Guru Puja: Awakening the Principle of Guru

Lodge Hill Centre, Pulborough (England)

Feedback
Share
Upload transcript or translation for this talk

Guru Puja, “Awakening the Principle of Guru”. Lodge Hill (UK), 24 July 1983.

Vandaag zijn jullie hier allemaal samengekomen om de Guru Puja te doen.

Jullie Guru is in de eerste plaats een Moeder, en dan pas een Guru, en dat is me erg tot hulp geweest. We hebben al eerder veel Guru Puja’s gehad, meestal in Engeland, en je zou je eens moeten afvragen waarom Moeder op de een of andere manier altijd Guru Puja in Londen doet. Het tijdstip valt altijd zo dat het juist tijdens de Guru Puja is dat ik hier ben, en dat ik rond die tijd in Londen moet zijn. We hebben al zovele jaren Guru Puja in Engeland gedaan, en als alle dingen volgens de ‘ritambara pragya’ gebeuren dan moet er wel een reden zijn waarom Moeder hier in Engeland is voor Guru Puja. In de Purana’s wordt gesteld dat Adi Guru Dattatreya de Moeder vereerde aan de oever van de rivier Tamasa. De Tamasa is hetzelfde als jullie Theems, en hij kwam hier in eigen persoon om te eren. En de druïden – die Stonehenge hebben gemanifesteerd, en dergelijke – zijn afkomstig uit die tijd, in dit grootse land van Shiva, van de Spirit. Dus de Spirit leeft hier, net zoals in het hart van mensen, en de Sahasrara is in de Himalaya’s, waar Sadashiva zich bevindt, op de Kailasha. Dit is het grote geheim dat verklaart waarom we hier zoveel Guru Puja’s hebben. Vandaag bereikt dit een hoogtepunt, want deze speciale Guru Puja, in het jaar van de zestigste verjaardag van je Moeder, heeft een enorm belangrijke betekenis, omdat het de ‘Guru Sashti’ is, wat betekent dat de zestig jaren van je Guru vandaag worden gevierd.

Het is een belangrijke gelegenheid waarvoor jullie zijn samengekomen onder invloed van opnieuw deze ‘ritambhara pragya’. Alles wat er is gebeurd was dus een geschenk van de natuur aan jou, en alles heeft zo goed gewerkt omdat dit het verlangen was van het Goddelijke, en de vormgeving van het Goddelijke. Dus de rivier Theems, die wij de Theems noemen – want zie je, Engelsen hebben de gewoonte om alles Engels te maken. Zoals Bombay: ze veranderden Mumbai in Bombay, en zoals Calcutta en al dat soort andere benamingen. Zo werd Varanasi veranderd in Benares, en de rivier Theems, eigenlijk ‘Tamsa’, werd Theems genoemd. Nu kun je uit de naam ‘Tamsa’ afleiden dat het een plaats van de Tamo Guna is. Het is een plaats waar de linkerkant al geruime tijd aanwezig is. Dus de mensen waren er heel toegewijd, links en emotioneel, en ze eerden God meer dan dat ze in yagya’s gingen. En Dattatreya heeft hier geleefd, en hij mediteerde aan de oever van de rivier Theems. Daarom moet de Guru Puja hier ons wel een grote aanzet geven tot het ontwaken van je Guru principe.

We moeten overal naar de beginselen gaan om er het belang van te begrijpen. Zolang je de beginselen en de tradities erachter niet kent, kun je geen besef hebben van de diepgang, de zwaartekracht en de intensiteit van gelijk welke puja. Vandaag zijn we hier samengekomen om de Guru Puja te doen, opnieuw. De reden is dat we een Guru principe in onszelf hebben, zoals ik jullie de laatste keer vertelde. Ik vertelde jullie toen ook in alle detail hoe de Tien Geboden in ons tot uitdrukking komen, die een beschrijving geven van de gevarieerde, verschillende soorten essenties in ons. De essentie van Guru Puja moet in ons ontwaken, en daarom hebben we dit programma hier. Nu is het belangrijk dat we in ons het dharma vestigen. Zonder het dharma kun je niet spiritueel groeien. En zoals ik jullie al eerder zei is de zuiverheid van je wezen afhankelijk van de mate waarin je toegewijd het dharma volgt. In de tijd van Mozes werd dit tot stand gebracht en werden alle regels en richtlijnen voor gerealiseerde zielen gecreëerd.

