Bordi (India), 27 Januari 1977.

Nederlandse vertaling versie datum 2024-0426

…te veel wiebelen en hoe de aandacht te fixeren. Nu, de kwaliteit van aandacht verandert naar gelang de staat van je evolutie. Bijvoorbeeld, in een dier. Dus waar is de aandacht geplaatst in een mens? Het is geen vast punt. Je kunt zeggen dat aandacht het oppervlak of de rand van bewustzijn is. Overal waar we op de hoogte worden gebracht, wordt de aandacht naar dat punt afgeleid. Als je een analogie kunt vinden, alle vijlsels van ijzer hebben een kracht gekregen om aangetrokken te worden naar de magneet. Waar is die kracht, je kunt het niet lokaliseren, het is overal. Waar de magneet ook geplaatst wordt, wordt de inhoud aangetrokken. Onze aandacht is ook zo, zodat waar we ook worden aangetrokken, onze aandacht daarheen gaat. Het is aanwezig in het hele lichaam, in die zin dat het overal kan worden afgeleid, buiten het lichaam. Ook in het lichaam, in geval als er enige pijn is of er enig probleem is. Het drijft over de zenuwen, het drijft over het hele zenuwstelsel, maar er is een controlerend centrum in de hersenen.

Als het wordt geraakt, kunnen we bij bewustzijn blijven, maar zonder enige aandacht. Ook als iemand wordt geraakt op de Vishuddhi chakra kan het gebeuren. Het kan zelfs gebeuren in de lagere chakra’s als iemand wordt geraakt. Dat gedeelte zal zijn aandacht verliezen want je kunt niet voelen in dat gedeelte. Het verschil is dit, dat je aandacht kunt geven aan deze punten, als je dat wil, zelfs als ze gevoelloos zijn. Bijvoorbeeld, als mijn hand gevoelloos is kan ik er aandacht aan geven, wat betekent ik kan er naar kijken, ik  kan eraan denken, maar er is een punt in ons wezen, als dat getroffen is dan kunnen we zelfs niet denken, we liggen gewoon bewusteloos zeggen ze, maar de ogen zijn open, handen bewegen, benen bewegen. Dat punt is het punt van de Vishuddhi chakra hier. En als je een lijn kunt trekken van hier tot het punt waar de Peetha of waar de Vishuddhi chakra binnenin zit, in de hersenen, langs die lijn als je ergens wordt geraakt, word je aandachtsloos, je kunt nergens op letten.

Deze lijn loopt ook door de Agnya chakra. Want als dit punt verbonden is met de Vishuddhi chakra aan de achterkant, hierbinnen en aan de Peetha binnenkant, dan ontstaat er een soort driehoek en kan deze hele lijn of dit gebied je aandacht beïnvloeden. Je hart beweegt, je ledematen bewegen maar je let nergens op. Dus als je ergens op let, let je eigenlijk op, normaal gesproken, als je niet gerealiseerd bent, via je hersencentra. Na realisatie, kun je ook aandacht geven via je andere centra. Dat doe je. Dit is een heel groot verschil tussen iemand die gerealiseerd is en die niet gerealiseerd is. Of je kunt zeggen dat je effectief kan worden via je andere centra door aandacht aan hen te geven.

Je kunt de centra voelen die geblokkeerd zijn in je lichaam, die je nog nooit eerder hebt gevoeld. Niet alleen dat, maar je kunt de centra van andere mensen voelen. Dat betekent dat je centraal zenuwstelsel gezegend is met een nieuw bewustzijn waardoor het de aandacht die door je centra wordt besteed aan je kan overbrengen, aan je kan communiceren en ook kan het je aandacht op een subtielere manier naar de centra van anderen leiden. Dus het eerste wat met je gebeurt is, dat je aandacht subtieler wordt. Aandacht wordt subtieler wat betekent dat je diepere zaken begint te begrijpen. Bijvoorbeeld, een vogel kan een bloem zien maar kan de schoonheid van de bloem niet voelen. En een ongerealiseerd iemand kan de schoonheid van een bloem zien, maar kan niet de vibraties zien van de bloem. Dus je wordt subtieler, je aandacht wordt subtieler. Je bent zeker op een hoger evolutionair niveau dan andere mensen zijn. Nu moeten we kijken hoe we onze aandacht gebruiken. Jullie hebben gezien, zelfs toen je niet gerealiseerd waren, dat, stel dat je vanaf je kindertijd een kunst in je hand begint te ontwikkelen, dan ontwikkel je de behendigheid van die bepaalde kunst, omdat er een soort myelineschede op de zenuwen groeit.

