Virata Puja. Melbourne (Australia), 10 April 1991

Εξ’ αιτίας των αποστάσεων και επειδή δεν είχαμε ένα άσραμ στη Μελβούρνη όλον αυτό τον καιρό, διαπίστωσα ότι η συλλογικότητα εδώ, δεν έχει ακόμα δεθεί κατάλληλα.

Νομίζω λοιπόν πως θα είναι καλύτερα σήμερα να λατρέψουμε το Βιράτα. Το Βιράτα είναι ο πρωταρχικός πατέρας ή ας πούμε εκείνος που είναι στον εγκέφαλο μας και δρα για τη συλλογικότητα μας. Καθώς η Κουνταλίνη ανεβαίνει, τελικά καταλήγει να διαπεράσει τη λιμπική περιοχή. Πριν εισέλθει σε αυτή, εισέρχεται στο Σαχασράρα. Το Σαχασράρα είναι η περιοχή η οποία περιστοιχίζεται από χίλια νεύρα και στην ιατρική ονομάζεται λιμπική περιοχή. Αυτά τα χίλια νεύρα είναι όλα συνδεδεμένα με τα δεκάξι σημαντικά νεύρα του Βισούντι. Γι’ αυτό λένε ότι ο Κρίσνα είχε δεκαέξι χιλιάδες συζύγους, που σημαίνει ότι είχε όλες Του τις δυνάμεις με τη μορφή συζύγων και εγώ έχω όλες Μου τις δυνάμεις ως παιδιά Μου. Όταν λοιπόν ωριμάζουμε στην άνοδο μας, στο διαλογισμό μας πρέπει να πάμε στο Σαχασράρα μας. Αν το Σαχασράρα δεν είχε ανοίξει, δεν θα μπορούσαμε να δώσουμε μαζική αυτογνωσία. Πόσο είναι συνδεδεμένη, η συλλογικότητα είναι τόσο συνδεδεμένη με τη Σαχάτζα Γιόγκα στις μέρες μας.

Πριν από αυτό έφτανε μόνο μέχρι το Άγκνια Τσάκρα, αλλά όταν φτάνει στο Σαχασράρα φωτίζει όλα τα νεύρα και όλα τα νεύρα μοιάζουν με πολύ ήσυχες φλόγες, που έχουν τα χρώματα όλου του φάσματος. Η εμφάνιση τους είναι τόσο κατευναστική και όμορφη που δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο θέαμα σε ολόκληρο τον κόσμο, που να μπορούν να δουν τα ανθρώπινα όντα. Όταν λοιπόν άνοιξε το Σαχασράρα και θα έχουμε μια πούτζα για αυτό το γεγονός όπως ξέρετε, στη Ρώμη, πριν από αυτό έπρεπε να περάσει στο συλλογικό, δηλαδή να βάλω την προσοχή Μου στο συλλογικό. Έπρεπε να δω τους ανθρώπους, τα διάφορα προβλήματα τους, τους διαφόρους συνδυασμούς από τους οποίους υποφέρουν. Όλα τα προβλήματα μπορούν να αναχθούν στις επτά κύριες νότες μπορούμε να πουμε, αλλά διαιρούνται επίσης σε είκοσι μία, στα αριστερά, στα δεξιά και στο κέντρο. Έχουμε λοιπόν είκοσι ένα συνολικά πραγματικά βασικά προβλήματα, θεμελιώδη προβλήματα μέσα μας που πρέπει να λύσουμε. Στο ξεκίνημα της Σαχάτζα Γιόγκα, προσπάθησα να θεραπεύσω τους ανθρώπους από τα σωματικά, διανοητικά, οικογενειακά, οικονομικά προβλήματα. Όλων των ειδών τα προβλήματα έχουν λυθεί στη Σαχάτζα Γιόγκα και ενδιάμεσα είχαμε κάποια μεγάλα προβλήματα. Όπως γνωρίζετε, όταν έφταναν στο Άγκνια, άρχιζαν να καταλαμβάνουν όλη την ατμόσφαιρα μέσα από κάποιου είδους εξουσιοδότηση η οποία δεν ήταν η θεία εξουσιοδότηση. Ως εκτούτου, πολλοί άνθρωποι έμειναν έξω στο Άγκνια, αλλά αυτοί που έχουν έρθει στο Σαχασράρα πρέπει να καταλάβουν ότι η συλλογικότητα είναι βασική στην άνοδο σας.

Αν δεν είστε συλλογικοί, αν δεν έρχεστε στο κέντρο, αν δεν βρίσκεστε μεταξύ σας, τότε είστε σαν ένα νύχι που έχει αποκοπεί από το δάχτυλο και το θείο δεν έχει καμιά σχέση μαζί σας. Είστε εκτός δέντρου, όπως τα λουλούδια που έχουν πέσει από το δέντρο μπορούν να υπάρξουν για λίγο, αναμφίβολα, αλλά μετά από λίγο καιρό πεθαίνουν. Είναι λοιπόν σημαντικό για όλους εσάς να καταλάβετε ότι η συλλογικότητα, αν δεν εδραιωθεί στη Σαχάτζα Γιόγκα, η Σαχάτζα Γιόγκα θα πεθάνει. Πηγαίνω τώρα στην Αμερική όπου η συλλογικότητα πρέπει να είναι πραγματικά στην υψηλότερη μορφή της, αλλά δεν είναι έτσι. Υπάρχουν τόσα προβλήματα στη συλλογικότητα της Αμερικής, παρόλα αυτά μπορώ να πω ότι αναγνωρίζουν ένα πράγμα, ότι πρέπει να είναι πολύ συλλογικοί. Το πρόβλημα είναι για παράδειγμα, ότι εκεί είναι πολύ λίγοι οι Σαχάτζα Γιόγκις, αλλά ανάμεσα τους κατανοούν την υπευθυνότητα. Όλοι τους δουλεύουν πολύ σκληρά. Εξαπλώνουν τη Σαχάτζα Γιόγκα. Τώρα βλέπετε ξεκίνησαν να φτιάχνουν ένα περιοδικό εκεί. Υπάρχουν τόσες πολλές δραστηριότητες που κάνουν στην Αμερική με τόσο μικρό αριθμό ανθρώπων, που είναι αξιοθαύμαστο το πως τα καταφέρνουν και το κάνουν πολύ όμορφα, επειδή αισθάνονται ενωμένοι μεταξύ τους.