En zoals ik in een boek las was dit heel goed, want als ik dit zelf had gezegd dan zou men niet hebben geloofd dat er iets moest veranderen. Ik vind dat de kinderen hier tijdens de lezing niet hoeven te zijn, het is beter om ze naar buiten te brengen. Na de lezing kun je ze weer hier brengen, zij die lawaai maken. Voor degenen die stil zijn is het goed, maar zij die lawaai maken kun je beter naar buiten brengen. Als ze lawaai maken, laat ze dan naar buiten gaan, of naast de deur zodat je met hen naar buiten kunt gaan als ze lawaai maken, dan worden we niet gestoord. En tijdens de puja is het niet erg als je naast de uitgang zit, de deur of een andere plaats waar je naar buiten kunt. De regels en richtlijnen die toen aan de mensen werden gegeven waren dus in feite voor de gerealiseerde zielen, die ze begrijpen. Maar toen Mozes erachter kwam hoe mensen zijn, zal hij ze hebben veranderd naar zeer strenge regels want de aard van mensen maakt dat je ontzettend streng voor hen moet zijn. Ze begrijpen niets anders dan angst. Pas als je een stok in je hand hebt kun je ze tot inkeer brengen.

Zonder die stok zullen mensen nooit luisteren. Ze doen het alleen goed als er een zekere angst is. Als je nu kijkt naar de huidige toestand van alle naties en naar zij die leiders hebben, eerste ministers of presidenten, dan zijn dit allemaal mensen die ongelofelijk streng zijn, ontzettend dominant en heel droog. En over het algemeen houden mensen van dit soort mensen. Zelfs Hitler had succes door dit soort karakter. Het karakter van een guru was dus tot nu toe altijd van zeer strenge aard, voor mensen die niet gerealiseerd zijn. Normaal gezien is het zo dat een guru – een goede guru, ‘Satguru’ – er niet van houdt veel met mensen te praten. Ze gooien stenen, en ze houden er niet van met mensen te spreken die niet gerealiseerd zijn. Maar als ze gerealiseerd zijn dan veranderen de guru’s hun houding ten opzichte van de mensen die hen willen ontmoeten. Er is een huizenhoog verschil tussen iemand die gerealiseerd is en iemand die niet gerealiseerd is in het protocol van God.

Een man mag dan de koning zijn, maar hij zal buiten moeten zitten. Het heeft niets te maken met de status die je geniet. Als iemand een gerealiseerde ziel is en niet bezeten, dan wordt hem de allerhoogste positie toegekend. Maar ben je bezeten, dan zal de guru ook zeggen: “Ga hier weg, zorg eerst dat je van je bezetenheid af bent en kom dan pas terug.” Al dit soort strenge regels waren er: dat iemand in een bepaald geval gedood moest worden, en dat een ander gestraft moest worden door zijn handen of voeten af te hakken, en zelfs de ogen werden helemaal verminkt. Dit deed men omdat ze geen gerealiseerde zielen waren. Volgens mij was het de grote realisatie van Mozes waardoor hij een andere wet ging hanteren – nu bekend als Sharia, die de Moslims volgen. En in zekere zin vind ik dit goed, want mensen die nu normaal zijn verdienen dit soort regels. Maar het moet niet zo fanatiek zijn dat je geen onderscheid maakt tussen een gerealiseerde ziel en een niet gerealiseerde ziel. Nu zal de Guru in je ontwaakt worden als je streng bent tegen jezelf.

Dat is één ontzettend belangrijk punt. Zolang je niet streng bent tegen jezelf zal de Guru niet ontwaakt worden in jezelf. Mensen die luilakken zijn, die niet in staat zijn iets op te offeren en die comfort heel belangrijk vinden kunnen nooit guru’s worden. Misschien zijn ze wel goede bestuurders, of wat dan ook, maar nooit een guru. Een guru moet bereid zijn te leven zoals hij moet leven. Hij moet in staat zijn op stenen te slapen, hij moet in alle omstandigheden kunnen slapen. Het is niet zo dat een volgeling hem hiertoe zou moeten dwingen, maar het moet in zijn aard liggen dat hij zich kan aanpassen. Comfort kan geen vat krijgen op een guru. Dus als je wilt dat je Guru principe ontwaakt dan moet je weten dat je niet om comfort moet vragen. Zelfs voor zoiets als de dans die jullie gisteren zagen moet je echte tapasya doen.

Je moet er intensieve tapasya voor doen. Zelfs zoiets als dansen kun je niet leren zonder er boete voor te doen. Het is dus belangrijk dat een guru alle soorten boete doet. Een Sahaja yogi hoeft dat niet, maar een guru Sahaja yogi wel. We moeten boete doen, en die boete kan verband houden met gelijk welk verlangen van je. Als je bijvoorbeeld heel gek bent op eten, eet dan gewoon niet wat je graag wilt eten. Als je heel veel van zoet eten houdt eet dan iets heel bitters, tot de honderdenachtste macht. En als je heel gek bent op – zoals veel Indiërs – heel pikant eten, eet dan je voedsel heel flauw, zonder zout. Leer je tong zichzelf te gedragen. Het betaamt een guru niet zijn aandacht op eten te richten.