Op dezelfde manier, als je gerealiseerd bent, ik zou zeggen als je een nieuwgeboren mens bent, als je je aandacht begint te respecteren, dan geleidelijk ontwikkel je behendigheid voor Sahaja Yoga. Maar zoveel mensen als ze realisatie krijgen, komen zelden voor een tweede keer. Zelfs als ze een tweede keer komen, ontwikkelen ze het gevoel van vibraties niet meer, ze gaan nog steeds door met hun dagelijkse werk, verspillen hun aandacht aan dingen die je niet het subtielere gevoel geven. Dus de subtiliteit, de behendigheid van de kunst van Sahaja Yoga ontwikkelt zich niet vanzelf. Bijvoorbeeld, ik  zou zeggen als iemand die teveel gelezen heeft, zodra hij zijn realisatie krijgt, begint hij het te vergelijken met wat hij heeft gelezen, dit maakt dat zijn aandacht weer is verspild. Zoals het nu is, is zijn aandacht gefixeerd door deze conventionele ideeën, sommige zijn juist, sommige zijn onjuist, sommige zijn absoluut onjuist, sommige zijn nutteloos. Sommige zijn er omdat men geld wilde verdienen, ze hebben wat rotzooi gepubliceerd.

Zodra je realisatie krijgt, ga je terug naar je eigen grofstoffelijke bewustzijn en begint dit subtiele met het grofstoffelijke te vergelijken, dus begin je weer je vibraties te verliezen. Eigenlijk heb ik  na het krijgen van realisatie gezien, met kleine kinderen, dat ze heel lange uren slapen. Ze worden een tijdje inactief. Maar als een volwassene het krijgt gaat hij onmiddellijk naar de boekenwinkel, koopt een boek over de Kundalini en begint erover te lezen. Dan nemen sommigen van jullie, die niet begrijpen dat je iemand anders bent geworden, het als vanzelfsprekend aan, “Oké, Mataji is heel aardig geweest, zij zegt dat ik ver ben, maar wie ben ik om dat te geloven?” Alsof ze door het te geloven mij wat geld gaan geven, of ik  weet niet wat ze gaan geven. “Ik kan de vibraties zien aankomen, maar wat is het nut van het krijgen van de vibraties? Waarom gaf ze ons vibraties?” Komt opnieuw terug op het grove idee van nut, want dat is de menselijke natuur, tot dusver, om van alles nut te maken. Alles moet benut worden, zie je. De mens denkt geen einde aan zichzelf. Dus begint hij zijn realisatie om te zetten in bruikbaarheid. Welk nut heeft het? Hoeveel mensen gaan het halen? Wat gaat er gebeuren? Wat is de ratio? Wat is het schema? Wat is dit? Wat is dat? Jullie hebben deze subtiliteit gekregen om van te genieten.

Zoals we genieten van de schoonheid van een bloem, we genieten gewoon. Gaan we naar de boeken en ontdekken: “Wat moeten we doen met dit genot van ons? Hoe kunnen we genieten van deze bloem?” En dan, “Wat te doen?” En: “Wie heeft er over de bloemen geschreven, dus laten we kijken of dit daarin past?” Maar het wordt heel vaak gedaan en ik  weet echt niet hoe ik  het moet zeggen, omdat het zo dwaas is. En ik ben alleen bang dat, als ik  dit zeg, ze zich gekwetst zullen voelen en zoals mensen zijn, worden ze voor niets gekwetst. Dat is heel dwaas. Kinderen zijn zo heel verstandig. Zodra ze het krijgen beginnen ze ervan te genieten. Ze genieten er gewoon van. Ze slapen gewoon uit. Ze worden niet belemmerd. Ze denken dat het iets is om van te genieten, “Laat ons ervan genieten.” Dus in het begin gebeurt het zo. En de man weet niet hoe hij zichzelf nog veel grover heeft gemaakt dan hij ooit was in deze kaliyuga, in deze moderne tijd, door dingen te organiseren volgens zijn eigen ideeën en opvattingen.

