: die jongen van zestien jaar oud – een Indiër, die me vertelde dat het nut van zijn ouders was dat zij de enigen waren die hem konden tegenhouden het verkeerde te doen. Hij was gerealiseerd geboren, daarom kon hij het zien: “Als ik iets verkeerd wil doen dan kunnen alleen mijn ouders me dat verbieden.” De onschuld verlangt dus altijd naar een rechtschapen leven, een beter leven, en het dringt zich niet aan anderen op. Op de een of andere manier, als je onschuld hebt – zoals jullie nu gerealiseerde mensen zijn – dan wil je in het licht van je Zelf nooit iets doen dat niet onschuldig is; dat is niet simpel.

Ik heb bijvoorbeeld nooit zo’n eerlijke mensen gekend als de mensen die wij in Sahaja Yoga hebben. Doodeerlijk, ik bedoel, ze willen nog geen cent hebben. Natuurlijk waren er ook een paar vreselijke mensen die veel geld hebben verdiend aan Sahaja Yoga, dat maakt niet uit; maar de meesten van jullie zijn zo eerlijk geworden. Ondanks zoveel corruptie in de wereld zien we nog mensen die zo eerlijk zijn. Zoals je weet is de belangrijkste kwaliteit van Shri Ganesha, wat ik gisteren zei, dat de Moeder het meeste waarde heeft. Wat Moeder zegt en wat Moeder doet, dat is het allerbelangrijkste. Soms gaat dit zo ver dat ik echt niet begrijp hoe jullie zo gek op me kunnen zijn. Want in mijn ogen is hoe je mij mentaal ziet niets vergeleken met wat jij in jezelf hebt; namelijk de kwaliteit van Shri Ganesha. Hij is zo gehecht aan mij dat hij met zijn vader en met iedereen zal vechten. Zo zijn jullie ook.

Als iets tegen mij in gaat dan tolereren jullie dit niet, iets dat mij tegenspreekt kunnen jullie niet volgen. Ik heb mensen woedend zien worden als iemand een woord tegen mij in bracht. Deze kwaliteit van liefde voor mij komt van Shri Ganesha in jou. Maar de andere kwaliteit, zoals ik zei, is dat hij de gana’s aan het werk zet, en zo moeten jullie ook werken. Gisteren heb ik gezien hoe goed de collectiviteit van Zwitserland is opgekomen, zo goed. Het toonde duidelijk aan hoe we kunnen groeien. Jullie hebben allemaal talenten. Niet alleen de Zwitsers. Jullie hebben allemaal talenten. Jullie hebben allemaal inzicht.

Jullie zijn allemaal intelligent. Jullie zijn speciale mensen, en je zou collectief en individueel moeten werken aan je kwaliteit van Shri Ganesha, en het ritme dat hij in zich heeft. Hij is heel ritmisch. Gisteren zaten hier twee grote muzikanten, ze zeiden: “Moeder, ze klappen zo ritmisch, ze zijn ritmisch. Ze doen niet zomaar ‘ha ha hoe hoe’, maar ze klappen ritmisch. Niemand maakt een fout.” Toen zeiden ze: “En ook als ze zingen, zingt niemand vals.” Normaal gezien, als tien mensen zingen zonder de juiste training, dan zingen ze in alt, tenor, bas, alles. Je weet niet welke toon ze aanhouden, welke noten ze zingen. Maar gisteren waren ze erg verbaasd hoe jullie allemaal op dezelfde toon zongen; zonder hem kwijt te raken en op een andere toon te zingen. Dat laat zien dat het ritme van Shri Ganesha in jullie werkt, en zijn inzicht in muziek, wat een van zijn kwaliteiten is: want hij danst op de muziek die Nataraja, Vader Shiva, hem heeft geleerd. Heel ritmisch.

Dat missen Sahaja yogi’s misschien nog wat: als ze dansen dan volgen ze niet allemaal hetzelfde ritmische patroon. Het is oké, maar je zou het ritmische patroon nog beter moeten leren, dat zou goed zijn. Zelfs Shri Ganesha, met zijn dikke buik, danst zo goed: hij tilt zijn lichaam zo licht op en doet het zo goed, het is ongelofelijk. Hoe doet hij dat, met zijn kleine gestalte en zulke dikke benen? Hij is vederlicht, en die lichtheid komt door de onschuld, de Mooladhara. Als de Mooladhara in orde is, dan is er lichtheid. In Maharashtra zagen jullie hoe de mensen de Lezimdans deden: heel snel en heel licht tilden ze hun benen en armen op. Het was echt onbegrijpelijk hoe ze dat deden. En dit komt enkel door de onschuld van deze dorpelingen: zij begrijpen niet veel van deze onzin. Zij snappen niet wat er zo bijzonder aan is.

