Sydney (Australië) 21 maart 1983.

Nederlandse vertaling versie datum 2024-0205

Het is heerlijk om vandaag op deze voorspoedige dag bij jullie te zijn; om te vertoeven bij Australiërs die bewezen hebben zeer goede Sahaja yogi’s te zijn en die op een zeer snelle manier vooruitgang hebben geboekt in hun spirituele leven.

Het doet me het grootste genoegen om hier bij mijn kinderen te zijn. Zoals jullie weten heb ik zoveel kinderen over de hele wereld afgezien van degene die ik fysiek op de wereld heb gezet. Denk aan allen die vandaag duizenden kilometers van ons vandaan zijn, biddend tot God Almachtig voor hun spirituele groei. Je hoeft alleen maar te bidden voor spirituele groei. Want naarmate je groeit krijg je al de rest. Omdat je niet spiritueel groeit, krijg je niet wat nodig is. Daarom zijn er problemen. En zelfs vandaag moest ik enkele problemen oplossen voor ik naar de puja kon komen. Maar als je beslist dat we spiritueel in onszelf moeten groeien dan krijg je alles wat je moet ontvangen, alle zegeningen die God over je wil uitstorten, om je een burger van zijn grote Koninkrijk te maken, waar je niet meer wordt veroordeeld, niet meer wordt gegeseld, niet meer op de proef wordt gesteld, waar je in de eeuwige liefde van God en in zijn heerlijkheid verblijft. Ik kon ongeveer tien jaar geleden niet geloven, dat ik in tien jaar tijd dit resultaat zou kunnen bereiken.

We zouden de vooruitgang van Sahaja Yoga niet mogen beoordelen in verhouding tot andere plastieken guru’s. Zelfs om één heilige te maken, moeten er duizend levens voorbijgaan, en zoveel van jullie zijn profeten geworden, het is iets heel groots voor jou. Laat ons vergeten welke deuken we in onszelf hebben. We moeten weten dat we profeten zijn. Deze hypothese moet worden aangenomen – dat we profeten zijn. Als je gewoon zou kunnen aannemen wat je bent, wat je geworden bent, dan zal je de glorie van God uitstralen! Zoals een bloem wanneer ze bloeit, haar geur stroomt automatisch, maar alleen de mensen hebben de vrijheid om zelfs niet aan te nemen, te aanschouwen of aan te nemen wat ze zijn. Zelfs als ze profeten zijn geworden blijven ze hangen in wat ze, in verbeelding, niet zijn en zijn ze nog steeds bang, zijn ze nog steeds op het ego gericht. Het is niet echt. Het is niet je ware aard.

Het is zoals acteren in een toneelspel, de acteur worden. Zoals iemand die zich voordoet als Shivaji, dus is het alsof hij Shivaji wordt. De hele levensstijl, alles verandert – hij wordt als Shivaji. Maar als dezelfde persoon zich als Hitler gedraagt, wordt hij als Hitler. Beiden zijn kunstmatig. Maar ze worden het, hoewel kunstmatig. Terwijl jullie nu echt profeten zijn is het moeilijk voor jou om de echte persoon te zijn die je bent, maar de kunstmatige die weg is, die er niet meer is, het is er mee gedaan. De zondaar is dood, de egoïst is er niet meer, de bangerik is voor altijd weg, je bent een profeet. Sta op in de glorie van die persoonlijkheid. Mensen die geen profeten zijn, die niet goddelijk zijn, die anti-God activiteiten doen, kunnen aannemen dat ze profeten zijn.

Maar zij die werkelijk profeten zijn willen de situatie niet aanvaarden – dat ze het zijn. Zodra je dat accepteert, word je dat. We moeten vandaag dit spel dat ons brein tot nu toe heeft gespeeld, overstijgen. Alle onwaarheid moet verdwijnen. Natuurlijk, zoals ik al zei, had ik nooit kunnen dromen dat ik in tien jaar deze resultaten zou bereiken, met zoveel duivels om ons heen om je te verleiden. En het siert jullie ook, dat jullie ondanks al de hindernissen en problemen die jullie hadden, zijn gegroeid, zo ver zijn opgestegen en prachtige profeten zijn geworden. Jullie zijn zo getransformeerd dat een beetje meer – gewoon aannemen wat je bent, jullie zo’n heerlijk gevoel zal geven. Ik sprak met mijn kleindochter, de oudste, ze is nog maar een klein meisje, pas 11 jaar oud, maar ze zei tegen haar moeder: “Nu kan ik niet met Nani (Grootmoeder) praten omdat ze een Godin is. Hoe kan ik met haar praten! Ik voel me verlegen.”