Hij is zo onnatuurlijk geworden, zo dwaas dat hij onderscheid tussen vreugde en lelijkheid niet heeft. Hij is zo in de war. Het is dus in de eerste plaats niet slechts één reden, maar er zijn vele redenen. En zoals ik  jullie heb beschreven, is het inherent, de menselijke, grove activiteiten vóór realisatie. Als je ziekte begrijpt, waar het vandaan komt, is het soms gemakkelijker om het te corrigeren. Je kunt de ziekte niet zomaar corrigeren zonder de geschiedenis erachter te begrijpen. Als je een geschiedenis student bent zul je weten hoe mensen zich hebben gedragen. Ik bedoel, je begint je gewoon af te vragen, wat is er mis met deze mensen? God schiep één wereld! Ik bedoel, denk eens na, iemand zoals ik die op deze aarde komt, plotseling ontdek je dat er zoveel landen worden gecreëerd. Oké, gecreëerd, je kunt aparte landen hebben als je niet de hele wereld samen kunt beheren, maar dan gaan de gevechten door, elkaar doden. Alle soorten problemen helemaal voor niets, ik bedoel het is zo’n gekkenhuis.

Dus als je historisch gezien ziet hoe de mens zichzelf gek heeft gemaakt, is het niet gemakkelijk om dat allemaal in één lezing te bundelen, dan zul je boekdelen moeten schrijven. Ik denk dat er al geschreven boekdelen zijn. Er is dus een historische achtergrond die jullie aandacht heeft bevuild.  Fysiek, zij die voor een fysieke handicap komen of fysieke problemen of zoiets, omdat ze ziek zijn, zijn soms een beetje beter dan de mensen die dit niet hebben, omdat ze zeker het verlichtingsdeel van de vreugde krijgen. Als ze hun verlichting krijgen, is er een kleine schaduw van vreugde die ze voelen en dan beginnen ze te begrijpen dat het er is om van te genieten. Maar ik moet zeggen, ook zij, zodra ze de verlichting hebben gekregen verdwijnen ze gewoon. Niet begrijpend dat er iets groters is dan dit om te proeven en van te genieten. En het fysieke genot in Sahaja Yoga zelf is voldoende om je aandacht subtieler te houden. Je hoeft je aandacht niet te fixeren, maar je moet subtieler en subtieler worden in je aandacht. Je aandacht fixeren, zoals je weet, is een heel verkeerde methode.

Dat werd gedaan door sommige yogi’s en jullie weten wat het resultaat daarvan was. Hun chakra’s waren allemaal gebroken en afgelopen. Wanneer ze hun aandacht op Agnya vestigden, heb je gezien dat hun Agnya gebroken is. Je mag geen enkele aandacht fixeren, maar je moet je aandacht steeds subtieler maken. Zoals ik jullie vertelde dat een magneet, als je hem bijvoorbeeld in de buurt van de stenen brengt, er niets met de stenen gebeurt, ze zijn er gewoon, je beweegt de magneet zoals je wilt. Maar als je hem naar het ijzervijlsel brengt, worden alleen de vijzels aangetrokken door de magneet. Op dezelfde manier zou de aandacht van een Sahaja yogi zo subtiel moeten zijn dat hij de vibraties moet voelen, hij moet denken aan vibraties, hij moet vibraties eten, vibraties drinken en van hen genieten. Aan de fysieke kant, zeggen mensen mij dat, “We gingen naar hun huis en ze offerden mij laddoos en ik moest ze eten. Wat kun je doen Mataji?” Eigenlijk zie je, voelden ze zich aangetrokken tot de vorm van de laddoos. Ze aten ze, maar zagen de vibraties van deze laddoos niet, ze aten ze gewoon. En dan hadden ze een maagprobleem. Toen ze een maagprobleem hadden, zeiden ze, “Mataji, we hebben onze vibraties verloren, wat te doen nu? We hebben de laddoos gegeten.”