Βρίσκονται τόσο μακριά, από τη Χονολουλού στη Νέα Υόρκη είναι τόσο μακριά. Αλλά υπάρχει τόση πολύ κατανόηση, τόση πολύ αγάπη και αίσθηση υπευθυνότητας. Επειδή είναι λίγοι σε αριθμό, αισθάνονται εξαιρετικά υπεύθυνοι, ότι πρέπει να είναι εντελώς συλλογικοί, δεν τίθεται ζήτημα να σχηματίζονται ομάδες. Ακόμα και όταν κάποιος κάνει λάθη ή οτιδήποτε, δεν το συζητούν με κανένα άλλο παρά μόνο με Εμένα. Δεν συζητούν ο ένας για τον άλλο, δεν κακολογούν ο ένας τον άλλο, δεν σχηματίζουν ποτέ ομάδες. Τα παιδιά που βρίσκονται έξω μπορούν να έρθουν εδώ. Υπάρχει χώρος. Μπορείτε να μετακινηθείτε λίγο; Απλά κάντε λίγο χώρο ανάμεσά σας. Πλησιάστε. Τα παιδιά μπορούν να καθίσουν μπροστά.

Δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο. Τα παιδιά μπορούν να καθίσουν και στην αγκαλιά σας. Μπορείτε να προχωρήσετε; Κάντε ένα μικρό χώρο ανάμεσά σας. Αυτό είναι ένα συλλογικό ζήτημα. Φέρτε τα παιδιά εδώ επάνω. Όλα τα παιδιά μπορούν να έρθουν τριγύρω. Μπορούν να με βοηθήσουν με την πούτζα. Είναι πολύ καλά στο να βοηθούν. Ναι, ελάτε. Τα κακόμοιρα τα παιδιά κάθονταν έξω.

Μπορείτε να το φανταστείτε; Καθίστε, καθίστε. Καθίστε εδώ. Ελάτε, πλησιάστε, ελάτε, ελάτε. Ο χώρος μπορεί να δημιουργηθεί αυθόρμητα, το μόνο που χρειάζεται είναι να έχουμε μεγάλη καρδιά. Ποιοι είναι τώρα έξω; Υπάρχουν μικρά παιδιά; Ελάτε, ελάτε. Νομίζω πως αν μπορούσατε να καθίσετε καταλαμβάνοντας λιγότερο χώρο και άλλοι θα μπορούσαν να έρθουν. Ανοίξτε και ένα παράθυρο, είναι επίσης σημαντικό. Ναι, υπάρχει λίγος χώρος. Αν υπάρχουν τρεις κάμερες, πώς μπορεί να υπάρχει χώρος; Νομίζω πως μπορούμε να έχουμε μια κάμερα εκεί και μπορούν να καθίσουν μέσα. Εντάξει.

Μπορείτε να καθίσετε όλοι με το ένα γόνατο ψηλά ώστε να υπάρξει περισσότερος χώρος. Όπως κάθεται ο Μπάμπα Μάμα. Καθίστε με το ένα γόνατο ψηλά. Με τον τρόπο αυτό όλα θα είναι εντάξει. Δώστε το στην αγκαλιά της Τσάια. Μην απλώνεστε. Τραβήξτε το πόδι σας προς τα πάνω. Ναι, το ένα ίσιο και το άλλο έτσι. Είναι ακόμα πιο εύκολο να καθίσετε με αυτό τον τρόπο. Ευκολότερο να καθίσει κανείς.

Αυτή είναι η έννοια της συλλογικότητας, σε ένα μικρό χώρο, δεν πειράζει, είμαστε όλοι μαζί και πώς θα μπορέσουμε να τους βάλουμε όλους μέσα, διότι δεν μπορείτε να το απολαύσετε παρά μόνο αν είστε όλοι μαζί. Τώρα όλοι πρέπει να παραμείνουν σιωπηλοί, εντάξει παιδιά; Όλοι σας. Διαφορετικά θα σας ζητήσουν να βγείτε πάλι. Ας δούμε λοιπόν, με ποιο τρόπο υστερούμε στη συλλογικότητα. Υπάρχει ένας πολύ πρακτικός και προσγειωμένος τρόπος να το καταλάβουμε. Πρώτα πρέπει να ξέρουμε ότι χωρίς συλλογικότητα δεν μπορούμε να υπάρξουμε. Όπως ο εγκέφαλος είναι συνδεδεμένος με το σώμα, έτσι χωρίς τη συλλογικότητα η Σαχάτζα Γιόγκα δεν μπορεί να υπάρξει. Μόλις το κατανοήσετε αυτό, πρέπει να δουλέψετε έτσι ώστε η συλλογικότητα να εδραιωθεί εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. Είναι περισσότερο μέσα σας που πρέπει να εδραιωθεί, παρά προς τα έξω. Οτιδήποτε έχετε μέσα σας, εκδηλώνεται προς τα έξω.