Op die leeftijd! Terwijl ze in haar eigen leven de beste van de klas is zoals men zegt, ze is de uitgever van een tijdschrift op haar school. Ze is geweldig. En ze is zo bescheiden dat ze tegen haar moeder zei, “Ik voel me verlegen om met Nani te praten, ze is een godin, hoe kan ik met haar praten?” En Rustom vertelde me dat er vibraties van haar uitstralen. Zo moet je groeien. Allereerst moet je weten dat jullie profeten zijn en je moet weten dat ik de Heilige Geest ben. Ik ben de Adi Shakti. Ik ben degene die voor het eerst in deze vorm op aarde is gekomen om deze geweldige taak uit te voeren. Hoe meer je dit zal begrijpen, hoe beter het zal zijn.

Je zal enorm veranderen. Ik wist dat ik dit op een dag openlijk zou moeten zeggen en we hebben het gezegd. Maar nu zijn jullie het die het moeten bewijzen, dat ik dat ben. Christus had discipelen die niet eens gerealiseerde zielen waren en zij hebben het christendom verspreid – hoe het ook is. In die omstandigheden waar Christus gekruisigd werd en ze werden hulpeloos achtergelaten, slechts twaalf mensen die worstelden, maar ze hielden vol. Het waren zeer nederige mensen, hun kwaliteit was uiterst nederig en ze kenden het verschil tussen hen en Christus en de Moeder. Ook kenden ze het verschil tussen hen en de anderen en ze namen een leven aan dat zuiver was, verlicht door de naam van Christus. Ze waren geen gerealiseerde zielen. Ze reinigden zichzelf en hielden hun leven mooi in orde. Dus kunnen Sahaja yogi’s het zich niet veroorloven deze zes vijanden te hebben.

Allereerst opvliegendheid, wat echt niet gepast is. Mededogen! Vervang je opvliegendheid door mededogen. Vandaag is het mijn 60ste verjaardag en we moeten alleen maar zes vijanden in onszelf bestrijden. De tweede is wat de meesten van jullie al hebben gedaan, is je aandacht weghalen van perversiteit. De meesten van jullie hebben het gedaan. Je ogen zijn nu beter, stabieler. Maar nog steeds ben je egoïstisch. IJdelheid. Nog steeds zijn mensen jaloers, competitief.

Materialisme ligt nog steeds op de loer. Iets nieuws dat opkomt is dat jullie gehecht raken aan jullie families. We moeten de zes vijanden nu op een andere manier gebruiken. Hetzelfde kan gebruikt worden om Gods werk te doen. Ze kunnen gebruikt worden als de zes handen van de Sahaja yogi’s. De eerste is woede. Je moet boos zijn op jezelf wanneer je verkeerde dingen doet. En je niet schuldig voelen maar boos zijn op jezelf omdat je verkeerde dingen doet. Schuldgevoel is de beste manier om er nooit vanaf te komen. Het is als een opslagplaats voor persoonlijke archieven, op slot.

Ik heb veel geleden door jullie schuldgevoelens. En ze komen één voor één naar buiten. Je moet dus boos op jezelf zijn als je je schuldig voelt: “Hoe kan ik me schuldig voelen? Waarom heb ik zoiets gedaan? Ik ga het niet meer doen.” Ontwikkel dus je woede tegen jezelf en niet tegen anderen. En woede kan je reserveren voor de dag waarop er oorlog is. Anders zullen, wanneer de oorlog uitbreekt alle Arjuna’s hun wapens laten vallen en zal er gezegd worden: “Arjuna was een groot krijger – tot de oorlog begon.” We gaan dus onze energie niet verspillen aan oorlog voeren tegen dingen die slechts schaduwen zijn. Niet om schaduwen te bestrijden.