Maar als jullie gezien hadden dat er geen vibraties in die laddoos zijn, zouden jullie gezegd moeten hebben, “Vandaag mag ik niets eten,” of iets zoals dat, en jullie zouden ze niet hebben gegeten! Als je kijkt naar een gerealiseerd geboren kind, zal hij het nooit eten. Zelfs als de moeder het kind slaat, zal hij zeggen, “Oké, sla me maar ik ga het niet eten!” Want ze gaan die viezigheid niet eten, zulke kinderen worden verondersteld erg koppig te zijn, ze denken dat ze koppig zijn. Omdat ze weten, “Er zijn geen vibraties, waarom zouden we eten want we gaan er niet van genieten.” Dus aan de fysieke kant zijn er zoveel fouten die je hebt gemaakt. Als je nu neemt, zeg gewoonten die je hebt, stel dat je de gewoonte hebt om bijvoorbeeld aan je haren te trekken. Er was een dame die de gewoonte had aan haar haren te trekken en ze was hier kaal, dan weer kaal daar, dan kaal hier en het haar groeide vroeger aan deze kant, dan had ze hier een kaal hoofd. Dan trekt ze haar haren hierheen.

Zo iemand. Dus ze kwam naar mij voor een behandeling. Stel je voor. Dus ik zei haar, “Waarom doe je dit?” Ze zegt, “Nu mijn aandacht is zo, het begint altijd aan mijn haar te trekken.” Ik zei, “Wat te doen? Zo’n soort aandacht die je hebt!” Dus, haar oudere zus sloeg haar altijd op haar hand, elke keer dat ze haar hand gebruikte. Ze zei, “je moet mij slaan, als je mij niet slaat sla ik jou.” Maar het slaan ging door en iedereen keek ernaar, wat is er gaande tussen die twee? En toch, zie je, ze kon het niet stoppen! Alle gewoonten zijn als dit apengedoe. Allemaal zijn ze zo, omdat de materie de hele tijd boven onze aandacht probeert te blijven en zo vormen we gewoontes. Bepaalde gewoontes zijn oké, handig en gemakkelijk. Ik bedoel sommige mensen om gewoontes te doorbreken, weet je, zeggen, “We gaan niet op de grond zitten noch op een stoel.” Dus waar ga je zitten? “We zitten in een zittende houding en oefenen dat soort dingen.” Ik bedoel je hoeft zulke onzin niet te doen. Ik bedoel dat bepaalde dingen in orde zijn, ga niet naar extremen. Maar sommige gewoontes die we hebben verworven, zijn meestal vanwege mode.

En we beginnen, omdat iemand rookt, hij dwingt je, hij zegt, Oké, en een slechte gewoonte die we hebben is, niet nee zeggen tegen iemand. Hoe néé te zeggen zie je, ze waren allemaal aan het drinken en boden ons drank aan en we zeiden “Nee,” maar ze dwongen ons gewoon. Dat zag het er erg slecht uit, weet je, niet te drinken en, ze boden mij een beker, een glas drank aan en ik zei, “Oké,” ik neem een heel klein slokje op een dag, en toen had ik het zo. En dan mijn relaties, zie je, ze kwamen en nodigden ze ons uit voor diner en we moesten gaan, en dan begon er een cabaret dans, weet je, en we moesten kijken, het zou er tenslotte heel slecht uitzien niet naar een naakte vrouw te kijken. Oh, we zijn heel onschuldige mensen. Dus, we gaan door met verklaren, “Wat nu te doen, dit is de maatschappij, dit is de mode, dit is de style, dit is hoe het is.” Maar een Sahaja yogi is speciaal, hij is een uitverkorene. Omdat je je eigen waarde niet hebt, ‘tumala kimat naj sataji’ (Marathi). Je hebt jezelf niet gewaardeerd zoals ik jullie heb gewaardeerd. Dit is een feit dat zeer weinigen zich echt realiseren, dat om zo’n realisatie te krijgen, er iets geweldigs moet zijn dat Mataji gedaan moet hebben. Ze moet er veel werk in hebben gestoken om het zelf uit te werken. Ze moet in haar hele leven geweldige tapasya’s hebben gedaan.