Ik heb sommige Sahaja yogi’s gezien die op hun gemak zijn zolang er eten is, en redelijk geconcentreerd. Maar tijdens het programma hebben ze geen concentratie. Helaas kunnen zulke mensen geen guru’s zijn. Misschien goede koks, of voedselproevers of zoiets. Dat zou beter bij hen passen, maar als ze guru’s willen zijn dan moeten ze leren hun tong en hun verlangens te beheersen. Ik bedoel, vasten is goed voor Sahaja yogi’s, vasten is heel goed. Ze maken zich constant druk over wat ze als lunch gaan eten en wat ze als diner gaan eten. Van zulke mensen kan het Guru principe nooit ontwaakt worden, en zij kunnen nooit guru’s worden. Dus wees voorzichtig. Een guru moet controle hebben over zijn tong.

Hij moet weten wanneer hij kwaad moet worden en wanneer hij vriendelijk moet zijn. Hij moet weten wanneer hij wat moet zeggen, en hoeveel hij moet zeggen. Daarom waren veel guru’s veel efficiënter door niet te spreken. Stilte is de beste manier waarop je anderen kunt helpen, maar heb je de kans Sahaja Yoga uit te leggen dan moet je spreken. Maar ik heb al mensen gezien die enorm kunnen uitwijden als het om onzinnige dingen gaat, maar als het op Sahaja Yoga aankomt, dan weten ze niets Je moet dus een meester zijn van Sahaja Yoga als je een Guru wilt zijn; niet alleen in je taal, maar ook in je gedrag en in alles. En de ‘karamat’ is de… Ik weet niet of jullie het woord ‘charismatisch’ gebruiken, of te weten hoe je iets doet: hoe je de Kundalini opbrengt, hoe je haar vastknoopt in de Sahasrara en hoe je de Sahasrara doorbreekt, al deze dingen moet je weten. Hoe je kennis te gebruiken is ‘viniyoga’ in het Sanskriet. Het Guru principe wordt onwaakt in iemand wanneer hij zelf iets heeft bereikt. Stel je een halvegare guru voor die spreekt alsof hij een guru is. Hij zal uiteindelijk als volgeling eindigen.

Je moet dus meester zijn van jezelf, maar als het op het Guru principe aankomt moet je het aan anderen doorgeven. Het is een kwestie van het aan anderen door te geven. Maar je moet een hoger niveau hebben om het anderen door te geven, je moet een zeer hoog niveau hebben. Als je gehecht bent aan geld, als je gehecht bent aan eten en als je gehecht bent aan aardse zaken, dan kun je niet geven. Maar nu kan er een hogere staat dan dat bereikt worden. Ik heb hem van nature in mij, maar jij kunt het ook bereiken: dat je in geen enkel opzicht meer ergens van afhankelijk bent, van welke regels of richtlijnen dan ook; zoals te zeggen dat je je niet meer druk zult maken om eten en dat je moet vasten en zo, dit komt allemaal tot een eind. Te eten en tegelijk niet te eten, dat is de staat die je zou moeten hebben. Als je bijvoorbeeld hebt gegeten en iemand vraagt: “Heb je al geluncht?” “Ik weet het niet.” “Ga je nu lunchen?”

“Ik weet het niet.” Volkomen onverschillig voor de problemen van het lichaam. “Waar heb je geslapen?” “Ik weet het niet meer.” “Wat heb je gegeten, wat wil je eten?” “Ik weet het niet.” Deze staat wordt de ‘ateeta’ staat genoemd, waar je erboven staat, en waarin je alles wat je doet gewoon doet omdat het gedaan moet worden. Zonder enige speciale aandacht, het gebeurt automatisch. Niets is belangrijk; maar voordat je ‘ateeta’ wordt moet je dit tegen jezelf zeggen: “Niets is belangrijk,” zie je, het wordt ook wel ‘avir bhava’ genoemd, dat is een soort drama dat je erin moet leggen. “O, niets is zo belangrijk, dit tapijt is niet zo belangrijk, ik moet eens proberen op de stenen vloer te slapen.”