Seks, perversie, moet afgeleid worden naar je familie, je vrouw en je moet nu je kuisheid respecteren, dan wordt alles enkel kuisheid, je leidt een kuis leven. Om niet als een hond maar als een mens te zijn. Al die aandacht moet kuisheid worden, die je kracht is, die je bescherming is, die je verbinding met het Goddelijke is. Geen gedwongen kuisheid maar een kuisheid vanuit evenwicht en inzicht. Met je gezin, met je vrouw, kan je op een heel kuise manier leven. Hetzelfde geldt voor vrouwen – meer voor vrouwen, zou ik zeggen. Dat zij zich niet inlaten met andere mannen die tegen hun echtgenoten spreken, of hen tegen hun echtgenoten opzetten. Alle deze mannen die proberen vrouwen tegen hun echtgenoot op te zetten, zouden uit Sahaja Yoga gegooid moeten worden. Dit is een heel heilige plek, ‘sanctum sanctorum’, waar je niet mag tussenkomen tegen de echtgenoot. Niemand heeft het recht.

Als er een probleem is, moet je het me laten weten. Het is een teken van domheid. Vervolgens moet de ijdelheid omgezet worden in trots. Jullie moeten trots zijn dat jullie Sahaja yogi’s zijn, echt trots. Verhef je hoofd met trots dat we Sahaja yogi’s zijn. Trots is nooit onderdrukkend, het is heerlijk om trots te zijn. Maar ijdelheid is dat wel. Eigenlijk is trots niets anders dan de uitdrukking van zelfachting. Bedelen, lenen, na-apen, al deze dingen komen voort uit het onvoldoende begrijpen van jezelf. IJdelheid zou dus trots moeten worden, en de trots zou de uitdrukking van zelfachting moeten zijn.

Zelfachting is iets heel anders dan ego. De ene is realiteit, het andere is complete kunstmatigheid. Mannen moeten zich nu als mannen gedragen en niet als vrouwen, volgzaam, als koeien die met een touw worden vastgebonden wanneer hun vrouwen dat willen. Ze moeten de samenleving leiden. Voor de vrouwenrechten in India hebben de vrouwen nooit gevochten: het waren de mannen. Ze hebben nooit gevochten; het waren de mannen, want mannen zijn ook de vaders, de broers, en ze zijn bezorgd over het welzijn van vrouwen. Vrouwen vochten daar zelden omdat ze wisten dat, eenmaal ze hierover politiek zouden starten, met de mannen zouden vechten, er geen einde aan zou komen. In feite wisten ze dat ze met de mannen moeten samenleven, ze kunnen niet met hen vechten. Maar de mannen vochten zelf; zelfs in Amerika was het Abraham Lincoln die vocht voor de bevrijding van vrouwen, niet de vrouwen zelf. Je moet dus niet egoïstisch zijn, maar trots.

Trots dat jullie Sahaja yogi’s zijn, trots dat jullie geboren zijn in zo’n tijd waar je de taken van Gods werk moet uitvoeren. Trots dat God jou gekozen heeft! Zodat je tot dat niveau kan komen. Zo zie ik sommige mensen plotseling sombere kluizenaars worden, in Sahaja Yoga. Ze zullen nooit vergeven worden want God heeft je zoveel gegeven. Stel dat iemand je een diamant geeft. Je bent trots, je doet hem om en pronkt ermee. Maar wanneer jou je Spirit is gegeven moet je trots zijn en je niet als kluizenaar gedragen. Sommige mensen denken: “Ik moet nu geen baan aannemen. Ik zal niet naar buiten gaan, ik zal thuis zitten en mediteren.”

Voor zulke mensen is er geen plaats in Sahaja Yoga. “Ik kan dit niet.” Het woord “kan niet” zou moeten verdwijnen uit het woordenboek van mensen die geacht worden Sahaja yogi’s te zijn. Je kan niet gewoon zeggen: “Ik kan het niet.” Het gevoel van eigenwaarde zal je dus dat soort dynamisme geven dat nodig is voor Sahaja Yoga, een verstandig dynamisme, een wijs dynamisme. Ik zal je problemen niet meer hoeven op te lossen. De kwaliteit van rivaliteit en jaloezie moet omgedraaid worden. Er zou een concurrentie met jezelf moeten zijn, tussen wat je was en wat je bent. Wie wint? Je verleden of je heden?