En zelfs in dit leven moet ze heel hard gewerkt hebben, dag in dag uit. En hier zijn we als we het begrijpen, hoe gewoon de hele zaak is, hoe we erover denken. Ik dacht dat door je realisatie te geven je onmiddellijk je waarde zou zien, en dat je zou denken dat je iets groots bent en dat je deze realisatie en de ‘Sakshakar’ hebt gekregen, maar dat is niet zo. En je begint compromissen te sluiten met grove dingen in het leven. Er is een enorme bevolking die geleid zal worden door een van jullie. Een van jullie kan ze allemaal leiden. Leiders sluiten geen compromissen, leiders lossen niet de problemen op van de mensen aan wie ze leiding geven, maar ze geven hen problemen om op te lossen. Ze staan boven hen, ze staan hoog boven hen, ze sluiten geen compromis, ze buigen niet. Anderen buigen voor hen. Als het licht op de weg begint te minderen en het duister wordt, wat zal degene die het licht in de hand draagt dan doen? Jullie zijn allemaal als fakkels en wat voor soort leven je zou moeten hebben en welke persoonlijkheid je zou moeten hebben, het is aan jou om te beslissen. Dat is de aandacht, geeft de prioriteiten. Als je begrijpt hoe je fysieke inbreng, aanwezigheid, dit lichaam van jou schoon moet zijn, mooi moet zijn, elegant en waardig zijn. Ik heb mensen in groepen gezien, wanneer ze zitten, zich gedragen op een manier die zelfs een eenvoudig opgeleid iemand zich niet zal gedragen.

De reden is, je hebt je nog niet gerealiseerd dat jullie de leiders zijn en mensen kijken naar jullie. Er zou een soort van ‘Masti,’ moeten zijn, je zou tevreden moeten zijn met jezelf. Dus op het fysieke aspect, wat je eet, wat je ziet, wat je lekker vindt, alle prioriteiten moeten veranderen. Wat het meest belangrijke moet zijn is Sahaja Yoga, onder elke omstandigheid, in iedere methode, gewoonte, Sahaja, Sahaja betekent met je geboren, Sahaja betekent niet, gemakkelijk. Veel mensen verwarren het. Jullie hebben nu het recht gekregen, die is met je geboren.  Dus voor jullie is het nodig te weten dat je een Sahaja bent en dat je niets gaat accepteren  dat a-Sahaja is. Sahaja betekent dat! Sahaja betekent dat je het licht van Sahaja boven al het andere draagt, boven de duisternis en geen duisternis accepteert welke a-Sahaja is. Dus hoe kun je gewoonten hebben die je sympathische gebondenheid geven? Sahaja betekent dat je een speciaal, subtiel bewustzijn hebt. Een koning maakt de straten niet schoon. Aan de fysieke kant gaat je aandacht op die manier verloren, omdat je je overgeeft aan alle a-Sahaja-methoden die je eerder had en die anderen hebben. Je raakt verdwaald in het a-Sahaja-systeem van leven. Jullie moeten het hele systeem van de hele wereld veranderen waarin mensen Sahaja worden en niet a-Sahaja. Alleen dan zal alles Sahaja worden voor jullie. Het is een groot misverstand bij Sahaja yogi’s. Ze denken: “Oh, wanneer Sahaja zal komen, dan zullen we dit werk doen, dan gaan we rond en praten met mensen, het zou Sahaja moeten komen, niets doen.”