Πώς μπορούμε να το εδραιώσουμε μέσα μας; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να καταλάβουμε ότι τώρα εμείς είμαστε οι συγγενείς ο ένας του άλλου. Ο Γκιανέσβαρα είπε: «Αυτοί θα είναι οι συγγενείς σας». Ποιος κλαίει εκεί; Εντάξει. Βγάλτε την έξω. Αφήστε την να πάει. Θέλει τη μητέρα της. Το πρώτο πράγμα λοιπόν είναι να δούμε μέσα μας κάνοντας ενδοσκόπηση, με ενδοσκόπηση, τι κάνουμε ενάντια στη συλλογικότητα με το μυαλό μας; Πώς δουλεύει το μυαλό μας; Δεν ξέρω ποιο πράγμα έρχεται πρώτα στο μυαλό του ανθρώπου σχετικά με κάποιο άλλο πρόσωπο. Το πρώτο πράγμα όμως είναι ότι αυτοί είναι οι πραγματικοί σας συγγενείς και κανείς άλλος. Αυτά τα παιδιά είναι τα παιδιά σας και αυτοί οι άντρες είναι τα αδέρφια σας και αυτές οι κυρίες είναι οι αδερφές σας και είμαστε όλοι μαζί μια μεγάλη οικογένεια. Είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι ενός σώματος και αυτό το χέρι δεν μπορεί να χτυπήσει το άλλο, ευτυχώς δεν σκέφτεται όπως οι άνθρωποι ώστε να αρχίσει να στρέφεται ενάντια στο άλλο χέρι, δεν το κάνουν γιατί είναι συνδεδεμένα σε μια εγκεφαλική δραστηριότητα.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κατανοήσετε, είναι να μην προσπαθείτε να δείτε τα ελαττώματα του άλλου αλλά την καλοσύνη του άλλου. Αυτό πρόκειται να σας βοηθήσει περισσότερο. Όπως στην Ινδία βλέπετε, δεν ξέρω ίσως να συμβαίνει και εδώ το ίδιο, αν υποθέσουμε ότι γνωρίζουν κάποιον, αμέσως θα προσπαθήσουν να βρουν τρόπο για να τον εκμεταλλευτούν. Αν κάποιος είναι αδερφός υπουργού, αμέσως θα τον πλησιάσουν: «Θα κάνεις αυτή τη δουλειά για εμένα;» Κάποιος λέει: «Είμαι ο τάδε…» αμέσως οι άνθρωποι θα σκεφτούν: «Α! τι δουλειά μπορούμε να κάνουμε με αυτόν;» Με παρόμοιο τρόπο, μπορείτε να το ανάγετε στους όρους της Σαχάτζα Γιόγκα. Από τη στιγμή που γνωρίζετε κάποιον, δεν θα πρέπει να σκέφτεστε τι δουλειές μπορείτε να κάνετε μαζί του. Έχω δει πως όταν κάποιος έχει χρήματα, αμέσως οι άνθρωποι θα ορμήσουν πάνω του και θα πουν: «Ας κάνουμε μια επιχείρηση μαζί», ακόμα και στη Σαχάτζα Γιόγκα. Ή αν υπάρχει κάτι τέτοιο αμέσως αρχίζουν να χρησιμοποιούν αυτό το άτομο για τους σκοπούς τους. Αντιθέτως, αυτό που πρέπει να κάνετε μόλις γνωρίζετε κάποιον, είναι να σκεφτείτε την καλοσύνη που έχει και πως μπορείτε και εσείς να υιοθετήσετε αυτή την καλοσύνη. Βρισκόμαστε εδώ για να εμπλουτιστούμε πνευματικά.

Πρέπει να σκεφτείτε σαν πρώτο και βασικό πράγμα: «Τι μπορώ να κάνω για να έχω την καλοσύνη αυτού του ανθρώπου μέσα μου;» Θα αναζητάτε λοιπόν την καλοσύνη αυτού του ανθρώπου, αντί να αναζητάτε τα άσχημα στοιχεία του, γιατί τα άσχημα στοιχεία δεν πρόκειται να σας θρέψουν. Αν επίσης κάποιος έχει άσχημα στοιχεία, δεν υπάρχει όφελος στο να τα σκέφτεστε εσείς, γιατί αν αρχίσετε να τα σκέφτεστε δεν πρόκειται τα στοιχεία αυτά να βελτιωθούν, είναι πρόβλημα του άλλου. Το καλύτερο είναι να βλέπετε τον άλλο με θαυμασμό και κατανόηση, με αγάπη, ότι είναι ένας από εμάς και τι μπορώ να πάρω απ’ αυτόν. Για το χέρι μας, δεν χρειάζεται να σκεφτούμε, γιατί είμαστε προγραμματισμένοι με τον τρόπο αυτό. Αν πρέπει να κρατήσω κάτι, αυτομάτως χρησιμοποιώ το χέρι μου, όχι τα πόδια μου, ξέρω ότι τα χέρια μου θα το κάνουν. Αλλά όταν έχω να περπατήσω, δεν περπατώ με τα χέρια μου, επειδή ξέρω ότι τα πόδια μου πρέπει να περπατήσουν. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να ξέρετε ποιος Σαχάτζα Γιόγκι θα σας βοηθήσει να θρέψετε τον εαυτό σας. Αμέσως το μυαλό σας θα γίνει πολύ καθαρό. Όπως τώρα είδα ένα αγόρι στη Νέα Ζηλανδία που πραγματικά επρόκειτο να πεθάνει και όταν επέστρεψε, βρήκα ότι η συμπεριφορά προς αυτό δεν ήταν ευγενική, όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά αυτή είναι η καλύτερη ευκαιρία να δείτε πως μπορείτε να εξασκήσετε τη συμπόνια σας. Μιλάμε για τη συμπόνια, συμπόνια.