Je heden moet snel gaan, sneller en sneller, terwijl je dat verleden zoveel mogelijk achter je laat. Er zou geen competitie moeten zijn tussen Sahaja yogi’s wat bezittingen betreft. Soms heb ik ook competitie gezien in schreeuwen, gillen en hard zijn tegen anderen – er is een grote competitie gaande. Laten we wedijveren in mededogen, in mildheid, in lieflijkheid, in mooi gedrag. Wie is beschaafder, wie is hoffelijker, wie is dieper; hou jezelf zo iemand als ideaal voor, van wie je denkt dat het een heel fatsoenlijk persoon is of een echte dame. Maar als je daarentegen als ideaal een dame hebt die zich als een man gedraagt, dan is dat ook niet goed. Of een man die zich als een vrouw gedraagt, dat is ook niet ideaal. Of andersom. Een vrouw die probeert te laten zien dat vrouwen anders zijn dan mannen en vrouwen moeten dit krijgen… In Sahaja Yoga is er niets zoals vrouwen en mannen, dat vrouwen dit moeten krijgen en mannen dat.

Omdat je de Spirit bent. Maar het omhulsel dat je hebt, het lichaam dat je hebt, het licht dat je hebt, de lamp die je hebt, is iets anders, en om het licht aan te houden, moet een vrouw een vrouw zijn en een man een man. Zoals ik jullie gisteren vertelde, dat een appel niet moet proberen een mango te zijn en dat een mango niet moet proberen een appel te zijn. Het ziet er mooi uit om de beste appel te zijn en om de beste mango te zijn. De kluizenaars, zij die dus zeggen dat je eruit moet stappen, gedragen zich echt niet als mensen maar ik denk als – Ik weet niet welke dieren zich zo gedragen. Zoals wanneer je een uitkering krijgt, je niet lui mag worden, dat mag niet. Voor zover het mogelijk is, hou ik er niet van als mensen een uitkering krijgen. Dat is geen teken van goede Sahaja yogi’s. Jullie moeten allemaal hard werken, jullie moeten kwalificaties hebben, jullie moeten bovendien goede mensen zijn, alles de baas kunnen. Goede studenten, goede koks, goede moeders, goede vaders, goede beheerders – waar halen we deze mensen vandaan?

We kunnen toch geen afwassers zijn? Er moet dus een einde komen aan de concurrentie tussen vrouwen en mannen. Vrouwen moeten hun eigen plek hebben en mannen moeten hun eigen plek hebben. En vrouwen moeten weten dat mannen hun handen zijn. Als jij de shakti bent, zijn zij de machines en dood je machines niet door tegen ze te roepen, door tegen ze te schreeuwen en door ze te kleineren, ze onzeker te maken. We zullen nergens staan. We moeten hen aanmoedigen om Gods werk te doen. Je moet ze steunen, voor ze zorgen, want zij zijn de machines, zij zijn de handen en jullie zijn de kracht. Natuurlijk zullen ze lijden als deze handen tegen de kracht ingaan. Er zou dus geen competitie moeten zijn tussen kinderen, mijn kind en zijn kind, zo’n competitie zou er niet moeten zijn, haal je gedachten daar van weg.

Het zou moeten komen tot absoluut delen met elkaar. De competitie moet dus uitmonden in delen. Hoeveel delen we? Hoeveel kunnen we delen? Kijk, dronkaards kunnen niet alleen zitten drinken. Ze moeten mensen hebben om mee te delen. Dieven moeten tien mensen hebben om te stelen. Maar als het gaat om de nectar van Gods liefde, hoe kunnen we die in ons eentje hebben? We kunnen er niet van genieten. Laten we dus zachtaardig en vriendelijk zijn voor elkaar.