Dit is een heel verkeerde instelling. ‘Sahaja’ betekent dat je het licht van Sahaja binnenin je hebt verkregen en hoe kun je iets tolereren…

(Breuk in opname)

…van je leven betreft, moet je weten hoe je aan te kleden, hoe te spreken, waarheen te gaan, wie te ontmoeten, wie je broers zijn, wie je zusters zijn, wie je zonen zijn en wie je ouders zijn. Zo gaat je aandacht verloren. Dan je grove gewoonten: Je oude leven dat er was en dat alleen maar uitgebeiteld moet worden, moet worden beëindigd. En je kunt er niet mee doorgaan, omdat als je ermee doorgaat, je hier blokkeert en daar blokkeert, dan zul je je nek breken, je zult naar mij komen, “Moeder, ik heb mijn rug gebroken en dit is er gebeurd, dat is gebeurd, het doet pijn, ik word heet, ik krijg hoofdpijn, ik doe dit.” Totdat je Sahaja wordt, zal het op je blijven inwerken. Maar waarom niet je Zelf worden? Bijvoorbeeld, een mens kan niet als een hond slapen, bijvoorbeeld. Als hij als een hond begint te slapen omdat er allemaal honden rondom zijn, dan gaat hij de pijn krijgen. Op dezelfde manier als je a-Sahaja wordt omdat iedereen a-Sahaja is, ga je in problemen komen. Omdat de hond niet voelt, hoewel hij pijn kan krijgen, maar hij voelt het niet. Maar jij voelt het zeker.

Degene die nog niet herboren is, voelt het niet, hij krijgt het probleem maar hij voelt het niet, jij kunt het voelen en je moet het verdraaid goed opgeven, hoe eerder hoe beter! Als je het niet opgeeft, dan ga je opnieuw terug naar dezelfde duisternis en deze nieuwe duisternis kan hels zijn, het kan verschrikkelijk zijn. Het is dan beter als mens te sterven, want dan kun je doorgaan met opnieuw geboren te worden als dieren, dit, dat. Maar om opnieuw geboren te worden en de waarheid te kennen, als je weer terugvalt in je vroegere gewoontes, kan dat erg gevaarlijk zijn. Dat is hoe ik je aandacht vestig, met een beetje angst in je geest, in je subtielere wezen. Het subtiele wezen kan alleen genieten. In de ochtend hebben jullie genoten van de meditatie, jullie waren subtieler geworden, ik duwde jullie daar naar beneden. Maar je moet jezelf subtieler houden door te herinneren, door te herinneren wat er gebeurd is, hoe je je fysiek fijn voelde. Een van de ergste gewoonten die mensen hebben is om op het horloge te kijken. Het is zo pijnlijk voor mij als ik spreek, mensen kijken op het horloge. Ik kan dat gewoon niet verdragen! Want nu ben je voorbij tijd, voorbij de ruimte. Wat ga je doen door tijd te besparen? Wat heb je tot nu toe gedaan?

Dat toont je prioriteiten. Onze  prioriteiten moeten veranderen en je kunt ze gemakkelijk veranderen zodra je begint te genieten. Als je eenmaal de nectar van goddelijke liefde hebt geproefd, de Amruta, dan ga je geen vies water drinken. Maar allereerst herinner je je dat, het plezier dat je hebt genoten. Dat is één manier om je subtiliteiten te fixeren, het zogenaamde fixeren. Het is de aandacht die wordt bedekt door grove dingen van het leven, zelfs in de emotionele kant ervan, je hebt bijvoorbeeld relaties. We hebben sommige Sahaja yogi’s die we op die manier verloren zien gaan. Ze hadden een aantal zeer grove relaties met mensen, zelfs guru’s en sommigen van hen waren vrienden en een aantal andere vuile relaties, zou je kunnen zeggen, ze konden niet opgeven en ze zijn verloren. Dus je moet ervoor gaan zitten en er achter komen. “Waarom heb ik het niet naar mijn zin?