Ας δούμε πως μπορούμε να εφαρμόσουμε τη συμπόνια μας, όταν αυτό το αγόρι είναι τόσο άρρωστο. Αντίθετα, όλοι ήταν σκληροί μαζί του, του έκαναν παρατηρήσεις, συμπεριφέρονταν με αυτό τον τρόπο. Επειδή πρέπει να έχουμε συμπόνια, η Μητέρα έχει πει πως πρέπει να έχουμε συμπόνια. Τώρα πού έχουμε τη συμπόνια αυτή, γραμμένη στους τοίχους; Πού χρησιμοποιούμε τη συμπόνια μας; Πού χρησιμοποιούμε τη συμπόνια μας; Η Σαχάτζα Γιόγκα λοιπόν πρέπει να εξασκείται, δεν σημαίνει να κάθεστε κάτω με τη φωτογραφία Μου συνέχεια, δεν σημαίνει αυτό. Σημαίνει να κάνετε πρακτική τη συμπόνια σας, να την εξασκείτε. Έπειτα πρέπει να εξασκείτε την αγάπη. Πώς τώρα εξασκείτε την αγάπη με τους άλλους; Αν αγαπάτε κάποιον, τι κάνετε; Προσπαθείτε να ευχαριστήσετε αυτό το άτομο. Μικρά πράγματα κάνουν τους άλλους πολύ ευτυχείς. Ξέρω πως όλοι σας προσπαθείτε να με ευχαριστήσετε πάρα πολύ, θα μου δώσετε δώρα, θα βρείτε πράγματα που είναι καλά για εμένα, θα βγείτε εκτός πορείας για να αγοράσετε όμορφα λουλούδια, όμορφα πράγματα για να Με ευχαριστήσετε. Πρέπει να σας πω πως είμαι υπερ-ευχαριστημένη.

Αλλά θα είμαι πιο ευχαριστημένη, πολύ περισσότερο, αν καταλάβετε τη συλλογικότητα και προσπαθείτε να ευχαριστήσετε ο ένας τον άλλο. Ένας τέτοιος άνθρωπος με ευχαριστεί το μέγιστο όταν η προσοχή είναι στο πως να ευχαριστηθούν όλοι. Από τη στιγμή που θα αποφασίσετε να ευχαριστείτε τους άλλους, η γλώσσα σας θα αλλάξει. Θα γίνει πολύ πιο γλυκιά. Η γλώσσα που ήταν σαν ένα ψαλίδι, γίνεται τόσο όμορφη και μελιστάλακτη. Τότε θα μιλάτε λίγο αλλά πραγματικά μελιστάλακτα στον άλλο και ο άλλος θα το απολαμβάνει. Πώς τώρα να εξασκήσετε την αγάπη, πού; Ρωτήστε τον εαυτό σας: «Πού εξασκώ την αγάπη; Τι αγαπώ; Ζούμε, αγαπάμε το σπίτι μας, αγαπάμε τις φωτογραφίες μας, τις διακοσμήσεις μας, τα πάντα, αλλά εξασκώ την αγάπη μου αυτή στη σύζυγο μου, ή στον σύζυγο μου, ή στους άλλους Σαχάτζα Γιόγκις;» Στη Σαχάτζ κουλτούρα μας, πρέπει να εξασκούμε συμπόνια και αγάπη, τρίτον πρέπει να εξασκούμε την υπομονή. Ξέρω πως ίσως μερικά παιδιά είναι περισσότερο άτακτα, άλλα λιγότερο άτακτα. Ίσως κάποιοι άνθρωποι να είναι πολύ ομιλητικοί, μερικές φορές προκαλούν και σ’εμένα πονοκέφαλο, συνεχίζουν να μιλούν και να μιλούν ακατάπαυστα! Μερικές φορές νομίζω πως είναι καλό γιατί ξεκουράζεται το στόμα μου, αν το δει κανείς από αυτή τη μεριά.