Eerst moet je dat doen. Maar na enige tijd zul je zien dat je je niet kunt herinneren of je op het beton hebt geslapen of op een matras. “Waar heb ik geslapen? Ik weet het niet meer.” Dat is de ‘ateeta’ staat. En die staat moet nu door veel Sahaja yogi’s bereikt worden, een staat waarin je erboven staat. Zo kan er iemand voor je staan waar je kwaad op moet worden; goed, dan geef je hem er van langs – links, rechts, links, rechts – en het volgende moment lach je weer. Ben je kwaad geworden op die persoon? “Ik weet het niet, is dat zo?” Zoiets zei Boeddha ook ooit in een dorp, waar er een vreselijke man opstond die van alles tegen hem begon te zeggen.

En toen hij naar het volgende dorp vertrok dacht die man: “Dat had ik niet moeten doen.” Het was vast zijn linker Vishuddhi. Dus ging hij erheen en zei: “Het spijt me, meneer, dat ik dat zei. Ik had het nooit moeten zeggen, ik wist niet dat u de Verlichte bent. Maar het gebeurde, dus vergeef mij.” Hij vroeg: “Waar en wanneer heb je dat gezegd?” Hij zei: “In het laatste dorp waar u was.” “O, alles van het laatste dorp heb ik daar achtergelaten, ik heb er geen last van.” Dat is de ‘ateeta’ staat die je moet bereiken. Je zou het zelfs niet moeten voelen, zo onbelangrijk is het.

Als deze identificaties volledig wegvallen dan doe je dingen in de ‘akarma’ staat, net zoals de zon die schijnt maar zich daar niet van bewust is. Als de vibraties stromen dan heb je niet door dat ze stromen. Dit is al in je beginnen ontwikkelen. Je bent verrast dat je je handen opbrengt en de Kundalini opstijgt. Je hebt zelfs niet eens door dat je de Kundalini laat opstijgen. Hoe laat je ze opstijgen? Je weet het niet, zo is het nu eenmaal. Deze ‘ateeta’ staat is al in je beginnen ontwikkelen, maar ze wordt in elk aspect van het leven gevestigd, totdat je overal boven staat. En als je dat voor elkaar krijgt, dan heb je het allerhoogste bereikt. Nu gaat het met de incarnaties anders, bij hen gebeurt precies het tegenovergestelde.

Alles werkt andersom. Zij hoeven geen tapasya te doen. Zij hoeven zich niet uit te hongeren en zich niet uit te klaren, alles wat zij doen is een punya. Zij hoeven zelfs geen punya’s te vergaren. Als zij iemand doden dat is dat het dharma. Als zij iemand slaan dan is dat het dharma. Zij doen niets verkeerd. Zij zijn volmaakt smetteloos. Als zij iemand om de tuin leiden of bedriegen, dan is dat perfect in orde. Want omwille van een hoger doel moet je de kleinere doelen opgeven.

Ook in ons dagelijks leven zul je zien dat dit gerechtvaardigd is: wanneer je je land verdedigt, als een vijand je aanvalt en je jezelf moet verdedigen en je hem niet kunt verslaan, dan mag je hem misleiden en hem op diplomatische wijze beetnemen. Dat is toegestaan, en waarom? Omdat je voor een hoger doel de kleinere doelen moet opgeven. Maar voor een incarnatie telt altijd het hogere doel. Hij maakt zich in het geheel niet druk om kleinere doelen. Hij hoeft niets af te wegen, te overdenken of te rationaliseren, of zichzelf te trainen een drama op te voeren, het gebeurt allemaal. Zelfs de beweging – elke beweging; elke beweging van een incarnatie brengt een rimpeling teweeg die goede gevolgen heeft. Er is niets, geen enkel moment dat niet aan het welzijn van de wereld bijdraagt. Het is dus heel anders voor een incarnatie, die niets moet bereiken maar er gewoon moet zijn. Nu is het zo dat de incarnatie de ‘bhokta’ is, de genieter.

Hij is degene die overal van geniet. Veel mensen hebben bijvoorbeeld een tapijt gemaakt, uit Turkije. Deze tapijten werden gemaakt door Turkse mensen, een tijd geleden, zodat een incarnatie erop kon zitten. Dus de ‘ritambhara pragya’ zal het zo regelen dat ik het ten minste te zien krijg, of dat ik het zelf krijg, zodat hun zielen gezegend zullen worden en ze zich goed voelen. Michelangelo heeft zijn werken ook echt niet voor de pausen gemaakt, en evenmin voor alle waardeloze mensen die erheen gaan. Een ook Blake heeft al zijn werk niet gedaan voor de nutteloze mensen die gewoon naakte artiesten willen zien. Het werd gecreëerd opdat de incarnatie het zou zien. Zo hebben ze nog het meest hun zegeningen verspreid, want zij staan erboven, niets hen kan raken. Niets is van belang, maar niet rationeel in de zin dat ze zichzelf erop getraind hebben; het is er automatisch. Zo moest Shri Krishna zestienduizend vrouwen huwen.