Ik ben de verliezer. Omdat die dingen, als ze vreugde gevend waren, ik er niet van de ene naar de andere kant zijn gerend. Ze hebben me nooit helemaal tevreden gesteld, dus waarom opnieuw naar hen terug gaan?” De emotionele genoegens, die je als iets heel belangrijks beschouwt, moeten ook worden gewogen in de nieuwe dimensie van je aandacht en subtiliteiten. Je beschouwt iemand als je naaste en dierbare en je hebt een zakelijke relatie, of een een soort van, ik weet niet, wat voor soort menselijke relaties mensen hebben. Je moet weten dat het erg oppervlakkig is en je kunt er geen plezier aan beleven. Zoals je water uit een kopje drinkt, nu is het kopje oppervlakkig, het water is oppervlakkig, het belangrijkste is je tong die het water kan voelen. Als de tong het water niet kan voelen en als het water voelt als stenen, wat heeft het voor zin om water te nemen? Het belangrijkste is dus de smaak in de tong, in de essentie. Op dezelfde manier is de essentie van ons genot, de vreugde en de vreugde is het voelen van vibraties. Dus waar je de vreugde ook krijgt, je zou het moeten hebben. Maar het nieuwe bewustzijn is niet zozeer in je wezen gekomen, dat is waarom dit een probleem is. Anderszins is het voor mensen niet moeilijk te zeggen: “Dit is lekker, drink het.” Hij neemt het en hij weet het.

Hij wil niet iets eten dat bitter is. Als je hem iets verschrikkelijks moet laten proeven, moet je hem allereerst chocolade geven en daarna chocolade. Maar mensen, als ze geëvolueerd zijn, ik heb gezien dat ze meer vatbaar zijn voor de vreselijke dingen vanwege hun eerdere aantrekkingskracht. Richt je aandacht dus volledig op het Goddelijke, richt het er helemaal op. Zodat er geen aandacht over is naar de grove kant. Zelf nu zie ik mensen komen en mij vragen, “Mataji, ik heb een probleem, ik wil werk, wat moet ik doen? Moeder, dit moet gedaan worden, moet dat gedaan worden?” Dat is natuurlijk in orde. Maar als dat je aandacht trekt, betekent dit dat je het besef bent kwijtgeraakt dat je een Sahaja yogi bent en dat je vreugde in een subtielere vorm is en dat je ervan kunt genieten. Dus deze grove zaken gaan je nooit vreugde geven, dus waarom niet om iets vragen dat je die subtiele vreugde gaat geven waarvan je kunt genieten, alleen jij kunt genieten.

Dus dit is wat er gebeurt met je aandacht. We verdwalen vanwege onze eerdere ideeën en onze emotionele bindingen. En we kunnen ook zeggen dat onze zogenaamde spirituele bindingen, “We zijn hindoes, moslims, christenen, we zijn vegetariërs, niet-vegetariërs, we zijn, ik weet het niet, we zijn brahmins, niet-brahmins en alle soorten zaken zijn we.” Maar we zijn niet wat we zijn. En al deze zaken komen ook weer bij je terug. “We zijn jains, dus we zijn geweldige mensen.” Als je me een jain van waar dan ook of iemand van waar dan ook geeft, heeft hij dan gevoel voor vibraties? Dan hoe komt het dan dat die persoon je guru wordt of dat die persoon je al deze dingen kan leren? Jij bent nu een meester. Komt de hoofdonderwijzer en leert hij van de jongens die op de scholen zijn toegelaten? Ik heb zelfs een nieuwkomer binnen zien komen, als hij een badha heeft, kan hij gemakkelijk minstens 5% van de Sahaja yogi’s weglokken. Hij zal groots praten, hij zal opscheppen en hij kan een of andere guru naar binnen halen en daarna loopt minimaal vijf procent er achter aan. Hoe verklaar je dat? Het enige is dat je niet een van hen zou moeten zijn.