Ένας άλλος τρόπος είναι να σταματήσεις το μυαλό σου, να τον αφήσεις να μιλήσει, να βγάλει αυτό που θέλει. Όταν θα τελειώσει με αυτό και θα έχει εξαντληθεί, έπειτα δεν θα σας ενοχλήσει πολύ και επίσης θα αισθανθεί ικανοποιημένος που κάποιος άκουσε τις φλυαρίες του. Υπομονή χρειάζεται λοιπόν και χρειάζεται υπομονή με τέτοιο τρόπο ώστε οι άλλοι να μπορούν να δουν ότι κάνεις υπομονή. Εχθές για παράδειγμα, καθόμουν για περίπου τρεις ώρες και χαιρετούσα κάθε λογής άνθρωπο, που είχαν όλων των ειδών τα προβλήματα και ο τελευταίος που ήρθε, είπε: «Βλέποντας την υπομονή Σας, αναπτύσσω και τη δική μου υπομονή». Η αγάπη δίνει υπομονή. Αυτή η αγάπη σας θρέφει. Σας λέω, είναι μια απόλυτα προσγειωμένη μέθοδος: δεν σας λέω να εμπιστεύεστε το Θεό, απλά σας λέω να εμπιστευτείτε τον εαυτό σας, απολύτως προσγειωμένα γιατί μιλάμε για το μυαλό σας. Τώρα λέμε συνεχώς ότι πρέπει να συγχωρούμε τους πάντες, αλλά δεν το εξασκούμε αυτό. Θυμόμαστε μικρά, μικρά πράγματα σαν τους τρελούς. Θέλω να πω, πως μόνο τα φίδια έχω ακούσει ότι έχουν την ικανότητα να θυμούνται αν κάποιος τους έχει πληγώσει, αλλά εδώ βρίσκω, ότι οι ανθρώποι έχουν την ίδια ικανότητα.

Οτιδήποτε έχει συμβεί 13 χρόνια πριν, 15 χρόνια πριν, όλοι θυμούνται κάθε τι και όποιον τους έχει πληγώσει, αλλά δεν θυμούνται ότι οι ίδιοι έχουν πληγώσει τους άλλους, ότι έχουν υπάρξει κακοί προς τους άλλους δεν το θυμούνται, γιατί αυτό είναι τα ανθρώπινο μυαλό που έχει εγώ, μπορεί να συνεχίζει να πληγώνει τους άλλους, δεν αισθάνεται κάτι και το υπερεγώ συνεχίζει να δέχεται τα άσχημα και πάντα να παραπονιέται για αυτά. Για αυτό πρέπει να αντιληφθείτε ότι εσείς είστε αυτός που σπάει τη συλλογικότητα. Κατ’ αρχήν είχαμε απαίσιους αρχηγούς εδώ, γι’ αυτό η συλλογικότητα είναι πολύ φτωχή, αλλά τώρα έχουμε σοβαρούς ανθρώπους, καλύτερους ανθρώπους. Για τη Μελβούρνη σκεφτόμουν επίσης να βάλουμε κάποιον ηλικιακά μεγαλύτερο για αρχηγό γιατί ο Γκρέγκ νομίζω έχει γεμίσει από υπευθυνότητες. Για αυτό, σκέφτηκα τον Χένσοου, τον ρώτησα και συμφώνησε. Έτσι τώρα στη Μελβούρνη θα έχουμε κάποιον να μένει στο άσραμ, που είναι συνταξιούχος, που θα σας προσέχει. Θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να φροντίσει τη συλλογικότητα της Μελβούρνης. Αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι έχω μια σύνδεση μαζί σας μέσω του αρχηγού σας. Αυτό δεν σημαίνει ότι εσείς δεν μπορείτε να συνδεθείτε. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει μια καρφίτσα και με τρυπάτε με την καρφίτσα, αμέσως το χέρι μου θα απομακρυνθεί που σημαίνει ότι υπάρχει μια αντακλαστική αντίδραση, αλλά τα περισσότερα καταγράφονται στον εγκέφαλο.

Με τον ίδιο τρόπο, όλα θα πρέπει να καταγράφονται στον εγκέφαλο, αλλά αν από την αρχή αναπτύσσετε ένα είδος κριτικής για τη συμπεριφορά του αρχηγού, τότε γίνεται πολύ δύσκολο για τον αρχηγό όπως και για εσάς τους ίδιους. Πρώτα από όλα δεν θα πρέπει να κρίνετε. Μην χρησιμοποιείτε το μυαλό για κριτική, μέχρι τώρα υπάρχει πάρα πολύ κριτική στη Δύση. Θέλω να πω, ότι τώρα έχουν μια τεχνική κριτικής. Όλη η τέχνη έχει ακυρωθεί λόγω της κριτικής. Οι καλλιτέχνες φοβούνται να δείξουν τους πίνακές τους, φοβούνται να δείξουν τις δημιουργίες τους γιατί θα τους επικρίνουν. Το μόνο που έμεινε είναι οι κριτικοί, και μόνο οι κριτικοί και οι κριτικοί κριτικάρουν τους κριτικούς, αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχει δημιουργικότητα, τίποτα. Για αυτό προσπαθήστε να εκτιμάτε τα πάντα. Τα παιδιά ζωγραφίζουν ούτως ή άλλως.