De mensen die van de nectar gaan genieten zouden moeten wedijveren in het delen van die nectar waardoor ze er meer en meer van krijgen. Wie deelt er meer? Wie is vrijgeviger? Materialisme moet naar zijn schoonheid worden gebracht. Je kan één handgemaakt iets hebben. Dat is veel mooier dan achter geld aanrennen, geld tellen, dan word je echt gek. Zij die hun geld van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat tellen, zijn echte mafkezen. Ze verliezen altijd geld, er is iets mis met hun hersenen. Tel je zegeningen. Zie het leven, de schoonheid in materie.

Wat het leven heeft voortgebracht. Kijk naar een bos, ik zie het patroon dat het leven daarop heeft gecreëerd. Maar het is niet somber, het is niet doods, het is niet smakeloos, het bruist. Je kan het zien in kunst, je kan het zien in alles wat mooi is, de weerspiegeling van Gods scheppende kracht en de vreugde die hij wilde uitstralen voor jouw geluk. Terwijl jullie slaven van de materie worden. Dat heeft hij nooit gewild. Jullie zijn de meesters. Als laatste is er de gehechtheid aan je kinderen, aan je vrouw, jouw, jouw, jouw… Wat van mij is, is niet ‘ik’. Mijn huis, dat is niet ‘ik’. Mijn dit, mijn… moet opgegeven worden, ‘Mamatva’ moet vernietigd worden.

In plaats daarvan moet je ‘wij’ zeggen. ‘Wij’ is een goed woord. Ik zeg zo vaak ‘wij’. En dan beginnen mensen zich af te vragen… Op een dag vroeg iemand me: “Moeder, als u ‘wij’ zegt, wat bedoelt u dan? Hoe kan u ons zo laten voelen, dat we allemaal één zijn, zoals u ‘wij’ zegt?” Ik zei: “Waarom niet? Jullie maken deel uit van mijn lichaam. Zijn we niet ‘wij’?” Scheid ik mijn vinger van mijn hart? Als jullie deel uitmaken van mijn lichaam dan moet ik praten als ‘wij’.

omdat ik bewust ben van dit collectieve wezen dat hier zit. Dus moeten we praten als ‘wij’ en niet als ‘ik, mijn’. En als je het over jezelf hebt, spreek dan in de derde persoon. Je kan bijvoorbeeld zeggen: “Deze Nirmala gaat nu naar Londen.” Echt waar, want dit lichaam gaat daarheen maar mijn hart blijft hier. Het is dus niet juist te zeggen dat ik ga – als ik Adi Shakti ben, waar ga ik dan heen? Ik ga nergens heen, ik ben overal. Waar kan ik heen gaan? Er is geen plek waar ik niet verblijf en als ik naar zo’n plek moet gaan, er is alleen de hel waar ik niet naartoe wil. Wat ik dus zeg is: “Deze Nirmala gaat nu.

Zij verlaat Australië.” Morgen vertrek ik. Wat gebeurt er dan? Alleen dit lichaam moet bewegen – dat is alles. Zo begin je over je lichaam te praten. Dit brein van mij, dit brein van meneer Zo en Zo. Het is beter om jezelf aan te spreken als meneer, mevrouw of juffrouw. Dus juffrouw, wilt u nu alstublieft opstaan? Je kan jezelf beter aanspreken. Kinderen praten zo.

Als een derde persoon. Je zal versteld staan, je zal de grap achter het hele gebeuren inzien. Je zal weten hoe je om jezelf kan lachen. O, dus meneer, kijk eens aan, nu gedraagt hij zich zo. En je wordt echt meester over jezelf, omdat je weet hoe je met deze baby moet omgaan. Het zal je dat gevoel van volwassenheid geven. Om dus te zeggen: “Dit is mijn kind, dit is mijn vrouw”; natuurlijk moet je voor je vrouw en kinderen zorgen want ze zijn jouw verantwoordelijkheid maar doe meer voor andere kinderen dan je voor je eigen kind zou willen doen. (Er is iemand gekomen.) Deze volledige identificatie met je kinderen, overbescherming, zal je dus problemen geven. Je moet geloven dat je familie de familie van je vader is, en dat je moeder ervoor zorgt.