Iedereen zou voor zichzelf moeten denken en niet voor anderen. Je zou zo moeten denken, ben je capabel of niet? Dus ook in spirituele bindingen gaat je aandacht zo verloren en zijn al deze dimensies van de buitenkant. Nu, in een beschrijving van Gokul, of Vrindavan, jullie moeten gelezen hebben dat wanneer Krishna op zijn fluit speelt, alle vrouwen die aan het werk zijn, de gopi’s in de huishouding, verlaten al het werk, alles. De melk zou aan het koken zijn en het werk was half gedaan of helemaal gedaan, ze waren hun voedsel aan het eten of in welke houding ze ook zaten, ze zouden gewoon opstaan en naar die murti (fluit) rennen. En dan zouden ze daar naartoe gaan, en ze zouden er gewoon als een foto staan, ‘chitrawat se thade’, gewoon als een foto, geen beweging in het lichaam, niets. Gewoon staan en luisteren met volle aandacht. Wat was zo? Hij sprak zelfs niet. Gewoon een murli die wordt gespeeld en allemaal gewoon luisteren, als een foto.

Wat was het? De vreugde die ze voelden, het plezier dat ze in zichzelf genoten, de vreugde die hen overspoelde met die murti, gewoon staan en luisteren, dat is alles. Wat is dat? Dat is de subtiliteit van die vreugde. Gewoon in meditatie zouden ze staan. Op dezelfde manier zouden je aandacht en gedachten op Sahaja Yoga moeten zijn, op je wezen, één met God. Jij bent één met God, richt je centrifugale kracht naar God toe, volledig. Zet jezelf in verbinding, de hele tijd, met God en de rest van het werk is gedaan, ‘yantrawat’, gewoon als instrumenten, alles begint te werken. De menselijke geest is gewend om dingen op een rituele manier te doen. Zodat ze denken dat, als je dit huis nu moet oprichten, je moet graven, eerst de fundering, dan de palen, opstapelen en dan heb je die pilaren en dan moet je het dak hebben. En dat is hoe ze het één na het ander de dingen plannen. Maar in Gods koninkrijk is er geen planning, je gaat gewoon zitten en je geniet gewoon! Als je aandacht daar is, is al het werk gedaan. Volledige aandacht en dan doet hij het werk. En geef daar de volle prioriteit aan! Compromitteer jouw manier er niet doorheen.

Je moet ook anderen helpen omhoog te komen, dus je moet onthouden dat ook daarvoor je aandacht op je Atma moet zijn, op je Spirit, op God, compleet één met hem in die vreugde. Het hele hart is daar en met je beide handen en met je beide voeten kun je met al je aandacht mensen naar buiten trekken, want je aandacht wordt de hele tijd gevoed, gekoesterd en verzorgd. Dan geniet je ook van het opheffen van mensen. Niets kan goed zijn, tenzij en totdat je de subtiliteiten van je aandacht ontwikkelt. En ze ontwikkelen zich door je aandacht terug te trekken van alles wat grof is. Trek je aandacht, telkens terug wanneer het teveel in een dergelijke gedachte gaat, “Oh, vergeet het maar!”

Maar in vibraties, besteed er de volle aandacht aan. Het zien van vibraties, je hebt er alle aandacht voor, het zien van je eigen vibraties, heb er alle aandacht voor. Andere zaken waar je je geen zorgen over hoeft te maken, daar wordt allemaal voor gezorgd. Zo is je aandacht subtieler in het koninkrijk van God. De stijl is verschillend. Wanneer de lotus in de modder zit en eruit moet, vindt hij zijn weg door vele spleten en gaten in die modder, maar wanneer hij zich in de open lucht bevindt, absoluut bevrijd, vrij, dan gaat het niet onstuimig verder, maar gaat gewoon open en ontvangt de prachtige dauw. En de dauw doet de geur in de lotus smelten, automatisch begint de geur te stromen. Het is een totaal andere stijl, een andere methode, het is een andere manier van leven, dat is Sahaja zijn.

Of je nu slaapt of wakker bent, hou je aandacht vast.