Kun je je dat voorstellen? In die tijden van monogamie was hij honderdmaal vervolgd geweest. Maar de reden was dat hij zestienduizend krachten heeft, en dat hij geboren moest worden met die zestienduizend krachten, op deze aarde. En de vijf elementen werden zijn koninginnen. Hij moest een rechtvaardiging hebben om hen bij zich te hebben. Net zoals ik nu Sahaja yogi’s heb, die ik de realisatie heb gegeven. Ik ben dus automatisch jullie Moeder, dat is vastgelegd. Maar voor hem was er geen andere manier dan met zijn zestienduizend krachten te trouwen. En dus trouwde hij met hen, maar toch was hij nooit getrouwd – hij was zijn leven lang een absolute vrijgezel. Want hij is Yogeshwara en hij is een ‘brahmacharya’.

Wie kan er met hem trouwen? Voor hem zijn al deze aardse zaken dus slechts een schouwspel dat geen betekenis heeft. Het is gewoon een schouwspel. Iemand die geen incarnatie is moet dit ook niet proberen te zijn. Dat is het recht niet van een mens. Net zoals een politieman die op de weg staat: als hij zijn handen naar links en rechts zwaait dan volgen we dat, maar als je een gek vraagt daar te staan dan wordt hij gearresteerd. Normale mensen – zelfs als je een guru bent – mag je dus nooit toestaan je voeten aan te raken. Alleen de voeten van een incarnatie moeten aangeraakt worden, en nooit die van iemand anders. Natuurlijk is het in ‘samayachara’ – zoals in India – de gewoonte om de voeten van de vader aan te raken, maar de vader vertegenwoordigt de vader in jou, dat is de reden – of de moeder. Dat is dan symbolisch, maar in werkelijkheid mag je jezelf nooit overgeven aan een ander dan een incarnatie.

Zelfs als je een onderwijzer hebt in de kunst, of een andere meester, moet je zijn voeten aanraken. Zelfs als je zijn naam gebruikt zou je aan je oren moeten trekken. Maar niemand die een normaal mens is mag je je voeten laten aanraken, vooral Sahaja yogi’s mogen dit niet. Niemand mag wie dan ook vragen je voeten aan te raken. Als een oudere mag je dit wel, dat is een ander geval, maar niet als guru. Dit is heel gevaarlijk, want eenmaal je daarmee begint… Je weet dat er zo al velen gewoon uit Sahaja Yoga zijn gegaan. Om het Guru principe in jezelf te ontwikkelen moet je dus eerst en vooral jezelf volledig ontwikkelen. Maar hoe je je Guru principe ontwikkelt, dat moet je nagaan. Je hebt de tien principes in je, zoals ik jullie al eerder zei, en we zouden al deze tien principes zo moeten ontwikkelen dat we met kop en schouders boven anderen uitsteken. Zoals ik jullie gisteren zei, als we ‘dhyana-dharana-samadhi’ doen en de zegeningen van de ‘ritambhara pragya’ verkrijgen, dan verspreid je ze allemaal in verschillende gebieden, wat ook wel ‘desh’ of ‘bhoomi’ wordt genoemd.

Het gaat erom hoe je ze gebruikt: door mantra’s, je zuivert met behulp van mantra’s, je zuivert met je aandacht, en elke dag moet je weten welke chakra uitgeklaard moet worden. Je moet jezelf kennen: waar er een probleem is en hoe het gezuiverd moet worden, hoe we het moeten uitklaren. Beschouw het niet als vanzelfsprekend. Veel mensen die problemen van de linkerkant hebben kun je bijvoorbeeld gewoon citroenen en chili’s geven, waarop ze denken dat Moeder de rest wel zal doen. Maar ik kan het werk enkel tijdelijk doen, en als er daarna een vacuüm ontstaat zal het weer iets absorberen. Want zie je, met deze vacuüms van binnen voel je je opnieuw hongerig naar meer. Het is dus jouw taak om dat vacuüm weg te nemen, en daarvoor moet je toegewijd al je gebreken onder ogen zien. Dat is de hoofdzaak voor jullie allemaal. En tracht je volle aandacht op de verschillende desha’s te richten – dat zijn de naties, zo worden ze ook wel genoemd. Een eenmaal je dit hebt uitgeklaard dan is het verlicht; het is vol van licht, en vanaf dat moment noem je het ‘pradesh’, wat wil zeggen dat de ‘desha’ verlicht is geworden.