Als je denkt dat je zelf voor je gezin kan zorgen – ga je gang! Wees dus niet overbezorgd, wees niet te bezorgd, te overstuur over je familie. En zorg voor een heel sociaal temperament zodat je kinderen niet worden zoals jij. Vertel ze hoe ze moeten delen. Als een kind gevallen is, vraag dan andere kinderen om te helpen. Maak toneelstukjes waarin je moet laten zien hoe een kind dat er aankomt, niet goed kan lopen, hoe andere kinderen methodes vinden om hem te helpen naar buiten te komen. Leer hen, met toneel, met verhalen, met verschillende dingen, wat goedheid is. Je moet helpen, zelfs zonder het gevoel van helpen. Het is een plezier, het is een voorrecht. Het is een grote eer dat je het kan doen.

We moeten onze ideeën volledig veranderen. Veel mensen hebben de gewoonte om ‘jouw’ kind eerst te bedienen – dat is absoluut heel ordinair, getuigt van een slechte opvoeding. Je moet eerst anderen bedienen en dan je eigen familie. Iets achterhouden voor je kinderen, wat eten verstoppen voor je kinderen – Het is allemaal een teken van iemand die als een ‘kupamanduka’ is, wat betekent ‘een kikker die in een kleine put leeft’. Zet je er overheen. Mannen, probeer je eigen groep mannen te vormen en vrouwen moeten hun eigen vrouwengroep vormen. Vrouwen moeten niet te veel instructies krijgen van mannen. Dat is niet gepast. Ik heb zoveel grappige dingen ontdekt, Ik kan niet begrijpen hoe deze dingen werken. Maar het komt omdat je aan de ene kant het gevoel hebt dat je familie je te veel is, je man is je te veel, je moet absoluut afgezonderd zijn van al de rest, of aan de andere kant geef je je man helemaal op – hij deugt niet, het huwelijk is mislukt, zoek maar iets anders dat wel wel een hoger doel van vernietiging lijkt te zijn.

Beide dingen zijn dus niet goed. Je moet er staan voor je man of vrouw of voor je kinderen, als het juist is. Maar je moet het niet opvallend doen, je moet het niet zichtbaar doen. Je moet tegen je kind zeggen: “Goed, ik begrijp het, maar ik wil het niet in het openbaar doen.” Mensen zouden niet moeten weten dat het jouw kind is. De manier waarop het met anderen omgaat, bij anderen blijft, met anderen deelt, zo zou een Sahaja yogi moeten zijn. Wat mijzelf betreft, tot nu toe heb ik mijn kinderen zelfs nog geen realisatie gegeven. Kan je dat geloven? Laat staan de kennis van de Kundalini. Jullie kunnen het hen leren.

Ik weet dat ik ze tijd kan geven wanneer ik maar wil. Ik heb hen helemaal geen tijd gegeven, geen tijd. Als je ziet, hoeveel tijd breng Ik door met mijn eigen dochters? Heel weinig tijd. In het hele jaar, dit jaar was ik drie dagen met hen. De relatie die op dit moment dus het belangrijkste is, is met Sahaja Yoga en Sahaja yogi’s. Ik heb sommige Sahaja yogi’s gezien die naar hun ouders schrijven, naar hun moeders, naar hun broers, veel meer dan naar andere Sahaja yogi’s. Het is zeer verrassend. Naar hun vaders maar niet naar andere Sahaja yogi’s. Je moet beginnen schrijven naar andere Sahaja yogi’s.

Zij die in Londer hebben gewoond, hoeveel van hen schrijven naar de mensen in Londen? Hebben ze er dan geen vrienden gemaakt? Niets daarvan. Ze zijn zo begaan met hun eigen problemen, ze geven er niet om die band van liefde te creëren. Alsof ze niet geïnteresseerd zijn in Sahaja Yoga. Ze verbleven in de ashram in Londen. Hoeveel van jullie schrijven hen brieven? Naar de mensen van Londen. Hoeveel brieven schrijven jullie? Nu hebben jullie hen ontmoet tijdens dit programma, hoeveel van jullie schrijven hen brieven en houden contact met hen?