Μερικές φορές ζωγραφίζουν το πρόσωπό Μου πολύ αστεία όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι. Δεν πειράζει, το εκτιμώ, είναι πολύ καλό, θαυμάσιο, πολύ ωραίο, το να ενθαρρύνουμε κάποιον. Γι’αυτό η κριτική θα πρέπει να εξαφανιστεί από το μυαλό μας, αλλά η εκτίμηση θα πρέπει να εφαρμοστεί, η εκτίμηση για τα παιδιά των άλλων, η εκτίμηση για τους άλλους ανθρώπους είναι πολύ σημαντική, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εκτιμάτε όλους τους άλλους και βασανίζετε τη γυναίκα σας ή τον άντρα σας και αυτό επίσης είναι ανισορροπία. Η πρώτη σας ευθύνη είναι η οικογένειά σας, αλλά θα πρέπει να εκτιμάτε τους άλλους και αυτό συμβαίνει όταν δεν έχετε ζήλειες για κανέναν. Αυτή η ζήλεια δεν ξέρω από που προέρχεται, για αυτό δεν γνωρίζω αυτή την ποιότητα της ζήλειας, για ποιο λόγο υπάρχει ζήλεια. Έτσι αν έχετε ζήλεια πρέπει να τη χρησιμοποιήσετε για το σωστό σκοπό και ο σωστός σκοπός είναι να ζηλεύετε αυτόν που είναι πνευματικά ανώτερος από σας και να εξασκείστε στο να γίνετε καλύτεροι. Αν η ζήλεια είναι για ανταγωνισμό, τότε ανταγωνιστείτε με κάποιον που είναι πιο συμπονετικός, πιο αγαπητός, θυσιάζει πιο πολλά, είναι πιο υπομονετικός. Αυτός ο ανταγωνισμός γίνεται πολύ υγιής και τροφοδοτεί τη συλλογικότητα. Τώρα προσπαθήστε να αισθανθείτε ότι είστε αναπόσπαστο κομμάτι μίας προσωπικότητας. Προσπαθήστε να το καταλάβετε και να το εξασκήσετε.

Αυτό θα σας βοηθήσει πολύ. Μικρά πράγματα, όπως το να αγοράσετε ένα μικρό δώρο για κάποιον. Βλέπετε κάτι: «Ω! αυτό θα είναι πολύ ωραίο για αυτό το άτομο». Έχουμε αποφασίσει επίσημα ότι οι άντρες δεν θα πρέπει να δίνουν δώρα στις γυναίκες και οι γυναίκες να μην δίνουν δώρα στους άντρες, αλλά αν είναι η ράκι αδελφή σας, μπορείτε να δώσετε και η ράκι αδελφή μπορεί να δώσει στον αδελφό, διαφορετικά δεν πρέπει να το κάνετε αυτό. Το καθιερώσαμε, γιατί έχω δει ότι δημιουργεί προβλήματα, χωρίς να σημαίνει να μισείτε τις γυναίκες ή τους άντρες. Αλλά χρειάζεται μια απόσταση για να διατηρείται η αγνότητα. Μέχρι να γίνετε απολύτως αθώοι, είναι καλύτερα να κρατάτε αυτή την απόσταση. Αυτή η αγνότητα πρέπει να εξασκηθεί και αυτή η εξάσκηση της αγνότητας είναι να προσπαθείτε να αναπτύξετε τα αγνά σας συναισθήματα απέναντι στους άλλους. Στην αθωότητα όλα γίνονται, όλα γίνονται με την αθωότητα.

Αν είστε αθώοι αμέσως γίνεστε πολύ καλοί Σαχάτζα Γιόγκις, αλλά αυτό έχει τόσες πολλές όψεις. Όπως τις προάλλες ήταν ένα κορίτσι που πολεμούσε να πάρει ένα γλυκό όταν μοίραζαν τα πρασάντ. Έτσι της έδωσα ένα από τα μικρά πιάτα, λέγοντάς της: «Μοίρασε και εσύ». Αμέσως ξέχασε τι ήθελε, ξεκινώντας να μοιράζει με γλυκύτατο τρόπο με τα μικρά χεράκια της τα πρασάντ σε όλους, πολύ γλυκό. Έτσι αυτό πρέπει να εξασκείται από μικρή ηλικία, να λέτε στα παιδιά σας: «Εντάξει, ας κάνουμε αυτά τα πράγματα, να μοιράσουμε αυτό στους ανθρώπους, πηγαίνετε και βάλτε κουμ κουμ στο μέτωπό τους», μπορεί να μην το κάνουν καλά, αλλά δεν πειράζει. Θα μάθουν πώς να γνωρίζουν τους άλλους, πώς να τους μιλούν, πώς να είναι με τους άλλους. Ο χειρότερος εχθρός της συλλογικότητας είναι η επιθετικότητα. Μερικοί άνθρωποι βασικά είναι επιθετικοί, το ύφος της ομιλίας τους είναι υπερβολικά επιθετικό. Ο τρόπος που λένε τα πράγματα είναι επιθετικός. Ίσως για κάποιο λόγο, ίσως επειδή είναι πιο μορφωμένοι, ίσως προέρχονται από πολύ επιθετική οικογένεια, ίσως έχουν κάποιου είδους κόμπλεξ ανωτερώτητας ή κόμπλεξ κατωτερότητας ή μια αίσθηση ανασφάλειας ή μπορεί να είναι υπό κατοχή.

Προσπαθούν να επιβληθούν και δείχνουν πολύ έντονα συναισθήματα απέναντι σε ανώτερους ανθρώπους. Μπορεί να είναι κατώτεροι, δεν είναι απαραίτητο, αλλά το κάνουν και αυτό είναι κάτι που πρέπει να χαλιναγωγηθεί. Αυτό που πρέπει να εξασκήσουμε εδώ είναι η ταπεινοφροσύνη. Προσπαθήστε να είστε ταπεινοί. Υπήρχε ένα αστείο, όπου ένας κύριος ανέβαινε τη σκάλα και ένας άλλος την κατέβαινε. Έτσι αυτός που την ανέβαινε είπε στον άλλο: «Σε παρακαλώ, παραμέρισε». Έτσι ο άλλος είπε: «Δεν παραμερίζω για ανόητους». Τότε ο άλλος που ανέβαινε, του είπε: «Αλλά εγώ το κάνω» και παραμέρισε. Έτσι λειτουργεί η ταπεινότητα. Πρέπει να είστε ταπεινοί όταν πλησιάζετε τους άλλους.