Zodra je dat hebt bereikt dan ben je op het punt gekomen waarop je een guru kunt worden. Maar dan ben je nog geen Satguru. Om een Satguru te worden moet je de staat van ‘ateeta’ bereiken. De ‘ateeta’ staat zorgt ervoor dat iemand die geen goed mens is voor je zal beven. Iemand die een leugenaar is en die anderen heeft bedrogen zal met zijn mond vol tanden staan. Iemand die overspelige ogen heeft, iemand die geen controle heeft over zijn geest als het om vrouwen gaat of om mannen, zal trillende ogen krijgen. Sommigen van hen zullen zelf beven, zij die bezeten zijn zullen erdoor beginnen beven. Ze zullen allemaal ontmaskerd worden in het licht van een Satguru. Als je dat bereikt dan hoef je niet tegen hen te vechten, want ze zullen vanzelf ontmaskerd worden, zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Ooit zeiden ze me dat er een bediende was, een vrouwelijke bediende die volledig bezeten was, in de familie.

Dus ik zei: “Zorg dan dat je van haar af komt.” En toen ik naar de vlieghaven ging stopte ik onderweg bij dat huis, en de dienstmeid kwam net binnen. En er was daar een grote goot – ik bedoel geen goot, maar een soort opening – en toen ze me zag viel ze erin. Ik zei: “O, God,” en ik vroeg de chauffeur de auto iets naar voren te rijden. Maar ze viel erin. Het gebeurt gewoon. Op een dag reisde ik met het vliegtuig, en de man voor me begon ineens te springen. Een Sahaja yogi vroeg: “Bent u van TM?” Hij zei: “Hoe weet u dat?” Hij antwoordde: “We weten het gewoon.”

Dus ik ging weer zitten. Misschien hebben ze het wel allemaal, en beginnen ze op een dag allemaal zo te springen. Of misschien zal de piloot plots beginnen springen. Ik vind dat een groot probleem. Zelfs de lichten… Als je in een kerk binnengaat dan zie je ineens dat alle lichten uitvallen. En ook tijdens een groot buffet merk ik soms dat als ik er zit en als ineens alle anderen ook gaat zitten met al hun bhoots om hen heen, dan beginnen ze te springen. En de andere mensen: “Wat gebeurt er? Is er hier brand?” Zo kunnen er zoveel dingen gebeuren. Er was ook een man die heel zwaar bezeten was geraakt in de oorlog, en toen we een boot op gingen was er een klein platform waar we eerst op moesten springen, en dat platform begon van hier naar daar te bewegen.

De man wist niet wat hij ermee aan moest, hij begreep niet hoe dat kon gebeuren. Eens je die staat bereikt waarin je niet meer hoeft te argumenteren, dan hoef je maar je ogen op te richten om diegene in de problemen te brengen. Het kan ook zijn dat heel egoïstische mensen zachter worden. Eerst moet je het drama van een guru opvoeren door je eenvoudig te kleden en je te gedragen op een heel zachtaardige manier, want zo moet je ze aantrekken. “Kom maar, kom maar, kom maar.” Dat is publiciteit – de afdeling publiciteit. Maar zodra dat gebeurd is en dat toneelstuk is afgesloten zul je snel ontmaskerd worden. Ze zullen zien dat je nutteloos bent en dat je niet meer dan een acteur bent. Als het toneelspel dus voorbij is dan kun je heel slim je ware zelf aan hun openbaren. Laat hun dus eerst niet zien dat je een keiharde opzichter bent.

Nooit. Gebruik eerst al je zachte eigenschappen. Hoe moeilijker ze zijn, hoe zachter ik ze behandel. En als ze dan binnenkomen kun je ze aan het werk zetten en kun je ze genezen. Maar bereid ze eerst voor. In het begin zijn ze soms zo bang, zo nerveus en zo van streek, en vaak hebben ze teveel ego. Dus wees vriendelijk. Langzaam maar zeker zullen ze zich sterken in jouw gezelschap, en dan zullen ze het zelfs niet erg vinden als je ze zou slaan. Zo moet je het heel slim aanpakken. En als je kijkt naar hoe ik mijn guruschap beheers, dan kun jij het ook beheersen.

Maar de sleutel tot een guru te zijn is geduld, volmaakt geduld, en een volmaakt vertrouwen in God Almachtig. Dat is de sleutel, volmaakt geduld. Als je hun de eerste keer vertelt hoe ze iets moeten doen dan zullen ze het niet aanvaarden. Ze zullen in discussie gaan: hoe, waarom, enzovoort. Goed, laat ze maar. Later zullen ze bij je terugkomen met een blauw oog. Of misschien komen ze terug met een gebroken neus. Dan zeg je: “Kom, ik zal het verzachten.” En als je het verzacht, dan kun je het vertellen. Je moet Yogeshwara’s wijsheid en onderscheidingsvermogen hebben.