Wat kost het om een brief te schrijven? Niets. Ik hoop dat jullie, zodra jullie vandaag naar huis gaan, allemaal brieven zullen schrijven over de verjaardag van vandaag, hoe deze op zo’n mooie manier gevierd werd. Niet naar je familie, niet naar jouw mensen maar naar anderen. Ze zijn allemaal overal, dat weet je. Je schrijft naar hen want je weet dat zij aan het hoofd staan. Zoals je naar Grégoire kan schrijven, of naar Ruth in Italië, je kan naar Geneviève in Genua schrijven. Je hebt hen allemaal ontmoet, je zou moeten schrijven! Dames moeten naar dames schrijven, mannen naar mannen. Arneau is in Lausanne, waarom niet naar hem schrijven?

Hij is daar. Nu, weet je dat zijn vrouw naar Amerika moet om te bevallen? We zouden dingen van elkaar moeten weten, zeer vertrouwelijk. Over zoveel mensen weet ik zoveel dingen, alle details. Op die manier moet je jezelf met die liefde overspoelen. Morgen ga je naar Amerika, of om het even welke van die plekken, je vindt er je broers en zussen die er al gevestigd zijn. Schrijf hen over je Moeder, wat je denkt. Soms schrijf je alleen naar mij, maar nooit naar elkaar. Schrijf geen te lange brieven naar mij in het bijzonder. Maar schrijf mooie, fijne, poëtische brieven, ze zullen zich gelukkig voelen, het is zoals bloemen sturen.

Het zou een goed idee zijn van daar te vertrekken. (wat is er?) Dit zal deze zes vijanden overwinnen, hen tot jouw slaven maken en ze zullen jouw doel dienen. Ze zullen fantastische instrumenten worden. Dan zullen ze jouw assistenten worden, dan zullen ze de commandanten van jouw leger worden, ze zullen jouw decoraties zijn. Het ligt allemaal in jouw handen. Je moet dit doen met wijsheid. Op dat ogenblik, op de leeftijd waar ik- ik was er altijd, dezelfde leeftijd; ik was altijd zo matuur als nu, een kind als dit, als een jong meisje en een oude vrouw, alles bij elkaar, elk jaar, elk ogenblik. Maar ik ben zeker gegroeid in het begrijpen van mensen. Ik ben zeker beter geworden in het begrijpen en gegroeid wat mijn kennis over mensen betreft want ze zijn… Toen ik geboren werd waren ze vreemden voor mij, gewoon vreemden.

Stel je voor dat de Adi Shakti dit moet zeggen, maar het is waar! Hoewel ik jullie geschapen heb, was ik absoluut een vreemde. Maar nu ben ik gegroeid, heb ik jullie zeer goed begrepen, ik weet dat jullie mijn kinderen zijn, ik weet hoeveel jullie van me houden en hoe kort jullie bij me staan. (Shri Mataji: ‘Waarom weent hij zoveel? Yogi: ‘Hij wil naar het toilet moeder.’ Shri Mataji: ‘Laat hem meenemen.’ Yogi: ‘Hij wil dat ik meekom maar ik probeer hem te zeggen dat hij zelf kan gaan maar …’ Shri Mataji: ‘Laat hem gaan, hier gaat het om zie je, deze kinderen zijn zeer koppig, dat is wat ik denk.’ Yogi: ‘ Ja. Hij wil dat ik meega. Dat is het, daarom.’

Shri Mataji: ‘Dat is het. Dat is bhootish, is het niet?’ Yogi: ‘Ja, dat is wat ik zei.’ Shri Mataji: ‘Dat kunnen we denken, laat hem gaan.’ Hij wil niet luisteren.’ Het is beter dat hij gaat, neem hem mee.’ Wat kan je er aan doen, zie je, ze zijn heel koppig. Het zijn bhoots. Zo’n grote jongen kan niet naar het toilet gaan? Yogi: ‘Ja …’ Shri Mataji: ‘Het is gewoon om hem te storen, dat is alles.’

Moge God jullie zegenen. Nu moet je hem echt een tik geven, als je twee tikken geeft, zal die bhoot verdwijnen. Twee tikken zijn nodig. Een volgende keer zal hij het niet meer doen. Zie je, op zo’n moment moet je een tik geven, niet heel hard, maar je laat hem weten dat je het niet fijn vindt. Soms kunnen bhoots alleen verdwijnen met een tik te geven. Ik heb gezien dat het vooral bij kinderen gebeurt. Twee tikken op de wang en ze zijn in orde. Want het zijn bhoots zie je en ze moeten weg. Wat ik jullie gisteren ook over kinderen gezegd heb, wees voorzichtig.