Η αγγλική γλώσσα είναι εξωτερικά πολύ ταπεινή, όπως πρέπει να πεις «παρακαλώ», πρέπει να πεις «ευχαριστώ» δέκα φορές, παρακαλώ, παρακαλώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ, αλλά όχι από την καρδιά. Αν υποθέσουμε πως κάποιος δεν λέει ευχαριστώ, ο άλλος μπορεί και να τον δαγκώσει. «Γιατί δεν μου είπες ευχαριστώ;» Αυτό δεν είναι ταπεινότητα. Ταπεινότητα είναι όταν με κανένα τρόπο δεν επιτίθεστε στους άλλους και όταν οι άλλοι είναι επιθετικοί το δέχεστε σαν κάτι το παιδιάστικο, το ηλίθιο, το χαζό, κάτι που δεν έχει κανένα νόημα, γιατί είστε τόσο δυνατοί, που μπορείτε να το ανεχτείτε. Αυτή είναι η ταπεινότητα που πρέπει να εξασκήσετε και όλες αυτές τις ποιότητες αν τις έχετε, πραγματικά θα εκπλαγείτε βλέποντας να χάνετε τον εγωισμό σας. Ο εγωισμός θα ξεκινά να χάνετε, γιατί ο εγωισμός το πόσο άσχημος είναι, θα αρχίζετε να το διαπιστώνετε πολύ γρήγορα όταν γίνετε γεναιόδωροι. Έτσι εξασκήστε τη γεναιοδωρία σας. Είστε διατεθειμένοι να ξοδέψετε πολλά χρήματα για Μένα, το ξέρω. Θέλετε να Μου δώσετε δώρα, το σταμάτησα πια, προσωπικά. Δεν μπορείτε να Μου δώσετε δώρα ή κάτι, αλλά η γεναιοδωρία είναι ένας γενικός όρος γεναιοδωρία στην ευγένεια, γεναιοδωρία στη συμπόνια, γεναιοδωρία στην υπομονή και γεναιοδωρία στα υλικά πράγματα.

Αν δω κάτι, αμέσως θα σκεφτώ: «Ω! να το πάρω, γιατί θα μπορούσα να το δώσω σε αυτή τη γυναίκα ή σε αυτόν τον κύριο ή θα μπορούσα να το δώσω για αυτό το σκοπό ή για αυτή την οργάνωση ή για αυτού του είδους τη δουλειά που κάνουμε». Αμέσως αυτό σκέφτομαι. Θα μείνετε έκπληκτοι όταν είμαι στην αγορά και όταν διψώ, δεν σκέφτομαι καν ότι θα πρέπει να πάω και να αγοράσω ένα αναψυκτικό για τον εαυτό Μου, δεν Μου έρχεται στο μυαλό. Ακόμα δεν έχω ανοίξει το ψυγείο στη ζωή Μου, θα εκπλαγείτε. Αλλά για τους άλλους θα τρέξω, θα τους μαγειρέψω. Αλλά ας υποθέσουμε ότι είμαι στο σπίτι και δεν υπάρχει μάγειρας, δεν θα μαγειρέψω για Μένα, δεν πειράζει. Αν δεν είναι κανείς στο σπίτι και ο άντρας μου λείπει, δεν θα φάω για δυο-τρεις μέρες και αν οι υπηρέτες θα παραπονεθούν στον άντρα Μου, τότε πραγματικά θα θυμηθώ ότι δεν έφαγα τίποτα, δεν το ήξερα. Αν τρώω είναι απλά επειδή είναι εκείνος εκεί και έτσι πρέπει να φάω μαζί του. Δεν συνήθιζα ποτέ να πίνω τσάϊ, αλλά επειδή του αρέσει πολύ το τσάϊ, ξεκίνησα και συνεχίζω τη συνήθεια έτσι ώστε να μην χάσω αυτή τη συνήθεια.

Αργότερα θα είναι δύσκολο. Απλά προσαρμόζετε τον εαυτό σας με τους άλλους, δεν είναι δύσκολο. Λίγα πράγματα που ευχαριστούν, χρειάζονται. Δεν είναι κακή η προσπάθεια του να ευχαριστούμε. Αλλά δεν πρέπει να το κάνει μόνο η γυναίκα, ακόμα και ο άντρας πρέπει να κάνει κάτι για να ευχαριστήσει τη γυναίκα. Δεν πρέπει να είναι μόνο μεταξύ ανδρόγυνων, να υπάρχει μεταξύ των παιδιών και εσάς, ανάμεσα σε όλη την οικογένεια της Σαχάτζα Γιόγκα, θα πρέπει να γίνει έτσι, ώστε να προσαρμοζόμαστε. Γι’ αυτό εξασκηθείτε σε αυτή τη ρύθμιση σαν να ρυθμίζετε την κάμερά σας. Αν δεν την ρυθμίσετε, δεν θα έχετε την σωστή εικόνα. Με τον ίδιο τρόπο, μέχρι να ρυθμίσετε τον εαυτό σας σε όλη την ατμόσφαιρα, σε ένα άτομο, δεν θα έχετε την πραγματική εικόνα και μετά θα αρχίσετε να μαλώνετε για αυτό. Η μάχη στην πραγματικότητα πρέπει να γίνει με τον εαυτό σας.