Het is ontzettend belangrijk te weten hoe je mensen moet behandelen, daarom spreek ik over Yogeshwara. Want in de guru-staat moet je het doorgeven op collectief niveau. Het individuele niveau is voorbij en je springt naar het collectieve eenmaal je een guru begint te worden. Uit deze methodes die ik laatst nog uitlegde aan Modi kun je dus begrijpen dat je, als je de tien problemen van de Void hebt opgelost, de zestien problemen van de Vishuddhi zult gaan oplossen. En heb je die zestien problemen overstegen dan kom je bij de Agnya. En ter hoogte van de Agnya chakra is er een enorm grote opoffering – zonder dat je die als opoffering zult ervaren – die op je wacht. Je moet dus nagaan wat je kunt opofferen in die ‘ateeta’ staat, want in feite offer je helemaal niets op. Als alles al is opgeofferd, wat valt er dan nog op te offeren? Dit is de staat die je moet bereiken door je te realiseren dat jullie gerealiseerde zielen zijn. Jullie zijn geen doorsnee mensen, en jullie kunnen geen doorsnee, wereldse regels en richtlijnen hebben.

Zoals ‘yami’ en ‘yama’: de ‘nirma’s’ zijn voor jezelf, ‘yama’ is voor anderen, niets. De absolute waarheden zouden zich in jou moeten bevinden, in zo’n mate dat je ze tot uitdrukking zou moeten brengen. Want al deze waarheden hebben krachten. En voor elke waarheid die zich heeft gevestigd in jou hoef je helemaal niets te doen, ze werken op eigen kracht. Eerst en vooral moet je dus zorgen dat je chakra’s in orde zijn. Je moet je aandacht op de chakra’s richten. Na de ‘samadhi’ staat zul je ze naar behoren beginnen openen. Zuiver ze uit. Weet welke chakra’s in slechte conditie zijn. Ik heb mensen gezien die heel weinig slechte chakra’s hebben en heel veel goede chakra’s, maar zij genieten gewoon van hun goede chakra’s zonder zich te bekommeren om hun slechte chakra’s.

Richt je aandacht op je slechte chakra’s; zuiver ze, zuiver ze uit. Richt je volle aandacht daarop. Richt de aandacht erop van de God of de godheid die je vereert, en je zult de volmaakte manifestatie van hun kracht in jezelf verkrijgen. Reinig dus al je chakra’s, voor alle ‘pradesha’s’ die zich moeten vestigen, en nadat deze ‘pradesha’s’ zich hebben gevestigd zul je de communicatie met anderen moeten vestigen op collectief niveau. Dan is er de staat waarin je de Spirit wordt, in de Agnya chakra. De gemakkelijkste weg heb je in Sahaja Yoga, en ik zei jullie al waarom: omdat jullie zo’n gezegende mensen zijn. Sahaja Yoga is de allergemakkelijkste weg. De essentie van Sahaja Yoga is dat het zo ontzettend gemakkelijk is. En daarom zouden we ten volle voordeel moeten halen uit deze methode die zo gemakkelijk is, die voor jullie alleen gemakkelijk is gemaakt. Dit is de zegening van de Guru Puja voor jullie: dat jullie allemaal guru’s zouden worden tegen volgend jaar.

Jullie moeten je gewoon toewijden en mij vandaag in je hart beloven: “Moeder, we zullen het niet proberen, maar we zullen het zíjn.” Zeg dit driemaal: “We zullen het zijn. We zullen het zijn.” Nu wil ik jullie tot slot vertellen dat ik nu mijn zestigste jaar heb voltooid, en dat je mijn verjaardag nu niet meer moet vieren; dit is de laatste keer. Onthoud dit alsjeblieft. Ik heb alles wat jullie zeiden geaccepteerd, want de zestigste verjaardag is heel spiritueel gunstig. Hierna moet mijn zestigste verjaardag niet meer gevierd worden. Jullie hebben er al aan gedacht om me een cadeau te geven vanwege alle Europeanen. Omdat het mijn zestigste verjaardag is heb ik dat geaccepteerd, maar er moeten nu geen plannen meer worden gemaakt voor mijn zestigste verjaardag, want die is nu voorbij. Ik zeg het jullie heel eerlijk, goed?

