پوجای دیوالی ونیز، ایتالیا، 21 اکتبر 1990 دیدن همه شما در آن راهپیمایی، چه شگفت‌انگیز بود. راستش را بخواهید من همین‌طور منتظر بودم و فکر می‌کردم، “چرا اینها نمی‌آیند مرا برای پوجا دعوت کنند؟” سورپرایز زیبایی بود، خیلی لذت‌بخش است. شادی در چشمانتان موج می‌زد. می‌توانستم نور را در چشمان شما ببینم و این دیوالی واقعی است. کلمه دیوالی از دو کلمه “دیپا” و “آوالی” می‌آید. دیپا یعنی، می‌دانید، چراغ و آوالی به معنای ردیف‌ها است، ردیف ردیف چراغ. به نظر می‌رسد این ایده‌ای بسیار بسیار باستانی است و در سراسر جهان، می‌دانید، هر وقت باید چیزی را جشن بگیرند، چراغانی می‌کنند. و چراغانی، چون نور لذت می‌بخشد، شادی می‌بخشد. پس برای غلبه بر تاریکی جهل نیز باید خودمان را نورانی کنیم. و به همین دلیل مهم است که همه باید خودآگاهی بگیرند تا نور را در درون خودشان احساس کند. و حتما متوجه شده‌اید که بعد از خودآگاهی چشم‌ها هم برق می‌زنند. در چشمان هر ساهاجا‌یوگی نور وجود دارد. امروز روزی است که ما، لاکشمی را ستایش می‌کنیم، اصل لاکشمی که در نابی ماست. اصل لاکشمی که آشناست، بارها برایتان گفته‌ام، لاکشمی را برای شما توضیح داده‌ام که روی یک نیلوفر می‌ایستد و دو نیلوفر در دستانش دارد. این یعنی او آنقدر رئوف است، آنقدر مهربان است که به هیچ کسی فشار نمی‌آورد. اما معمولا شما این را نمی‌بینید. هر کسی که پول داشته باشد، فورا سعی می‌کند فشار بیاورد یا می‌خواهد تحت فشار قرار دهد. حتی در ساهاجا یوگا هم چنین افرادی را دیده‌ام. اگر کمی وضع آنها Read More …