Je moet van je kinderen troeven maken voor Sahaja Yoga, geen lasten. Tracht ze dus degelijk op te voeden. Voed ze op, ze verdienen het met een goede hand geleid te worden. In het begin moet je heel streng zijn en hen straffen als ze iets verkeerd doen, zodat ze weten wat goed is, wat verkeerd is. En eens ze opgroeien zal het je verrassen wat voor troeven ze zijn Sommigen van hen zijn heel goede kinderen maar als de invloed van de slechte kinderen teveel opkomt, kunnen ze de goede kinderen ook bederven. Het is dus beter de kinderen aan te moedigen die goed zijn, die heel lief zijn geweest. Ik denk dus aan mijn jonge jaren, aan mijn kindertijd en hoe de droom waarheid is geworden. Wat ik ook droomde, ligt voorbij mijn verbeelding. Het is nu bewaarheid, voor zover het mij betreft, heb je mij niet veel meer nodig. Ik heb je alles verteld wat nodig was om je bij te staan.

Ik heb je de methodes aangeleerd om anderen te redden en te troosten. Je weet alles. Nu moeten jullie alleen nog meesters worden in deze kunst. Als jullie het verleden vergeten. Jullie zijn allemaal grootse mensen, allemaal. Zelfs volgend jaar zou ik er moeten op toezien dat jullie op deze stoel zitten, niet op mijn schoot. Zelfstandig, terwijl jullie je kinderen onderwijzen. Laat de volgende generatie nu van start gaan. De eerste generatie is klaar, nu moet de tweede generatie er komen en je moet voor de tweede generatie zorgen. Ik wil een echte grootmoeder van fantastische kleinkinderen zijn, dat is een speciaal privilege, een echte promotie en volgroeidheid.

Kijk hier. (de regen stroomt neer) Hij gaat jullie Parramatta (rivier in Sydney) doen overstromen. Iedereen lijkt overgelukkig en vreugdevol te zijn omdat ik nu gezegd heb dat ik de Heilige Geest ben. Dank je heel erg dat ik hier mocht zijn en denk aan alle Sahaja yogi’s in de wereld, aan allemaal. Ik denk dat we vandaag telegrammen, indien mogelijk twaalf telegrammen zouden moeten sturen naar alle centra, om te zeggen dat de 60ste verjaardag met veel vreugde gevierd werd. Zij stuurt zegeningen, of zoiets. Ze zullen heel blij zijn. Maar volgens de Indiase methode is het de 61ste want de dag waarop ik geboren werd , was ook een verjaardag. Dat was een echte verjaardag. Dus noemen ze dit de 61ste en we zullen in India ook een groot evenement hebben.

Jullie zijn speciaal bevoorrechte mensen en ik hoop dat jullie mij ook speciaal gunstig gezind zullen zijn. Ik hoop dat jullie allemaal dit jaar een nieuwe rol zullen opnemen en een nieuwe levensstijl waarin jullie milde mensen worden, geen volgzame mannen maar milde mensen en handelbare vrouwen. Vrouwen moeten meer handelbaar zijn, huiselijker. Ze zullen er goed uitzien. Ze zullen lief worden, mooier glimlachen en zoveel vreugde voortbrengen. We zijn hier om vreugde te creëren en niet om te genieten van rechten die kunstmatig zijn, om vreugde te creëren. Hoeveel vreugde creëren we? Hoeveel vreugde geven we aan anderen? Vandaag bij deze grootse gelegenheid, moeten we dus onze vreugde binnen in ons hart voelen. Deze bron van vreugde ligt heel diep binnen in ons.

We moeten dus diep in onszelf gaan en de vreugde voelen van jullie zestigjarig Moeder, de vreugde die ik in mijzelf heb. Ga heel diep, daar is ze, geniet ervan en geef ze aan anderen. Je zou als een fontein van liefde moeten geven. Moge God jullie zegenen. Maak in alle landen nu bekend dat ik de Heilige Geest ben en dat ik gekomen ben voor deze speciale tijd die de tijd van de wederopstanding is.