Vanaf nu hoeft niemand dus meer mijn zestigste verjaardag te vieren. Ik hoop dat dit duidelijk is voor jullie. Het protocol van de Guru en de Moeder moet dus in Sahaja Yoga vooral begrepen worden door ervaring. Maar dat wil niet zeggen dat je je in bochten moet wringen om een andere ervaring op te doen. Door je hoe langer hoe meer aan het protocol te houden zul je zien dat je veel meer hulp zult krijgen. Zoals Nick: op een dag zei ik hem – hij zal je kunnen vertellen dat er twee vrouwen waren die naar België wilden gaan. En ik zei hun dat ze morgen zouden moeten gaan. Maar de vrouwen zeiden: “Nee, we gaan vandaag.” Dus hij zei: “Moeder heeft gezegd dat jullie morgen moeten gaan, dus jullie gaan morgen, hoe dan ook.” Ze zeiden: “Nee, we gaan vandaag.

Waarom heeft Moeder ons gevraagd morgen te gaan?” Hij zei: “Ze heeft het gezegd”, maar ze wilden niet luisteren. Dus we lieten hen naar de vlieghaven gaan, en daar kwamen ze erachter dat ze pas de volgende dag konden gaan. Zo zou je het protocol dus moeten volgen: “Goed, Moeder heeft het gezegd, het maakt niet uit. Misschien zal het mis gaan, maar dat is niet erg. Wat ze ook zegt, we zullen gehoorzamen en dan zien we wel verder.” Alleen door ervaring zul je dit weten, maar in het begin zul je zeggen: “Nee, we zullen dit niet doen, en dat niet,” maar dat is niet goed. Het protocol volgen is dus het meest simpele dat je kunt doen, en dat is de essentie van Sahaja Yoga: het protocol is zo simpel als wat. Als je het protocol begrijpt, dan hoef je niets te doen, je zult het automatisch weten. Maar je mist een gevoel voor protocol, en daarom weet je het niet.

Dit is het punt: je groeit nog het hardst in Sahaja Yoga als je het protocol kent, dat je aan anderen kunt vragen. Je kunt het ervaren mensen vragen, en als je het zelf wilt ervaren dan kan dat ook. Maar sommige mensen proberen het andersom; ze spreken me tegen en zeggen de gekste dingen, omdat ze denken: “Laten we eens experimenteren wat er nu gebeurt.” En dan breken ze hun nek en komen ze naar mij voor genezing. Dat zou dus niet mogen gebeuren. Ervaring is er voor je vooruitgang. En daarom kun je het anderen vragen en hun advies aannemen, van de mensen die sneller groeien dan normaal: ‘wat is het protocol’? En richt je aandacht erop, hoe je je protocol kunt verbeteren en wat we moeten doen om het protocol na te leven, wat we verkeerd doen en waar we de mist in gaan. Want de essentie van Sahaja Yoga vandaag de dag is het protocol, dat echt ongelofelijk eenvoudig is. Het zou ontzettend simpel moeten zijn, en als je het protocol kent dan denk je: “Als ze het heeft gezegd en als het gemeend was, dan zal het wel kloppen.”

Maar sommige mensen zijn zo absurd mij te gaan citeren. “Moeder heeft gezegd dat iedereen moet vasten.” Ik heb ooit iemand gezegd: “Je zou beter eens vasten.” De dag erop valt een magere man flauw; ik vroeg: “Wat gebeurde er?” Als ik iets tegen een zeker persoon zeg dan vertellen ze dat door, want ze denken: “Waarom zou ik alleen vasten? Iedereen moet vasten.” Het is een groot probleem dat ze me altijd citeren. Niemand zou mij ooit mogen citeren aan anderen. Er is maar één ding belangrijk: wat jij zelf te zeggen hebt mag je op het bord schrijven, zo nodig met mijn handtekening, dat is beter – voor algemene zaken. En wat ik in specifieke zin zeg, dat moet je specifiek dan doen.

Zoveel onderscheidingsvermogen zouden we allemaal moeten hebben. Probeer het. Je zult echt goed geholpen worden; je zult versteld staan hoeveel je geholpen zult worden, want alles gebeurt omwille van je eigen vooruitgang, en je krijgt een speciale gratie als je de essentie van protocol begrijpt. Ik breng je nu dus tot het punt waar je begint in te zien dat er niets in het bijzonder aan Moeder overgegeven moet worden, omdat zij niets van je afneemt; niets gaat naar haar. Je kunt alleen jezelf overgeven, door alles achter te laten wat niet gewenst is. Het is een heel mooimakend proces dat je moet ondergaan. Jullie zijn allemaal zo gegroeid, en je moet nog veel meer groeien. Ik ben zeker dat jullie verder zullen gaan en grote guru’s worden, tegen volgend jaar, zoals jullie me vandaag beloofden.