Είναι αρκετά μεγάλη ιστορία, εννοώ από τότε που γνωρίζω τα ανθρώπινα όντα και τα προβλήματα της συλλογικότητας. Κάποια προβλήματα έχουν λυθεί τώρα, είμαι χαρούμενη για αυτό, οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται, θέλω να πω δεν πέφτουν χτυπώντας τα κεφάλια τους. Αλλά τώρα είναι καλύτερα, το παίρνουν ελαφρά, το σκέφτονται ξανά και παντρεύονται κάποιον για το καλό του γάμου και δεν ερωτεύονται. Κάτι πολύ σπουδαίο συμβαίνει, επειδή αυτό θα σας δώσει αγνότητα στο μυαλό και ένα μυαλό που δεν πλανάται με ανόητα πράγματα. Έτσι είπα, εξασκηθείτε σε όλα αυτά τα πράγματα και η συλλογικότητά σας θα γίνει όμορφη και το καλύτερο είναι να κάνετε διαλογισμό μαζί. Στο Δελχί έχουμε ξεκινήσει ένα άσραμ, κάθε πρωί βλέπω ανθρώπους να έρχονται, να κάθονται μαζί για διαλογισμό, είναι σαν ναός, σαν εκκλησία. Πάνε εκεί τόσοι πολλοί, κάθονται και διαλογίζονται μαζί. Το να διαλογιζόμαστε μαζί είναι ο καλύτερος τρόπος για να νιώσουμε τη συλλογικότητα. Μπορείτε να κάνετε διαλογισμό στο σπίτι, φυσικά, καθαρίζετε για να πάτε πιο βαθιά, αλλά πρέπει να διαλογίζεστε και μαζί και όταν κάνετε μαζί διαλογισμό, τότε η δύναμη που έχετε δυναμώνει και τους άλλους, δυναμώνει όλη τη συλλογικότητα τη βελτιώνει τόσο πολύ. Το να κάνετε διαλογισμό μαζί είναι πολύ σημαντικό.

Κάθε ένας πρέπει να καταλάβει ότι όποτε έχετε χρόνο βρείτε χρόνο τα πρωινά, για παράδειγμα, να πάτε στο άσραμ για διαλογισμό. Πείτε, Κυριακή πρωί, θα πάμε για διαλογισμό στο άσραμ. Μόνο για διαλογισμό πρέπει να έρχεστε. Κάνετε διαλογισμό και μετά φύγετε, γιατί ανήκω σε αυτό το άσραμ, είμαι εδώ, για αυτό αφήστε τα σπίτια σας, ελάτε εδώ και διαλογιστείτε. Ο διαλογισμός θα σας βοηθήσει πολύ. Όποτε είστε μαζί, είμαι μαζί σας αλλά όταν απομακρύνεστε ο ένας από τον άλλον, δεν είμαι μαζί σας. Μόνο στις δυσκολίες, όταν πιέζεστε σε μερικά μέρη που δεν είμαι εκεί, και νομίζετε ότι δεν είμαι εκεί, είμαι εκεί. Αλλά αν εσκεμμένα είστε έξω από τη συλλογικότητα, δεν είμαι μαζί σας, γι’αυτό προσπαθήστε να μεγαλώσετε τη συλλογικότητά, διαφορετικά δεν μπορείτε να φτάσετε στο δικό σας βάθος, δεν μπορείτε να γίνετε σπουδαίος Σαχάτζα Γιόγκι, δεν μπορείτε στα αλήθεια να λέγεστε Σαχάτζα Γιόγκι. Αυτοί που έχουν την αίσθηση της συλλογικότητας μπορούν μόνο να γίνουν. Έτσι έχουμε μπροστά μας τόσο πολλούς ανθρώπους στη Μελβούρνη και όταν η ποσότητα αυξηθεί, η ποιότητα δεν πρέπει να κατέβει και η ποιότητα της συλλογικότητας πρέπει να είναι πολύ δυνατή, έχοντας πολύ ισχυρούς δεσμούς.

Μου αρέσει όταν επαινείτε κάποιον. Συνήθως έχω δει όπου και αν βρίσκομαι, οι άνθρωποι μιλάνε για ανθρώπους που είναι αρνητικοί, κανένας δεν μιλά για θετικούς ανθρώπους, για αυτό δεν γνωρίζω για αυτούς, πιο πολυ γνωρίζω ποιοι είναι οι αρνητικοί. Έτσι θα ήθελα να μάθω για ανθρώπους που είναι θετικοί, που είναι σπουδαίοι, που κάνουν όμορφα πράγματα και ξεχνούν την αρνητικότητα την αφήνουν πίσω κατά κάποιο τρόπο. Γι’ αυτό το καλύτερο είναι να μιλάμε για ανθρώπους που είναι θετικοί, που κάνουν καλή δουλειά, που είναι αληθινοί Σαχάτζα Γιόγκις. Σας ευλογώ όλους στη Μελβούρνη να αποκτήσετε μια όμορφη συλλογικότητα να χαίρεστε τον εαυτό σας και κάθε σας συνάντηση να είναι μια γιορτή για όλους και μια διασκέδαση. Είθε ο Θεός να σας ευλογεί.