Ze verdienen de kost als boeren en ’s avonds gaan ze slapen in alle onschuld. Ze maken geen plannen, ze bedenken niet hoe ze iemand kunnen vermoorden of bestelen, of andere slechte dingen waar mensen aan denken, slechte handelingen in hun geesten. Daar hebben ze geen tijd voor. Ze werken de hele dag en ’s avonds gaan ze netjes slapen. En zo niet dan hebben ze een ‘bhajan mandeley’ waar ze allemaal heel mooi samen zingen. In de echte Sahaj stijl denken we er dus niet aan iemand te doden of te vermoorden, zoals in bepaalde sektes waar ze wapens dragen. Dat kan ik niet begrijpen. Ik hoorde zelfs dat onze heer de paus een hele lading wapens naar Polen stuurde. Waarom zou een spiritueel figuur wapens om zich heen hebben, aan geweld denken en mensen doden? Dit komt doordat er totaal geen onschuld is.

Dat zie je zo. Als je onschuldig bent, dan is je onschuld jouw kracht, je hoeft geen wapens, geweren en andere zaken. Al deze zogezegde godsdiensten, gebruiken alleen wapens, geweren en allerlei dodelijke voorwerpen en ze worden zelf gedood. Het is een rare bedoening die gebeurt in de naam van God, in de naam van Shri Ganesha. Het is voor ons niet nodig te vechten. Het is voor ons niet nodig te denken dat we die of die man gaan doden. Je moet alleen op de juiste manier verlangen, je energie projecteren en je zult zien dat die persoon verdwijnt. Ofwel zal hij getransformeerd worden, ofwel zal hij er niet meer zijn om je lastig te vallen. Eén ding waar ik opnieuw de nadruk moet op leggen is dat we onze kwaliteiten en onze krachten moeten kennen. Er zijn veel mensen waarvan ik weet dat ze nooit op een podium kunnen komen en spreken.

Ik zei: “Komaan, gedaan ermee, begin eraan.” Het werkte. Wat het ook is, projecteer het gewoon. “Ik kan het! Waarom zou ik het niet kunnen?” Zeggen: “Ik kan het niet. Sorry.” Deze ‘sorry’ is nu zo algemeen. Aan de telefoon zullen mensen ook “sorry” zeggen. “Welke sorry?” Altijd maar “sorry, sorry, sorry”. Vroeger zeiden we “Excuseer”, dat was redelijk. Maar zoals mensen nu zijn, “Och, arme ik weet je. Hoe zou ik het kunnen?” Alle mensen die zo zijn, zijn zich nog niet bewust van hun eigen krachten.

Je kunt het doen, alles. Je kunt het. Alles kan gedaan worden, tenslotte heb je de kracht. Met die kracht moet je weten dat je niets ondoordacht zult doen, je gaat niemand bederven, maar je kracht zelf zal aantonen dat deze kracht echt bestaat uit liefde, genegenheid, medegevoel, voor de transformatie van de hele wereld. Ik denk aan de volledige, globale transformatie, waarvan ik weet dat het een gekke droom is, maar ik denk nog altijd op die manier, want ik zie jullie allemaal en dan denk ik dat jullie het allemaal kunnen en als ik Shri Ganesha in jullie zie ben ik er zeker van dat het zal uitwerken. In mijn leven heb ik nu al zoveel Sahaja yogi’s gezien, overal. En hoe alles uitwerkt: je hebt wel gehoord over Brazilië en zelfs in Argentinië, heel onverwacht. De mensen kwamen naar een programma vanaf twaalf uur ’s middags, terwijl het zou beginnen om zeven uur! Ik kwam aan rond acht uur, zoals gewoonlijk, en ze zeiden: “Moeder, u gelooft het niet, er was één groot drama!” Ik vroeg: “Hoezo, drama?” “Ze zaten hier al vanaf twaalf uur, dus al wie al was gekomen kon binnen, maar wie op het laatste moment kwam mocht niet meer binnen, en ze begonnen te ruziën: Nee, wij zullen toch binnenkomen!” Dus toen ging een van de Sahaja yogi’s heel diplomatisch met de manager spreken en zei: “Meneer, laat ze toch komen, er is plaats.” Er waren vier verdiepingen: de begane grond, dan nog één, nog één en nog één. Toen ik kwam dacht ik: “Wat is dit?” Het gebouw was tot de nok toe gevuld met mensen.

Ik had ze nooit eerder gezien, maar ze waren er, en ze absorbeerden zo respectvol de vibraties. Ik kon met moeite mijn tranen bedwingen, uit oprechte dankbaarheid aan Shri Ganesha. Hij regelde het zo. Daarom zeggen ze altijd: “Eer eerst Shri Ganesh, voordat je ergens aan begint.” Want dit geeft je vrede, die overweldigende, machtige vrede die zoveel oplost dat je het nooit zou kunnen denken. We moeten Shri Ganesha dus verzoeken dat alle problemen rond de aankoop van ons terrein opgelost zouden worden door hem en door jullie Shri Ganesha kracht. We hopen nog altijd dat stuk land te kunnen krijgen en ik wil het voor jullie degelijk in orde brengen want ik wil jullie niet elke keer zo zien lijden. Het is een bedevaart, maar jullie hadden het deze keer allemaal nogal moeilijk. Maar jullie hebben het heel goed aangekund en jullie hebben nooit enige tegenzin getoond om deze uitdaging aan te gaan. Shri Ganesha heeft jullie een beetje getest denk ik. Maar dat is allemaal zo mooi uitgewerkt en nu zijn we hier om de puja voor Shri Ganesha te doen.

Moge God jullie zegenen.